6

157 6 0
                                    

-
-
-
:)



Napalunok ako kahit masakit. "Mayroon pa bang maaayos, David?" Hindi ko na napigilan ang luha ko. Wala na akong pake kung pumiyok ang boses ko.



"Alam mo pagod na ako, e. You cheated on me before, pero kahit ganoon tinatanggap pa rin kita. I think that was the dumbest decision I've ever made. You have no right to make me doubt my worth, David."



"I know. And I'm an asshole for making you feel like that. I'm sorry, wife. Please give me a chance to fix us, I will do everything." Pinalis niya ang luha sa pisngi ko.



"I regret accepting your proposal. I shouldn't have married you," hikbi ko, walang lakas kong sinuntok ang dibdib niya.



"No, don't say that, wife. I'm so so sorry. Let me fix this please. I don't want to lose you. Ti a—"



Wala na akong narinig dahil agad dumilim ang paningin ko. I gained my consciousness back at nasa cabin na ako. Nasa tabing-dagat pa lang ako kanina ah?



May pagkain sa nightstand at gamot. There's a note saying kainin ko raw iyon. I did since nagutom din ako. I glanced at the clock and it's already 3 in the morning. Damn how long did I sleep?



I hate him but I need to know what happened to me. Lumabas ako para tanungin ang tauhan niya kung nasaan siya kaso itong pulang tent ang kumuha ng atensyon ko. 



Naalala ko agad iyong sinabi sa akin ng isang staff. Damn is he really staying there? I think that was him inside since iyong net lang naman ang naka-zip. He was curled up, may blanket sa katawan niya. 



He is sleeping. Maybe I should ask him when the sun's awake. I was about to close the door kasi babalik na ako sa pagtulog nang dumating ang isang staff, may hawak na basin at bimpo. 



"Ano iyan?" iyon ang lumabas agad sa bibig ko. Hindi ko na mabawi kasi nasa akin na ang atensyon niya. Boba, Mia.



"Ay ma'am nariyan pala kayo. Kamusta po pakiramdam niyo? Grabe po pagkatapos ka pong alagaan ni sir kanina siya na naman ngayon nagkasakit."

She Left AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon