Likeme In Real Life (NIET AF)

2~ De Uitslag

"Euhm Pommelien, alles oke? We praten tegen je.", zei Camille. De jongen stond daar een beetje gênant. Hij staarde wel de hele tijd naar Pommelien. "Wat is ze mooi.", dacht de jongen. Pommelien besloot om toch maar iets te zeggen, want ze vond het wel een beetje gênant worden. "Euhm ja hoor alles oke." Ze richtte zich vervolgens naar de jongen en zei: "Aangenaam, ik ben Pommelien." "Ja dat dacht ik al wel.", lachte de jongen een beetje. Camille en Pommelien moesten ook lachen.

"Wil je er anders bij komen zitten?", vroeg Camille. Pommelien keek naar Camille met een blik van 'wat ben jij nu weer van plan?'. Maksim zei dat het goed was, pakte een stoel, en kwam vervolgens bij de 2 meisjes zitten. "Wil je iets drinken?", vroeg Pommelien omdat ze zag dat Maksim geen drinken meer had. "Ja is goed." "Hier je mag mijn drinken hebben. Ik heb niet uit het flesje gedronken en ik heb toch geen dorst meer.", lachte Pommelien. "Haha bedankt.", zei Maksim lachend.

Camille zat daar en wist meteen dat Pommelien en Maksim goede vrienden werden. Misschien zelfs meer. Nouja, dat wist ze natuurlijk niet zeker want de uitslag moesten ze nog krijgen.

"Voor welke rol hebben jullie auditie gedaan?", vroeg Maksim. "Ik voor Camille.", zei Camille. "Ja I know, Camille doet auditie voor Camille.", voegde Camille er nog lachend bij. "Haha oke. En jij Pommelien?", lachte Maksim. "Ik voor de rol van Caroline", ofja Caro.", zei Pommelien.
"Echt? Amai dan gaan wij veel samen draaien als we de rollen zouden krijgen.", lachte Maksim. "Hoe bedoel je? Voor wie heb jij auditie gedaan dan?", vroeg Pommelien verward. "Voor de rol van Vince.", zei Maksim." Ah tof. En inderdaad dan zouden we veel samen draaien.", zei Pommelien.

"Oohhhh wanneer is de uitslag er nu eindelijk?!", vroeg Camille toen ze met haar benen zat te bewegen. "Ahh ik dacht dat jij niet gestrest was? En dat je zei dat je in jezelf moest geloven.", lachte Pommelien haar een beetje uit. "Jaja lach maar. Ik was niet zenuwachtig, maar we zitten hier nu al 40 minuten, en dat duurt gewoon veel te lang.", zei Camille nog steeds gestrest. "Rustig, het komt wel goed." zei Pommelien. "En wat als dat niet zo is? Wat als ik de rol niet heb? Of erger als WIJ de rollen niet hebben?! Ik wil dit zooo graag, en jij ook! Jij wilt toch niet verliezen, of wel soms?", zei Camille aan één stuk door in paniek. "Ja, je hebt gelijk! Wat als we de rollen niet krijgen?! Ik wil niet afgaan voor iedereen! Dit is mijn droom!! En.. En.. En.. Ik wil gewoon deze rol!", zei Pommelien in paniek toen ze zelf bang werd door Camille.

"Rustig maar Pommelien. Je deed het geweldig! Jij krijgt die rol. Ik ben er 100 % zeker van!", zei Maksim toen hij zijn hand op Pommelien haar schouder legden, en recht in haar ogen keek. Pommelien werd wat rustiger en keek ook recht in Maksim zijn ogen. Maksim ging wat dichter naar Pommelien, en Pommelien werd een beetje nerveus. Maksim was nu zo dichtbij dat ze wel konden kussen...