Τα Ποιήματα μου

Τελευταία Μέρα

κάτι φορές που τα πάντα μου φταίνε γυρνάω πίσω

σαυτά τα ραντεβού που κάναμε τα πενταωρα
να ξεχαστω με την μυρωδιά της ευτυχίας και του αρώματος σου
ενώ βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στο πηγούνι και το φούτερ σου φιλωντας τον λαιμό σου

αυτό το βελούδινο γαλάζιο φούτερ
που φόρεσα νιώθοντας την ζεστασιά σαν ραδιενέργεια ενω όλα γύρω είχαν μια ψυχρα
οσο πέφτανε τα κρύσταλλα απτον ουρανό
και ξέραμε κι οι δυο πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τουτη την νύχτα
και θα μπω σε λίγο στο τρένο
αυτό το γαμημενο τρένο που μου ανοίγει την πόρτα του όταν είμαι καλά κι όταν είμαι απογοητευμένος
αυτό το τρένο με μεγάλωσε
αυτή τη φορά με δάκρυα που αντανακλούν τις ταμπέλες των μαγαζιών και του τρένου τον μισοχαλασμενο λαμπτήρα
να σου δειξω το μέρος που πηγαίνω όταν δεν φαίνεται τίποτα σωστό και ότι κάνω μου δημιουργεί μόνο πικρα

να σου το δείξω και σαν μάγισσα εσύ να του κάνεις μαγια
να γεμίσει από αναμνήσεις να διώχνουμε μαζί τα σκοταδια
με λαμπάδες σαν να πηγαίνουμε στην εκκλησία το Πάσχα
ποιος να το λεγε πως με δύο κεριά μπορεσαμε να φωτίσουμε τα πάντα

καθόμουνα στο λιμάνι δίπλα στην θάλασσα το καλοκαίρι και πετούσα πέτρες στα βαθειά με τις λάμπες του ποδηλατοδρομου να λαμπυριζουν
αλλά και το πιο δυνατό φως δεν φτάνει ούτε λίγο το ποσο μάτια σαν τα δικά σου φωτίζουν

και θα σηκωθώ ξανά από κει και θα πάρω τον δρόμο μέσα στα κυπαρίσσια
περνώντας γύρω από κοπέλες, μαγαζιά που κλείνουν και μεθύσια
ανθρώπους που φεύγουν και έρχονται
αρκουδάκια και λιονταρια και φιδια
ενώ περπατάω στο δρόμο που σκοτεινιαζει
δίπλα μου η νοσταλγία και η γαλήνη
μου θυμίζω όλα αυτά που έχουν φύγει

ταβέρνες, φώτα, φαγητό και συγγενείς
αναμνησεις διακοπών, ιδρωμενος αναπολεις
βραδια στην άκρη του λιμανιού δίπλα στις βάρκες
βραδια που δεν ήσουν ακόμα εκεί
και δεν θα είσαι ποτέ ξανά αλλά η ανάμνηση θα μου αρκεσει για θαλπωρη
εξάλλου πες μου πόσο θα κρατούσε έτσι κι αλλιώς
ξέρεις υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να πεθάνεις από μια σπασμένη καρδιά
όταν στρεσσογονες ορμόνες
διακόπτουν την λειτουργία της δεξιάς πλευράς της
αυτό μάλλον εξηγεί γιατί όταν έφυγες ένιωσα πως τα πάντα σταμάτησαν για λίγο