Bölüm 12

157 9 0
                                    

Ceyda elini daldırıp bir sürü deste para çıkartınca elim ayağım birbine dolandı. Bir an ne yapıcağımı şaşırdım. Çantada büyük miktarda para vardı ve babam bunu annemin bana yolladığını söylemişti.

''Bak burda ne var'' dedi Ceyda elini çantaya daldırıp. Beyaz bir kağıt çıkardığında açıcakken elinden kapıp ben kağıdı açmaya başladım. Bana sürtük bakışlarını yollasada şuan umursayabileceğim son şeydi.

Ellerim titrerken heycanla ayağa kalktım biraz da korkuyordum. 

''Sakin ol'' dedi Bulut dümdüz bir sesle.

Pekala,sakin olabilirdim ama aklımdaki sorular buna izin vermiyordu. 

Titreyen ellerimle katlanmış kağıdı açarken koltuğa oturdum. 

Kızım,

Öncelikle bilmeni isterim ki seni asla ama asla terk etmedim. Buralardan biraz uzaklaşmam gerektiğini biliyordum, daha önce planlanmış bir şeydi. Seni ne kadar sevdiğimi ve önemsediğimi tahmin bile edemezsin. Şuan için Almanya'da, teyzenin yanında kalacağım. Bunu böyle öğrendiğin için çok üzgünüm. Ama olaylardan uzaklaşmam gerekti ve bunu sende biliyorsun. Çantanın içinde ki paralar emekli maaşımdan biriktirdiğim birikimler.. İstediğini yap ama ben yokken kendine iyi bak. Hastalanma,sıkı giyin soğuk havalarda geliyor. Seni çok ama çok seviyorum. Ne zaman kendime gelirim, geri dönerim bilmiyorum. Tek bildiğim seni çok sevdiğim. Seni böyle ortada bıraktığım için özür dilerim. 

Seni seven, annen.

Bu gerçek olamazdı. Cidden beni bırakıp gitmiş olamazdı. Ne olursa olsun beni de götürmeliydi. Berbat hayatımı geride bırakmış, onunla birlikte Almanya yolunda olmalıydım. Gözyaşlarıma engel olamamıştım. Gücüme sahip çıkamamıştım ve bu yüzden yere düşmüştüm. Ceyda koşarak yanıma geldi.

"N'oldu? "

Yüzümü kaldırdım, gözlerine baktım. 

"O gitmiş Ceyda. Beni bırakmış ve gitmiş. Kaçmış. Bu onun için ağır olabilir ama ya ben? Ya benim içinde fazla ağırsa? " dedim soru soran gözlerle. Bana daha da yaklaştı ve bana sıkıca sarıldı. Olmuyordu. Gözyaşlarım durmuyordu, durduramiyordum. Giderken beni hiç mi düşünmemişti? Ben ondan para istemiyordum. Ondan yanımda olmasını istiyordum. Neden hayatım gün geçtikçe daha da berbatlaşıyordu?

*******

Sakinleştikten sonra Ceyda beni odasında kafa dinlemem için yalnız bırakmıştı. Geri dönecekti. En azından mektupta öyle yazmıştı. Buna alışmalıydım ama annem benim tek gerçek varlığım.

Telefonumu alıp kulaklığımı taktım. Duman grubunu açıp düşünmeye başladım. Bu paraları ne yapacaktım? Üstümde durmaması gerekiyordu başıma iş açabilirdim. 

Araba? Yüzümü buruşturdum ehliyetim olsada kullanmayı tam anlamıyla kavradığım söylenemezdi. Sakat işti yani. 

İDDİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin