Alpha Mate

Hoofdstuk 20

P.o.v. Zina
Zoals gewoonlijk word ik als eerste wakker, Damon slaapt nog vredig.

Nu kan ik even genieten van zijn prachtige uiterlijk, zwarte haren wil door elkaar geschud, lieve roze wangetjes en prachtige lippen. 'Het is onbeleefd om te staren.'

Hoe wist hij dat ik keek? Bloed stroomt naar mijn wangen. 'Hoe laat is het?' Ik haal mijn telefoon van de oplader en kijk naar de tijd 7:00. 'Het is 7 uur in de ochtend.' 'Zullen we nog heel even blijven liggen?

Je kan je wel in een half uur klaarmaken en het is maar een half uur rijden.' Zachtjes lach ik, wat een luie mate heb ik.

'Blijf jij nog maar even liggen ik ga me klaar maken.' Damon reageert al niet meer, hij is vertrokken in een diepe slaap.

Als ik over de rustige gangen lopen hoor ik gesnurkt uit sommige kamers, het is ook nog redelijk vroeg. Bij de keuken aangekomen smeer ik een broodje.

'Hey Zina.' Als ik op kijk zie ik oranje, het kan niemand anders zijn dan Lena.

'Hey!' Rustig sta ik op en omhels haar. 'Waarom ben je zo vroeg op?' Vraag ik met volle mond. 'Ik ben altijd vroeg op om schoon te maken in het kasteel waarom jij?'

Het is ongelooflijk hoe enthousiast ik ben om dit aan Lena te zeggen. 'Ik ga zo naar school.' 'Wow serieus?' 'Absoluut! Heeft Colton geregeld.' Bij de naam Colton gloeien haar wangen rood. 'Wacht wat? Jij en Colton?'

Vraag ik terwijl ik onbeschoft mijn laatste hap brood in mijn mond stop. 'Ja ik denk dat hij mijn mate is.' Wauw eindelijk heeft Lena haar mate ook gevonden.

'Ik ben blij voor jullie, ik ga nu douchen als je het niet heel erg vind.' 'Nee tuurlijk ga je gang als je iets nodig hebt hoor ik het hé? Ook al is het maar een knuffel.' Wat ben ik blij met zo'n goede vriendin. Ik schenk haar nog een lach en loop vervolgens naar mijn slaapkamer. Wild trek ik wat kleren uit de kast en loop naar de badkamer die er aan vast zit.

Eenmaal uit de douch kleed ik me om en doe mijn haar. De laatste lootjes leg ik aan mijn make-up als er op de deur geklopt word. 'Zina het is bijna half 8 kom je?'

Snel kijk ik op mijn telefoon en zie dat het al 5 voor half 8 is. De deur valt van het slot en daar staat Damon, helemaal netjes, zwarte coltrui nette zwarte pantalon en zijn haren naar achteren gekamt. 'Jeetje Damon het is maar een school.'

'Moet jij zeggen.' Grijnst hij. 'Wat? Dit is toch gewoon prima?' 'Je ziet er prachtig uit Zina.' Damon pakt mijn heupen en trekt mij naar zich toe om mij vervolgens te zoenen. Al snel maak ik me los. 'We moeten echt gaan.' Damon geeft mij een simpel knikje en pakt vervolgens autosleutels, andere autosleutels dan normaal.

'Damon we kunnen ook gewoon de bus nemen.' Zeg ik terwijl hij de autodeur voor mij open houd. Een prachtige zwarte Mercedes. 'Nee je moet wel een beetje indruk maken.' Ik barst in lachen uit. Volgens mij vindt Damon mij momenteel heel irritante want hij duwt me in de auto.

'Zina je kan nu nog terug.' Zegt hij bezorgd als we bij het enorme gebouw aan komen. 'Dat weet ik maar ik wil niet terug.' Zonder antwoord terug te geven parkeert hij zijn auto voor de hoofdingang. Vaag zie ik al dat ik word opgewacht.

'Nou ik zie je vanmiddag wel weer Damon.' Zeg ik in de hoop dat hij niet mee naar binnen gaat. 'Verwacht je nou echt dat ik je zo makkelijk achterlaat? Arrogant haal ik mijn schouders op. 'Het viel te proberen.'

Samen lopen we naar binnen, stevig houd Damon mijn hand vast. Ineens doet hij enorm bezitterig. 'Hallo vandaag heb ik mijn eerste schooldag ik ben Zina Bovensma en dit is mijn mat... vriend Damon Ramírez.

Hij komt alleen maar even mee om te checken of ik veilig ben straks gaat hij weer weg.' Hard knijpt Damon in mijn hand.

'Wat?' 'Niemand hier is wolf zeg geen mate!' Arrogant rol ik met mijn ogen. 'Fijn ik ben mevrouw Berg conciërge hier, ik zal je leiden naar je les.'

Braaf volgen Damon en ik mevrouw Berg. Ik merk hoe alert Damon is, het is vreselijk.

Mevrouw Berg geeft een seintje naar de docent en opent vervolgens de deur.

'Damon ga maar ik red me wel.' Overdreven geeft hij me nog een kus om te laten zien dat ik bezet ben.

'Veel succes.' Damon loopt voorzichtig weg, nog een paar keer kijkt hij achterom om te checken of ik oké ben.

'Oké klas dit is de nieuwe leerling waar ik jullie gister over geappt heb. Zina van harte welkom, stel je even voor als je wil.' Zenuwachtig friemel ik met mijn handen, ik had zeker niet verwacht dat dit zo spannend zou zijn.

'Ik ben Zina Bovensma, 19 jaar, van de vorige school ben ik geschorst dus daarom kom ik bij jullie in de klas.' Mijn wolf Feline voelt zich hier totaal niet op haar gemak, te veel verschillende geuren en kleuren ik word er misselijk van. De klas ziet er een beetje arrogant uit maar is voor nu prima stil.

'Nou super gezellig ga zitten maar zitten naast Lea, we hebben net mentor les. Lea zou je komende weken Zina even op sleeptouw kunnen nemen dankjewel.' Ik merk nu al dat ik een superlieve mentor heb. 'Mevrouw wie is Lea?' Probeer ik zo beleeft mogelijk te vragen. Lea steekt haar hand op en vervolgens ga ik naast haar zitten.

'Hey Zina kom je zo met de pauze bij ons zitten?' Zegt één van de meisjes die voor mij zit, ze ziet er vreselijk arrogant uit. Kauwgom kauwend blond monster.

'Ja sure.' Lea kijkt mij beangstigend aan. 'Wat is er?' Ze tovert een leeg blaadje uit haar tas en begint te schrijven. Niet doen, dat is Kayleigh de bitch van de klas.

'Ik kom er vanzelf wel achter wie aardig zijn er wie niet oké?' Vriendelijk knikt ze.

'Trouwens, ik ben Lea aangenaam, je nieuwe beste vriendin.' Het bevalt me wel hoe vrolijk ze is. Ik schenk haar een lach en let dan op in de les.

We hebben tijdens de les veel lol met propjes gooien en inmiddels weet ik alle roddels van de klas al. Qua karakter lijkt ze wel een beetje op Lena.

'We hebben nu een uur een tussenuur, tijd om kennis te maken met iedereen. Op naar de kantine!' Ik lijk geen keuze te hebben want ze pakt mijn arm beet en sleep me mee naar de kantine. Een redelijk grote kantine die extreem leeg is omdat iedereen opnieuw les heeft. De enigste mensen die er zitten zijn wat mensen die ik nog nooit eerder heb gezien en mijn nieuwe klasgenoten.