Alpha Mate

Hoofdstuk 17

P.o.v. Zina
'Open je ogen maar.' Zegt hij net een toontje te enthousiast.

Beangstigend open ik mijn ogen, het eerste wat ik zie ik het gezicht van Ruy. Bruin haar en bruine ogen, precies zoals ik.

Al snel kom ik erachter dat hij ver in mijn comfortzone staat en duw hem weg. Natuurlijk is hij tich keer sterker dan mij en doet het hem niks. Nou als hij niet achteruit gaat doe ik het wel. Ik zet 2 grote stappen naar achteren waardoor ik de hevige pijn in mijn buik weer voel.

'Wat is er toch gebeurt?' Sinds wanneer is Ruy zo aardig? Ik kijk hem strak in zijn ogen, op zoek naar iets kwetsbaars. Ik kan niks vinden, geen grijnsje gevoel. 'Heb je een mate?' Zijn wangen gloeien rood en snel draait hij zich van mij weg. Is er dan toch iets kwetsbaars aan hem? 'Volg mij naar binnen.' Nu pas kijk ik naar het enorme kasteel. Volledig zwart met stukjes rood, het is prachtig. 'Kom je nog?' 'Ik uhh, ja ik kom.' Mank strompel ik langzaam achter Ruy aan.

Als hij achter zich kijkt ziet hij hoe mank ik loop. 'Dit gaat niet goed, kom.' Met gemakt word ik zonder pardon opgetild. Ik rust mijn hoofd op zijn borst en luister naar zijn rustige hartslag.

'Wat doet de mate van Damon in jouw armen Ruy?' Hoor ik een vrouwenstem gemeen vragen, ik ben te moe om mijn ogen te openen om te kijken hoe ze eruit ziet. 'Aletta laat dit maar aan mij over.' Zou dit zijn mate zijn? 'Tuurlijk Alpha.'

'Alpha Bruce belt.' Zegt een mannenstem. Ik hoor hoe zijn hartslag versnelt.

'Ik kom er zo aan.' De eerste beste kamer die Ruy ziet loopt hij in en legt mij op bed neer. Een heerlijk bed als je het mij vraagt. 'Slaap maar wat, dan kunnen we morgen praten over wat er gebeurt is en wat we nu met jouw gaan doen.' Ik geef geen antwoord meer terug, ik ben al vertrokken naar dromenland.

P.o.v. Ruy
'Ja wat moet je Bruce?' Vraag ik kwaad. 'Het is wel een beetje zwak vind je niet? Zina ontvoeren als zij en Damon op hun zwakst zijn.'

Ik had door dat Zina zwak was maar Damon? Hij is de sterkste persoon die ik ken, na mij en Laurencio na dan. 'Zij riep mij voor hulp.' 'Ja tuurlijk dream on Ruy, geef Zina terug nu.' Kwaad snuif ik. 'Kom maar halen.' Ik hang de telefoon op en geef hem terug aan mijn hulpje Javi. Hij heeft nu ook wel door dat het beter is als hij niks zegt.

P.o.v. Damon
Kreunend open ik mijn ogen, opnieuw heb ik met de gordijnen open geslapen.

Het felle zonlicht schijnt in mijn ogen waardoor mijn vreselijke kater versterkt word. Waar is Zina? Sliep ze gister niet met mij? Ik weet het allemaal niet meer.

'Bruce breng mij eens heel snel een aspirientje, ik heb zo veel hoofdpijn.' 'Dat kan ik begrijpen je was gister zo lam.' 'Was ik zo erg?' Ik krijg geen antwoord meer op mijn vraag en even later worden aangeklopt.

'Ja kom maar binnen.' Kreun ik met een ochtendstem. 'Hier water en een paracetamol.' Het water giet ik in mijn mond met de paracetamol erachteraan.

Bruce kijkt bezorgd. 'Waar is Zina?' Vraag ik kalm. Zijn ogen worden zo groot als schoteltjes, hij was al bang voor deze vraag. 'Waar is ze?!' Vraag ik nogmaals maar deze keer enorm kwaad. 'Ruy.' Is het enigste wat hij bang uitbrengt. 'Ik heb hem gebeld maar hij zegt dat ze vrijwillig is gegaan.' Dat is zulke grote onzin waarom zou ze vrijwillig mee gaan met de Killerwolves?! 'Er is nog één dingetje...' 'Wat?!' Antwoord ik chagrijnig, door mijn kater klink ik een stuk bozer dan verwacht.

'Ze liep mank, ik weet niet precies wat er gebeurt is maar het moet hier in Black Diamond gebeurt zijn.' 'Dankje Bruce je mag gaan.' Bruce knikt met zijn hoofd en verlaat dan mijn slaapkamer.

Ik doe altijd alles samen met Colton maar nu hij er niet is weet ik niet wat ik moet. Het is mij al lang duidelijk geworden dat ik dit niet alleen kan. Mijn ouders gaan de telefoon nooit opnemen. Ik zucht diep, dan blijft er maar 1 optie over... Wolferine.