Stalker

12.🌃 Stalker 🌃

     "Açma kapıyı, ben gelsem bile kilitli kalsın gönlün..."

     "Oğlum!" diyerek omuzlarımı tutan annem şaşkınca kaşlarını kaldırdı. "Sen ne çok kas yapmışsın böyle! Çok kas yapma, güzel durmuyor." dediğinde gülerek gözlerine baktım.

     "Ya ben geldim, sen ne diyorsun?" dediğimde gülerek başını salladı.

      "Sarma yaptım, tavuklu pilav yaptım, tatlımız da var! Sana ben kurban olurum..." diyerek yanaklarımı sıkınca başımı iki yana salladım.

      "Anne! 20 yaşında adamın yanaklarını böyle sıkamazsın!"

      Tek kaşını kaldırdıktan sonra kıçıma bir tekme atıp odama yolladı.

     "Hadi oradan!"

      Yemeğimi yeyip yorgunluktan kendimi yatağa attım. Acaba hâlâ aynı evde mi oturuyordu? Heyecanlıydım ve gözüme uyku girmiyordu.

     Aptal mıyım ben?

     2 sene platonik yaşadım ve iki sene de üniversiteyi onu düşünerek geçirdim.

     4 sene...

     Vay be...

     Bayağı aptalım ki şimdi de bunları düşünürken üzülsem de aynı şehirde okulumuzun heyecanıyla titriyordu kalbim.

    Tamam, yani yarın yolumun üstü.

    Gülerek gözlerimi kapattım ve yarının bir an önce gelmesi için dua ettim. Annemin yemekleri yarın sabah da yenebilirdi...

.
.
.

     Yakında mezun olacaktı ama hâlâ sabahın köründe koşu yapıyordu. İki yılda çok değişmişti. Uzamıştı mesela. Saçları da uzamıştı.

     Zaman ona bir kıyak geçmiş ve sanki onu daha da güzelleştirmişti.

     Elim istemsizce kalbime gittiğinde hafifçe gülümsedim. Cidden ama cidden harikaydı. Nasıl olurdu da onca sene kalbimde öylece dururdu?

     Nasıl olurdu da ben bu kadar büyümüşken kalbim hâlâ çocuk olurdu.

 
     Bu sefer sahilden değilde şehre doğru gidince kaşlarımı kaldırdım. Demek ufak değişiklikler yapmıştı. Kaykayına atladığı da gülümsedim. Artık yollar düzeltilmiş ve asfalt olmuştu her yer. Rahatça sürebiliyordu.

      Bisikletim ile peşi sıra giderken birden bire garip bir şey fark ettim. Yüzündeki ifadeyi...

      Şapkasıyla yüzünü kapatıp da hızlanınca arkasından koşan adamı gördüm. Neler oluyor?

      Bisikletimin pendallarına abanıp hızlandım. Lina, bir araya sapıp kadınların dedikodu yaptığı çardak üzerinde kayınca adam kadınlar tarafından resmen darp edilmişti. Binanın yan tarafından geçip saklandım.

      Buradan kesinlikle karşı caddeye geçecekti.

      Üç binanın arasından trafik  ışıklarının oraya geldiğim sıra Lina kaykayını asfalta sürterek kaymış ve karşı tarafa geçmişti.

      Ben de birkaç ev aşağıdan aynı caddeye girmek üzere karşıya geçtim ve sonrasında bisikletimi sokağın etrafını dolanacak şekilde döndürdüm.

     Lina'nın girdiği sokağın üstüne geldiğimde karşılaşmayı hiç ama hiç beklemediğim bir şey vardı.

      Garip kıyafetli adamlar...