-
-
-
:)
Nakatulog ulit ako at pagkagising ay nasa isang kwarto na ako. Base on the design alam ko na kung nasaan ako. The room was so quiet. No sign of David or other people inside.
I thought it would be a good chance to escape but I remember this resort is so secluded. Walang katabing isla rito. Hindi ko alam kung bakit hindi ako nagising kanina sa bangka o iyong yate niya ang ginamit kaya hindi maingay.
I massaged my reddish wrist dahil sa handcuff. Hinanap ko ang bag para makainom na ako ng gamot. It would not be good to take my meds with an empty stomach kaya kinain ko ang binaon kong dumplings. Hindi na mainit kaya hindi masyadong masarap.
Hindi pa man ako nakadalawa sa pagkain ay naduduwal na ako kaya pumasok ako ng restroom. Nagmumog ako pagkatapos. Ininom ko na ang gamot ko pagkalabas bahala na kung wala akong kain.
Tinanggal ko na ang pang-disguise ko since useless naman na ito. Nahanap niya na ako. I take my phone with me at lumabas ng room. I was surprised dahil walang tauhan niya sa labas ng cabin. And I know all his men were surrounding the resort. I know his ways..
Inayos ko ang aking malaking shirt at shorts tsaka pumunta sa resto. Maraming turista. Hindi naman ako nahirapang maghanap ng table since tinulungan ako ng isang staff.
"Sisig at avocado shake, please. Salihan mo rin ng Kaldereta," sabi ko sa waiter.
While waiting, naglalaro ako ng how to escape. Nasa kalagitnaan na ako nang bumulabog ang tawag mula sa unknown number.
"Hello?" bungad ko.
[Where are you?] ani ng pamilyar na boses.
I rolled my eyes. "Hanapin mo, magaling ka naman maghanap. Tapos magdala ka ng posas— ay mali, tali pala dalhin mo para wala talaga akong kawala." Pinatay ko na ang tawag.
Maglalaro sana ako ulit kaso tumawag na naman siya. Ide-decline ko sana pero alam kong tatawag at tatawag pa rin siya ulit.
[I'm serious, Mia. Where the hell are you?]
"Fuck you, David. Halughugin mo ang buong resort mo gaya ng paghaluhog mo sa buong Pilipinas para mahanap ako."
Inis kong tinapon ang cellphone sa katabi kong upuan. Buti naman at hindi nahulog.
Maya-maya ay isi-nerve na ang order ko. Timing din ang pag-upo ng isang demonyo sa tapat ko kaya parang nawalan ako ng gana. He ordered his food at umalis na ang waiter. Nakabihis na siya ngayon. He is sporting a tank top with prints of palm trees on it, a pair of tie-dyed shorts, and a cap na pabaliktad niyang sinuot.
I didn't mind him, I picked up my utensils instead and started eating. Kukuha sana ako ng kaldereta kaso inilayo ng kumag ang ulam.
"Akin na ang pagkain, David! Pati ba pagkain ipagkakait mo sa akin?" inis na ungos ko. He glared at me. Tinaas niya ang kamay at may lumapit na waiter, binigay niya ang kaldereta sa kanya.
The fuck?
"David!!"
"You're allergic to carrots, wife! Gusto mo bang atakihin ka na naman?" sermon niya.
Himala at alam niya. I thought he does not give a fuck about my existence since umiikot sa mga babae niya ang mundo niya.
"Pake mo ba, huh? Hindi naman ikaw ang mamamatay. Argg nakakainis!" I don't know how many curses have I blurted under my breath. "Stop calling me wife, David, hindi mo na ako asawa. Our marriage is void the day you cheated on me with umpteen women."
He sighed. "You're still my wife, Mia. My Mrs. Alfonso."
I cringed. Noon kinikilig pa ako kasi ang ganda ng apelyido niya sa akin. Pero ngayon gusto ko ng isumpa ang pangalan na iyon.
"I prefer Ms. Sylveste," I blurted. Nahagip ng mata ko ang paggalaw ng panga niya. Tsk! Pake niya ba.
"Bakit ka nandito?" inis na tanong ko sa lalaking nakahiga sa kama ko. I went back inside my cabin right after finishing my meal. I didn't bother waiting for him to finish his. I don't care if that was rude, I just don't wanna be around the same vicinity as him.
Tapos ngayon heto siya sa kwarto ko. Mabuti at nakabihis na ako pagkatapos kong mag shower. And this is my last piece of clothing. Tsaka na sana ako bibili kaso nahanap na ako ng demonyo.
"Am I not allowed here, wife? Asawa kita. We should be in the same room," nagkunwari siyang pinagpag ang katabing unan, subtly inviting me on the bed.
I rolled my eyes. "I told you to stop calling me that! Hindi kita asawa! I don't remember marrying a womanizer dick like you!" I spat.
Pumasok ulit ako sa banyo at doon nagpalipas ng oras. I won't get out unless he leaves my cabin.
Good thing my book is here. Ito ang palagi kong binabasa simula noong lumayas ako sa poder niya. I wiped the bathtub dry and carefully settled myself there.
"Wife? Mia?" tawag niya sa labas.
"Go away, David! I don't want to fucking see your manwhore face! Leave!"
BINABASA MO ANG
She Left Again
Romance[FIN] "How do I tell you I'm still paranoid you'd leave?" - Danilo Videl Alfonso, Prince of Lucca -- A STORY IN TAGLISH. start: 12·04·2020 end: 12·23·2020