Kasal tayo pero hindi mo ko gusto. Minahal kita kahit noong una ayoko rin nito. Pero kailangan bang ipagdiinan mo sa pagmumukha ko na hindi ako yung taong gusto mo kahit kasal tayo? Ganun ba ko kawalang halaga sayo?
And we know it's never simple, Never easy Never a clean break, no one here to save me You're the only thing I know like the back of my hand,
I don't even know san ako pupunta o kung may pupuntahan ba ko, pero gusto kong makita si Maris... I have to find her.
"Ederi! Where are you going?!"
And I can't, Breathe, Without you, But I have to, Breathe, Without you, But I have to
Just the thought of her not around para akong binuhusan ng yelo. I don't know how things shifted this way, but I am scared.
"Ederi ano ba?! Ugh! Why are you running?!"
It's two am Feelin' like I just lost a friend Hope you know it's not easy, Easy for me
Maris... Maris akala ko isang buwan pa?? Sabi mo kaninang umaga isang buwan di ba? Bakit biglang ngayon na...
It's two am Feelin' like I just lost a friend Hope you know this ain't easy, Easy for me
"Ederi!!" Naramdaman ko na lang may humila sa braso ko
"K-kaye"
"San ka ba pupunta?! Ano ba?!"
And we know it's never simple, Never easy Never a clean break, no one here to save me I can't, Breathe, Without you, But I have to,
"You're so annoying!! Dyan ka na nga!!" Kaye shouted leaving me there, tulala sa kawalan. Ano ba to? Ano bang ginawa ko kay Maris?
Breathe, Without you, But I have to Breathe, Without you, But I have to Sorry sorry
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Bumalik ako sa bahay, tulala, pagpasok ko pa lang ng pinto, parang nagflashback sakin lahat ng pagkakataong andito si Maris sa bahay... limang taon. Limang taon yung tinapon ko.
"Kain?"
"No thanks"
"Di wag"
"Nagkkdrama ka na naman?"
"Bakit ba?"
"Tapos na ba assignments mo?"
"Syempre duh"
She loves watching kdrama... kada uuwi ako nasa harap yan ng tv, humahagalpak dahil sa koreano
Paglingon ko sa hapagkainan... I remembered how she eats... nakataas ang paa, nagkakamay...
Kailangan talaga nakataas ang paa Maris?
Sarap kaya kumain ng ganto pake mo ba? Psh.
Para kang ewan
Try mo minsan, inggit ka lang che
I never admitted it, pero masaya siyang kasama sa bahay...
My attention just got shifted when I met Kaye... pero naaalala ko lahat ng ginagawa ni Maris, na hindi ko na makikita ngayon
Napayukom na lang ang kamao ko. If only I can punch my own face. Damn it!
Dumirecho ako sa taas but I saw her room. A room I never intended entering because she's here, but now it's empty, because of me...
Hindi ko alam anong sumanib saken to enter that place. Lumingon ako sa bawat sulok, and saw her cabinet empty
When I looked at the other side, may notebook na naiwan sa lamesa. I sat down the bed after getting it at naglakas loob na buksan yun
Ederi... gwapo mo ngayon sa damit mo! Ako pumili niyan ah!
Ederi... mukhang nasarapan ka naman sa pagkain... buti na lang, at least sulit yung hiwa ng kutsilyo sa kamay ko hakhak
Ederi... mahal kita ah? Kaso syempre notebook lang makakaalam. May jowa ka na ehh.
Hay Ederi... happy anniversary. Kahit alam kong di mo tanda. Happy pa rin ako kasi at least magkasama tayo sa bahay ngayong anniversary natin
Anino lang siguro talaga ako sayo no? Ayokong sirain yang relasyon mo with Kaye, pero bakit yung dating pagkausap mo sakin... pati yun nawala Ederi? Ang sakit ehh
"Sorry... sorry... I'm sorry" those were the only words that came out of me
