İDDİA

Bölüm 5

MUTLU YILLAR!

 Gözlerime güneş ışığı vurduğunda büyük bir küfür ettim. Hayır yani perde neden açık ki? Elimi gözlerime siper ederken ayaklarımı yataktan sallandırdım.  Kendimi bi hayli yorgun hissediyordum. Dün gece yaşadıklarımı aileme anlatma yükü de vardı tabii. Nasıl bir tepki vericeklerini kestiremiyordum. Tolgaya güvenip,seviyorlardı sonuçta. Ee Tolgada aileme karşı epeyce saygılıydı. 

Masamda ki telefona uzanıp saate baktım. Dokuza geliyordu. İş!,iş tabi ya. Onda iş başı yapıyordum. Üstüme kapşonlu tişört, kot pantolon ve converselerimi giydim. Saçlarımı tokadan kurtarıp tarakla taradım. 

Merdivenlerden aşağı indim. Annem, babam ve Tolga(!) koltukta harıl harıl bir şeyler konuşuyorlardı. Salona yaklaşarak  ''Sen hangi yüzle buraya geliyorsun!'' işaret parmağımı uzattım. Babam araya girerek ''Kızım sakin ol bir saniye'' 

Babam her zaman haklının yanında olurdu. Genelde babamın sesi geçerdi bu evde.  Otoriter,disiplinli bir adam. ''Babandan korkuyormusun Gaye?'' diye soracak olursanız. Birazcık,biraz. Tamam tamam,korkuyorum. Babamdan bir fiske yemememe rağmen korkuyordum.Sözleriyle korkuturdu adamı. 

Tolgaya sinirli sinirli bakarak ağzımdaki kelimeleri boğazıma tıktım.

  ''Teker teker'' dedi babam üstüne basa basa söyliyerek. ''Baba'' durakladım. ''Bu adam beni aldattı'' yutkundum. ''Evlenince kalacağımız evde,bizim yatak odamızda. Kendi gözlerimle gördüm baba.'' yüzünde mimik bile olmadı. Tepkisi bile değişmedi babamın. Şaşırdım,ben onun kızıydım. Şu anda evden kovması,dövmesi falan gerekmiyormuydu? Sağ gözümden bir damla yaş aktı. 

Ellerini arkaya koyarak Tolgaya döndü. ''Doğru mu olum bunlar?'' hey Allahım diye geçirdim içimden. Bi kerede dediğim bir şeye hemen inansan olmazmı baba?

''Kesinlikle böyle bir şey olmadı babacığım. Sanırım sevgilim beni rüyasında gördü''  dedi Tolga.   Ne diyordu bu adam şimdi? Ne yapmaya çalışıyordu? Yaptıkları yetmezmiş gibi beni babamın karşısında yalancı mı çıkaracaktı?  Başımdan aşağı kaynar sular akıyordu resmen.

''Baba rüya falan değildi, her saniyesi gerçekti. Ona inanmayacaksın dimi?'' gözlerinin içine baka baka söylemiştim.  

''Kızım bu aralar çok yorgunsun.'' saçlarımı okşadı.  ''Rüya değildi neden bana inanmıyorsun?'' hafiften bağırdım. Annem neden sesini çıkarmıyordu. Anneme döndüm ''Beni bu adam aldattı anne kendi gözlerimle gördüm''. Annem ağlıyarak bana sarıldı. Ne oluyordu şimdi bu kadına? Neden ağlıyordu. Bir şeyler vardı. 

''Hadi  çıkın Tolgayla konuşun'' dedi babam.  ''Ben sana yüzünü bile görmek istemiyorum diyorum sen bana ne diyorsun hala'' dedim gülerek. Babamsın sen ulan benim yanımda olman gerekirdi. Hem annem ağlıyordu gidemezdim. ''Gitmiyorum'' dedim bastırarak. ''Gidiyorsunuz.'' parmağını göstererek kapıyı göstermişti. Üstelik sert bi şekilde bağırmıştı.

 Odama çıktım, büyük kol çantama bi çift pijama, telefonumu,cüzdanımı ve gerekli olan şeyleri alıp aşağı tekrar indim.  

''Gidiyorum baba,ama bu adamla asla.''  kapıyı çarptığım gibi çıktım. Muhtemelen şu an arkamdan bakıyorlardı.  Bu aralar bana ne oluyordu böyle? Neden hiç bir şey yolunda gitmiyordu, ben iyice bok çukuruna düşüyordum. Neden?  

Yutkundum. Bu sefer ağlamıycaktım. Niye ağlıyım ki? Ağlıyacak hiç bir şey yok. Güldüm. 

Kalıcak bir yerim yoktu. Patronumdan izin alarak dükkanda durabilirdim. Severdik birbirimizi. Yani öyle söylüyor. 

Taksiye binip paramı çarçur etmek istemedim. Akşama belki bir otelde kalabilirdim. Paraya ihtiyacım olurdu,üstelik açtım.  

Otobüs durağına yürüdüm saat 9.30 a geliyordu. Çok uzakta bir mesafe olmadığı için sıkıntı yoktu. Akbilimi cüzdanımdan çıkarıp bastım. Cam kenarına biryere geçtim.