"TELEKINEZI"(Deku Can't Lose His Quirk)

...oğlunuzda 2 kemikte yerinde gözüküyor...

Doktor: Bir özgünlüğü yok.

Inko: N-nasıl yani?

Izuku: Elindeki All Might figürü yere düşer ve donup kalır

Doktor: Özgünlüğünüz nedir bayan?

Inko: B-ben küçük nesneleri kendime çekebiliyorum, eşim i-ise alev püskürtebiliyor.

Doktor: Aslına bakarsanız özgünlükler genel olarak anne ve babadan gelir. Çoğunluk budur. Çok nadir de olsa bazen ap ayrı yada benzer bir özgünlük ortaya çıkar. Aslında özgünlüğü olmayan ebeveyinlerin çocukları dışında insanlarda özgünlüksüz olmak gibi durumlar gözlenmez. Çok garip ama, üzülerek söylüyorum ki oğlunuzun bir özgünlüğü yok.

Doktor "Özgünlüksüz" derken vurgu yapmıştı ve bu Inko'yu daha da rahatsız etmişti.

Inko: ...

Doktor: Özgünlükler ilk ortaya çıktığında bir makale yayımlanmıştı. Makaleye göre özgünlüğü olan insanların ayak serçe parmağındaki bir kemiğin eksik olduğu, çünkü yeni bir destek geldiği için gerek kalmadığı belirtilmiş. Ancak oğlunuzda 2 kemikte yerinde gözüküyor, yani açıkcası oğlunuzun bir özgünlüğü yok.

Yine yanı şeyi yaptı. Resmen Izuku'nun başından aşağıya kaynar sular dökümüştü. Kulağında bir ses yankılandı:

ÖZGÜNLÜĞÜ YOK

ÖZGÜNLÜĞÜ YOK

ÖZGÜNKÜĞÜ YOK

Inko ve Izuku eve döner.

Hisashi, yani babası ortadan kaybolduğundan beri ev zaten oldukca sessizdi. Ama bu gün, ayrı bir sessizlik vardı.

Yine o All Might videosunu izliyor kıvırcık beyaz saçlı, yeşil gözlü, çilli tatlı çocuk. Ama bu sefer bir fark vardı, bu videoyu ASLA bir kahraman olamayacağı düşüncesine takılıp kalmış bir şekilde, duygusuz ama çok şey anlatan bir yüz ifadesiyle izliyordu. Bir anda oturduğu koltuğu yan çevirip annesine baktı ve konuşmaya başladı.

Izuku: Ne kadar havalı bir kahraman. Acaba bende... bir kahraman olabilir miyim?

Izko: ÖZÜR DİLERİM IZUKU!! ÖZÜRDİLERİM!!

Inko koşarak oğluna sarıldı. O da üzgündü. Çünkü bir an için bile olsa oğlunun bir gün harika bir kahraman olacağına, bunun geçici bir heves olmadığa inanmıştı. Bir süre sonra o an özür dilemesinin mantıksız olduğunu anladı ve konuşmaya başladı.

Inko: Sana inanıyorum Izuku... bir gün harika bir kahraman olacaksın, benim hakramanım.

Izuku'nun gözleri parladı, neşesi biraz olsun yerine geldi.

Izku: Bir gün bir kahraman olucam!! Aynı senin benim kahramanım olman gibi.

İnko o an ağlamak istemişti. Çünkü sürekli All Might'ı kahramanı olarka gören çocuk, ona onun kendi kahramanı olduğunu söylemişti. Bu çoğumuza saçma gelse de onun için büyük  bir onurdu ama ne olursa olsun ağlamıycaktı. Ağlayamazdı.  Izuku'yu üzmek istemiyordu. Bilgisayarı kapatıp Izukunun elinden tutarak onu oturma odasına götürdü.

Inko: Yarın başka bir doktora gidicez, ama bu sefer özgünlüğünü öğrenip geri gelicez.

Izuku annesini bu kadar inançlı görünce mutlu oldu. Çünkü o da tam olarak olmasa da bunları duymak istemişti.

Inko: O doktor bize özgünlüğünü söylemedi, değil mi?

Izuku: Evet ama benim özgü-