Kasal tayo pero hindi mo ko gusto. Minahal kita kahit noong una ayoko rin nito. Pero kailangan bang ipagdiinan mo sa pagmumukha ko na hindi ako yung taong gusto mo kahit kasal tayo? Ganun ba ko kawalang halaga sayo?
"Dad please listen to me... nagbago na si Ederi dad!"
"Nagbago? Nagbago siya o naging tanga ka na naman?!"
"Dad naman!"
"Bumaba ka na pumasok ka na sa bahay"
"Dad!!"
"Shut up! Okay?!"
Mula sa bahay namin ni Ederi hanggang dito sa bahay ng parents ko, I tried to talk him out pero hindi niya ko pinapakinggan.
"Bakit di niyo ko pinapakinggan dad? Di ba kayo din naman naging dahilan bakit ko nakilala si Ederi? You were the ones who forced me into this marriage! Causing me to fall for him kahit walang kasiguraduhan!"
"Now you're putting the blame on me?!"
"Bakit dad? Kung hindi niyo ba ko sinetup makikilala ko ba si Ederi? Mamahalin ko ba si Ederi?! Masasaktan ba ko ni Ederi?! Di ba hindi?!"
"Pumasok ka na sa loob"
"You're unbelievable dad"
I just stayed inside my room after that confrontation with my dad. I didn't even talk to my mom.
Nakaupo lang ako ngayon sa kama... staring at the ring on my finger. Bakit ba hirap silang paniwalaan ang sinasabi ko?
Narinig ko rin maya maya na bumuhos ang malakas na ulan. I guess even the clouds feels me.
"Maris kumain ka na!" Sigaw sabay katok ng tatay ko
"Wala akong gana!"
"Maris ako ba talaga sinasagad mo?!"
"Hon... si Ederi nasa labas"
Ederi!!
Ederi's PoV
Bahala na. Nagdoorbell ako sa bahay nina Maris without any plans. Maya maya nakita kog dumungaw ang mama niya. I smiled but she just closed their curtains on me.
Sa kamalas malasan ko din naman, biglang bumuhos ang ulan. Buti na lang nakapagdala ako ng payong.
Tumingala ako sa kwarto niya pero nakasarado ito. Nagulat na lang ako when her dad shouted from the front door
"Anong problema mo? Umuwi ka na nga!"
"Sir just please, let me explain"
"Ederi!!" Pagtingala ko sa kwarto niya she was staring out the window pero maya maya lang hinila na siya ng mama niya at sinarado ang bintana.
At least I got a glance of you, mahal.
"Ayokong makinig sayo" tatalikod na sana si tito when I decided to kneel down the road
"Sorry. Sorry for hurting your precious princess. Sorry po kasi naging gago ako. Sorry. I know sorry is not enough but I'll still say I'm sorry"
When I glanced at his feet nakatalikod pa rin siya pero tumigil si tito
"Thank you for trusting me with your princess. P-punch me if you want. Curse at me... wag niyo lang po siyang ilalayo saken. Hindi ko kaya... si Maris na yung buhay ko tito... mahal... mahal na mahal ko na po ang anak niyo"
"Mahal? Sinaktan mo ang taong mahal mo? Tch"
"That's the dumbest that I did. At pinagsisisihan ko na po yun" sambit ko na nakaluhod pa rin dito sa ulanan
"I don't believe you"
"Ano po bang dapat kong gawin para makabawi sa inyo... tito please... don't get my wife away from me..."
"Wala" sambit niya sabay pasok sa loob ng bahay... hearing his words, parang bumagsak na lang yung mundo ko. Nabitawan ko yung payong at hinayaan ang sarili ko maulanan while stopping my tears
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
