-DÜZENLENDİ-
"Sen ne yaptığını sanıyorsun turuncu kafalı hobbit?!?!"
Hobbit filminden fırlamışçasına çirkin olan kız kardeşim Ceylin tarafından hunharca ayağımdan çekilirken uyanmamak için sıkıca yatağıma tutunmuştum.
"Uyan artık be!!! Her sabah seni uyandırmaktan bıktım! Camış mısın ne kadar ağırsın ya!!"
"Uyandırmaktan bıktıysan uyandırma embesil! Ayrıca ablalara bağırılmaz!!"
Ceylin beni uyandırmaktan vazgeçince ayaklarını vura vura gitti. Aslında yorganımı da çekecekti ama ben 'Eğer yorganımı çekersen seni öyle bir döverim ki annem bile elimden alamaz!' deyince tırsıp bırakmıştı pis turunçgil. Bu dünyada bir annemden korkuyor zaten.
Tatlı tatlı uykuma devam ediyordum ki şıpıdık şıpıdık terlik sesleri duydum. Annem....
"Kız saat kaç oldu hala uyanmadın! Kahvaltı yapıcaz aşağı in!"
"Ya daha çok erken banane ya!"
Kafama bir terlik yedim ve acıyla bağırdım.
"ERKEN Mİ? SABAHTAN BERİ AÇ AÇINA UYANMANI BEKLİYORUZ BOKLU UYUYAN GÜZEL! SAATE BAK VE HEMEN AŞAĞI GEL YOKSA KREBİ KAÇIRIRSIN BENDEN SÖYLEMESİ!!"
Krep? Krep.
Saate bakmak için telefonumun kilit tuşuna bastım. 15.19?
"Yok artık oha!!"
Cidden ayıyım galiba.
Krep için, birazcık da annemden korktuğumdan hemen kalktım.
Şaka şaka. Biricik yatağım Minnoş'dan nasıl hemen ayrılabilirim? İlk önce kafamı kaldırıp geri koydum, sonra duvarımdaki Supernatural ve Teen Wolf ve Taylor Swift posterleriyle bakıştım, Castiel'e öpücük attım ve gözlerimi tekrar kapattım. Daha sonra yatakta oturur pozisyona geçtim ve halım Mal ile bakıştım.
Ucuna takılıp yere kapaklandığımdan beri halıma 'Mal' diyordum. 5 yaşından beri...
Eşyalara isim takmayı severim...
Mal ile yaklaşık 5 dk. Bakıştıktan sonra uyandığıma emin oldum ve Minnoş'tan kalktım.
Elimi yüzümü yıkamadan önce bileğimdeki tokayı çıkartıp saçımı saçma sapan topladım. Lavaboya da gittikten sonra aşağı indim.
"Günaydın gençler ve kendini genç hissedenler!!"
"Sana da günaydın madafaka!"
Babam her ne kadar tipik bir Anadolu erkeği olsa da içinde öldüremediği çılgın bir genç vardı. Çok iyi anlaşırdık.
Babamla beşlik çaktıktan sonra Ceylin'in alnına vurdum ve annemin yanağından öptüm.
Biz böyleydik işte. Küçük sarayımızda Uykusavar Kraliçe Perihan,annem, Kafa Kral Mahir,babam, Ponçik Prenses Gece, ben, ve Amele Hobbit Ceylin, kardeşim, geçinip gidiyorduk. Halimden memnundum. 19 yaşındaydım ve haliyle Üniversite 1.Sınıftım. Gayet iyi bir Kolejde okuyorum ayıptır söylemesi heueh.
İşte böyle. Her ne kadar Ponçik bir Prenses de olsam bir Prensim yoktu ve onu bulmaya üşeniyordum. O bana gelsin be banane.
Yakında ilan bastıracağım.
Aranıyor: Prens!
