Likeme In Real Life (NIET AF)

4~ De Eerste Draaiweek

Pommelien is onderweg naar de eerste draaidag. Ze heeft wel wat stress. En eerlijk gezegd niet alleen omdat ze gaan beginnen repeteren, maar omdat ze Maksim terug gaat zien. Pommelien heeft de cast niet meer gezien sinds de bespreking 3 weken geleden.

Pov Pommelien

Ik zit in de auto en ben onderweg naar de plaats van opname. Mama parkeert de auto en ik stap uit. "Dag mama. Bedankt om me te brengen.", zei ik en ik ging naar binnen. Toen ik binnenkwam zag ik Camille en Joey al zitten dus ik liep naar hen toe. Maksim en Francisco zag ik een beetje verder aan een tafel zitten. "Hey meisjes!", zei ik blij. "Hey Pommelien!", zei Camille terug. "Hey Pommelien! Je bent zo blij.", lachte Joey. "Jahh valt wel mee.", zei ik terwijl ik naar Maksim keek.
Maksim keek op hetzelfde moment en we maakten oogcontact. Ik voelde dat ik rood werd dus ik keek terug naar de meisjes. Ik zag dat Camille iets in Joey haar oor fluisterde. "Hela, wat zijn jullie aan het doen?", vroeg ik. Camille en Joey keken me een beetje betrapt aan. "Ik was Joey gewoon aan het vertellen over de audities toen je steeds naar Maksim keek.", zei Camille en ze knipoogde. "Hahaha, was zijn we weer grappig Camille!", zei ik en ik rolde met mijn ogen.
Joey moest lachen van wat er gebeurde en toen schoten we alle drie in de lach. De jongens zagen het en kwamen op ons af. "Amai, het is hier precies grappig.", zei Francisco. Joey lachte en zei: "Ja Camille vertelde over dat Pommelien tijdens de audities steeds staarde naar-" Ik legde mijn hand op Joey haar mond en keek met een 'wat doe je nu-blik' naar haar. 'Sorry' gebaarde Joey. Ik ging terug staan en Maksim vroeg nieuwsgierig: "Naar wie keek je Pommelien?" "Ah euhmm.. Ik euh zag gewoon iemand enja....", zei ik een beetje in de war. Waarom wilt Maksim dat nu weten? En ik kan toch moeilijk zeggen dat ik naar hem zat te staren...

Pov Maksim

"Ah euhmm.. Ik euh zag gewoon iemand enja....", zei Pommelien een beetje in de war. "Een euh jongen?", vroeg ik dan maar. Pommelien knikte 'ja' en ik voelde jaloersheid door mijn lichaam. "Ahh tof voor jou. Hopelijk zie je hem nog eens", zei ik terwijl ik zacht lachte. Nu ja, lachen is nogal groot uitgedrukt. Het was eerder een geforceerd en fake mini lachje. "Ja ik hoop het...", zei Pommelien.

De cast is nog even wat aan het bijpraten. Het was heel gezellig maar Maksim was nogal stil en afwezig, terwijl hij de vorige keer zo enthousiast was. Pommelien zag dit en vroeg of Maksim even mee apart wou komen staan.

Pommelien en Maksim gaan even wat verder van de rest staan. "Ja wat is er?", vroeg Maksim. "Is er iets?" "Nee euh, hoe kom je daarbij?", zei Maksim een beetje zenuwachtig. "Maksim ik zie en weet dat je liegt want daarstraks toen we aankwamen was je mega vrolijk, en nu ben je al de hele tijd stil en afwezig.", zei Pommelien toch wel wat bezorgd. Maksim bleef stil. "Hey, je kan me alles vertellen eh. Ik zal niets doorvertellen ofzo.", zei Pommelien terwijl ze haar hand op zijn kaak legde en recht in zijn ogen keek. "Wel het is gewoon... Toen je zei dat je steeds naar een jongen aan het staren was schrok ik een beetje...Want ik ken je nog maar net, maar ik heb schrik je kwijt te raken aan een jongen die je misschien pijn doet...", zei Maksim en hij keek naar beneden.