Alpha Mate

Hoofdstuk 9

P.o.v. Zina
Ik heb geprobeerd te gillen maar daar lijkt niemand naar te luisteren. Ben ik onzichtbaar ofzo? Ze zijn als barbaren met elkaar aan het vechten, als ik om me heen kijk zijn er nog geen doden gevallen, maar dat zal niet voor lang zo blijven.

Opeens heb ik het! Ik zie het wapen van Colton uit zijn broekzak steken. Terwijl hij wild vecht met Jesse pak ik het wapen uit zijn achterzak. Geladen? Check.

Ik richt hem op het plafond en schiet waardoor iedereen even stil staat.
'Stop! Ik ga met Damon mee en ik kom ooit wel terug! Stop nu voordat er doden vallen!' Mijn woorden dringen goed tot iedereen door. Toch merk ik dat sommige mensen boos worden. Een lid van Black Diamond stapt op me af en geeft me een platte hand in mijn gezicht. 'Je moet altijd alles weer verpesten hé trut!'

Een luide grom vult de ruimte. Als ik de grom hoor weet ik dat dit zijn laatste woorden geweest zijn. Damon rent op het meisje af in wolvenvorm die mij net een klap heeft gegeven. Jongens mogen geen meisjes slaan toch?

Normaal is Damon het daar wel mee eens maar nu duidelijk niet. Langzaam verslind hij haar in stukjes voor mijn bloedeigen ogen waardoor de oorlog weer doorgaat. Ik weet dat het niet aardig wat zij deed maar wat Damon deed! Hij vermoord iemand voor mijn ogen en zorgt ervoor dat de oorlog doodleuk doorgaat. Dit is niet de eerste keer dat er iemand voor mijn ogen dood neer valt. Straks wen ik er nog aan. Tranen stromen over mijn wangen, het is duidelijk niemand luistert naar mij.

Ik richt mijn ogen op de uitgang, wat nou als ik voor mezelf kies in plaats van Wolferine of Black Diamond. Als klein meisje had ik nooit verwacht dat ik deze keuze zou moeten maken. Als ik die keuze moest maken als klein meisje had ik sowieso voor Wolferine gekozen. Ik word wild geduwd waardoor ik uit mijn gedachtes vertrek. Ik trek een sprint naar de uitgang wat gelukkig ongemerkt blijft, niet dat ik verwacht had dat iemand zou opmerken dat ik weg ben.

Wild kijk ik om me heen, waar kan ik het beste heen? Ik zie een donker dichtbegroeid bos en denk niet langer na. Ik ren zo ver mogelijk het bos in. Geen idee waar dit uitkomt of ik welke stad ik ben maar het voelt nu al beter dan die oorlog daar binnen.

P.o.v. Damon
Ik zet mijn tanden in één van de leden van Wolferine zodat hij dood neer valt. De ene dode na de andere valt. Voordat ik naar de volgende ga check ik eerst of Zina oké is.

Nergens een Zina te bekennen, misschien komt het omdat ik laag bij de grond zit. Als ik terug naar mijn mensenvorm verander zie ik alsnog geen spoor van Zina, ik laat vervolgens mijn scherpe neus verder het werk doen. Ik ruik dat ze is weg gelopen wat mij enorm kwaad maakt. Het is al een tijdje geleden gebeurt dus ik ruik de geur amper meer.

Wanneer ik het aan iedereen wil vertellen voel ik een trap in mijn rug. Vlug draai ik me om en breek zijn been. 'Don't mess with me.' 'Stop het gevecht!' Zeg ik op mijn luidst. 'Awhh Damon toch, als je op het punt van verliezen staat stop je?' Ik ga recht tegen over Jesse staan en knijp mijn ogen tot spleetjes. Hij maakt mij boos, een sterke geur van Isabel treed mijn neus binnen. Hij heeft Isabel gemarkt!

Ik doe mijn best om niet per direct zijn hoofd van zijn romp af te trekken. 'Nu heb je niks meer te zeggen hé kleine Damon, je bent aan het verliezen!'

Doordat ik verzonken ben in al mijn gedachtes ben ik vergeten antwoord te geven en nu lijk is zwak. 'Volgens mij zijn er bij jouw meer doden gevallen dan bij mij.' Het waren niet hele krachtige woorden maar krachtig genoeg om hem stil te laten vallen. 'Maar de rede waarom ik het gevecht stop  is om Zina.

De persoon waar we nu om vechten is weg gelopen. Ik ben gaan speuren en lang geleden is ze vertrokken door die deur.' Ik wijs naar de grote garagedeur.

'Wat?! Ze is weg gelopen omdat ze bang voor jouw is!' Ik rol met mijn ogen.
'Ga nou niet zo kinderachtig doen, ze is gevlucht voor ons allemaal.' Jesse knikt lichtjes, hij haat me nog steeds maar weet dat ik een punt heb.