Chasing My Dreams (Dream Series #1)

CHAPTER FOURTHY-SIX:

Pagkapasok namin sa venue, todo ngiti 'tong kupal na 'to. Agad naman siyang kinamayan ng iba, pero kita pa rin sa mukha niya ang pagtataka nang bigla lang siyang bumulong, "Teka, ano'ng meron?" tanong niya sa akin at nginitian ko siya.

"Just wait and see, love." Nginitian ko siya at nagsimula na ang party. Nakikipag-usap siya sa iba pang mga kaibigan niya 'tapos nakipagkamayan na rin siya nang biglang tumawag si Ivy sa 'kin. "Mau, someone took Cyril, but its okay i can handle this girl" sabi niya. Napa-smirk na lang ako. Kahit kailan talaga, walang paawat. Buwisit 'to, nagmo-moment na kami.

Umabot ng 9 p.m., nag-start na talaga 'yong surprise ko sa kaniya. Napangiti na lang ako nang lumabas na ang video ng lahat ng moments namin. Napansin ko ang ngiti sa labi niya. Nakita ko ulit ang ngiting matagal ko nang hinihintay. After ng video, umakyat na 'ko ng stage at tiningnan nang mata sa mata si Cyril.

"Good day, everyone. Thank you for attending this party. We're already swamped at work, but after Cyril's tragedy, I decided to surprise him on his birthday. I've tried to keep this a surprise for him, but it's incredibly difficult for me because it's the first time. I wasn't sure what type of surprise he wanted, but I did my best. This week has been really hectic. I understand that I am not the ideal girlfriend for him. I didn't notice his accomplishments in the last several years, and I'm not on his side, yet I adore him. He will never be the THE IDEAL BOYFRIEND.

"He is sometimes impatient, sometimes low on effort, sometimes hard-headed, sometimes takes you for granted, and sometimes makes you feel unwelcomed. He regrets that he cannot be the lover that you expect him to be. He regrets that your expectations have not been reached, but trust him since he is trying. He is trying to be enough for you, and he is doing his best to make you feel unique. He may not be the ideal boyfriend that any lady would want, but he will not give up on you, and he will remain. Thank you for loving me. Thank you for not abandoning me. And thank you for your patience throughout the years. I will always adore you."

Pagkasabi ko n'on, nginitian ko siya. Agad siyang umakyat sa stage at niyakap ako. "I love you always, my love," bulong niya sa akin at nginitian ko siya. "Your birthday will begin." Pagkasabi ko n'on, biglang nakarinig kami ng pagbukas ng pinto at nilabas si Celine n'on. What the heck? Panira talaga siya kahit kailan. Minsan, ang sarap manakit. Sinisira niya 'yong surprise ko.

My maldita mode is on. I hate this. She ruined my surprise. Tumayo ako kaso hinawakan ni Cyril ang braso ko at nginitian ko siya bago ko tanggalin ang pagkahawak niya sa braso ko. Naglakad na ako papunta roon kay Celine. Nakangisi siya sa 'kin. Sasampalin niya sana ako, pero nakaiwas agad ako at nahawakan ko 'yong kamay niya kaya napangisi ako. "Alam mo, buwisit ka, eh. Nagmo-moment kami 'tapos bigla kang dadating, 'no? Lagi kang eksena," pagmamaktol ko sa kaniya. Tiningnan ko siya nang malamig na tingin. "'Wag ka mag-alala, panira ka din sa buhay namin. Dumating ka pa kasi. Bakit kasi bumalik ka pa, ha? Iniwan mo siya, 'di ba? Hindi mo ba alam na nasira buhay niya dahil sa 'yo?!" sigaw niya sa 'kin.

Lumapit na si Cy sa 'min. "Please, tama na. 'Wag dito, please. Nakakahiya sa mga bisita, Celine," sabi ni Cy sa kaniya. "Alam mo, panira ka lagi!" inis na sabi ko sa kaniya. "Cy, ako 'yong nandito! Ako ang palaging nand'yan para sa 'yo, pero bakit lagi na lang bang si Maureen?! Puro Maureen! F*ck, Cy! Ako 'yong nandito. Ako 'yong nand'yan sa tabi mo noong panahon na durog na durog ka, pero ano? Si Maureen na naman!" Tinulak niya ako nang malakas, pero mabuti ay nahawakan ako ni Cy. Sa bawat na tumatama sa akin, wala akong nararamdaman na masakit, parang namanhid ang buong katawan ko.

Dahil wala akong maramdaman na sakit, nang makita ko ang mukha niyang pulang-pula sa galit, parang umakyat ang dugo sa ulo ko. Gustong-gusto ko siyang patayin ngayon. Napangisi ako sa kaniya.

"I want your scream." Pagkasabi ko n'on, tinaasan niya ako ng kilay nang biglang dating nina Shan. Nakatingin pa siya dahan-dahan siyang naglakad papalapit sa amin at humarap kay Celine."Celine," sabi niya. Napatingin ako sa kaniya. Naalala ko ang huling bigkas ni Cy noong lasing siya. "Celine, what do you think you're doing? You realize what I'm saying? You're desperate for Cyril. You really wrecked his birthday," inis na sabi ko sa kaniya.Tinaasan niya lang ako ng kilay 'tapos inirapan niya lang ako. "No one can beat me, Celine," malamig kong sabi at hinawakan ni Cy 'yong braso ko kaya napatingin ako sa kaniya.

"Enough, Maureen," sabi ni Cyril sa 'kin kaya nagpantig ang tainga ko sa kaniya. Gustong-gusto ko na siyang patayin. Siya ang dahilan kung bakit kami naghiwalay. Siya ang dahilan ng lahat! Nagulat ako nang bigla akong pigilan ni Cyril—bigla niya akong niyakap patalikod at nilayo roon."Let me f*cking go!" sigaw ko kay Cyril, pero 'di siya nagpaawat kaya siniko ko siya at tiningnan nang masama.

"'WAG MO 'KO PIGILAN SA MGA GAGAWIN KO, CYRIL, OR ELSE, IKAW UUNAHIN KO!" madiin kong sabi sa kaniya."GO, MAU, HURT ME!" matapang na sagot niya sa akin. Nakikipagmatigasan pa talaga sa akin kaya wala ako nagawa nang bigla akong hilahin ni Celine, pero wala akong maramdaman na sakit. Agad ko siyang kinuwelyohan bago ko siya sampalin

."You f*cking flirt! Nasa'n utak mo, talampakan mo?" sabi ko sa kaniya nang yakapin ulit ako ni Cyril.

"Please . . ." Halos dati, kaya niya akong pigilan, kaya niya akong paamuhin, pero kahit sino ngayon, wala na ang kayang makapagpapapamo sa akin. Hindi na uulit ang pagiging mahina ko. Buong buhay akong naging marupok. Lagi na lang akong naging mahina sa harap nila at hindi ko na hahayaan mangyari ulit iyon. Hindi na. Tiningnan ko si Cyril bago ko hinampas at tiningnan siya nang masama."What's your f*cking problem?!" sigaw ko sa kaniya at hinawakan niya 'yong braso ko. "She's the daughter of my mom's bestfriend," sabi niya nang bitiwan niya na lang 'yong braso ko at siya, iniwan ko siya roon. Hinabol niya naman ako.

"F*ck, Cy, ano! Si Celine na naman ba? Ano, siya na naman ba?" inis na sabi ko sa kaniya. "No, Mau. I didn't mean that," kalmado niyang sabi.

"So what do you mean?!" inis na sabi ko sa kaniya. Niyakap niya naman ako nang patalikod.

"Okay, I'm sorry, okay? Don't be mad," sabi niya sa 'kin.

Nang maya-maya ay bigla na naman akong nakaramdam ng hilo. Hindi ako makapag-focus these past few weeks. Nakaramdam na 'ko ng hilo kaya agad na 'kong pumasok sa loob at tinawag si Shan. Agad namang lumapit si Shan sa 'kin.

"Why?" tanong niya sa 'kin.

"Let's go. I want to go home," tipid na sabi ko sa kaniya. Tumango lang siya sa 'kin at lumabas na para pumuntang parking. Nakasunod ako sa kaniya. Ayaw nga akong payagan ni Cy umuwi dahil nawala na ako mood kaya mas gusto ko na lang umuwi. Dumeretso na ako sa unit ko at sumalubong sa akin sina Ria, pero nilampasan ko lang siya."Ate!" Tiningnan ko lang siya at dumeretso sa kuwarto ko. Nakita ko ang regalo ko kay Cyril. Agad ko 'tong kinuha at dinala sa kuwarto niya. Pagkalabas ko ng kuwarto, sinalubong ako ng mukha ni Cyril, pero nilagpasan ko lang siya sa sobrang bad trip sa kaniya. Tinawagan ko si Ivy.

"Ano, buhay pa?" tanong ko sa kaniya.

Tinawanan lang ako ni Ivy. "Oo naman, buhay pa naman. Nagmaktol pa nga dito 'yan, napaka-attitude. Naman talaga n'on talaga, sarap sabunutan. Nakakainis siya," sabi niya sa akin.

Agad ko namang binaba 'yong tawag at bumalik na 'ko sa kuwarto ko. Nag-half bath lang ako 'tapos nag-skincare lang ako. Nasira niya na 'yong surprise ko kay Cy, kainis.

Pagkatapos kong mag-half bath, nagpalit na rin ako ng damit ko para makapagpahinga na rin.

***

Maaga akong nagising at umalis sa unit ko dahil may flight ako ngayong araw. Dumeretso ako sa airport habang wala pa sina Ivy kaya ako muna rito habang naghihintay dahil may briefing pa kami. Wala pa naman si Shan kahit inaantok pa 'ko ngayon at nang naka-receive ako ng tawag galing kay Cyril, pero 'di ko sinasagot. Agad kong tinapos 'yong retouch ko—kaunting retouch lang naman nang biglang dating nina Ivy at Shan.

Nakahawak lang ako sa ulo dahil ang sakit nga sobra ng ulo ko 'tapos parang anytime ay masusuka ako.

"Pansin ko, ilang araw ka nang nahihilo, ha? Nag-take ka na ba?" Napatingin ako sa kaniya at tinaasan ko siya ng kilay.

"Tanga, ba't ako mag-take?" tanong niya at nag-nod lang ako.

"What if . . ."