Dört Tanrıça

Amanın Demir

Buse'den

Bok telefonun bok sesiyle tatlı, yavruşko uykumdan uyandırıldım. Resmen uykuma suikast düzenlendi. Telefonu alıp hem uykulu hem sinirli bi şekilde höğ gibi bi ses çıkardım.
"Buse ? Öküz sesi çıkaran sen misin ?" dedi beni uykumdan uyandıran ve cinayete kurban gidecek şahıs.
"Yav sen kimsin ? Uyuyom ben. Uyku, boru mu ? Uyuyan Buse uyandırılır mı ?"
"Ay pardon. Bu kadar gerizekalılık fazla Buse. Azaltarak bırak bence."
"Ne kadar komiksin Bay Nedenaradığınıbilmiyorumayrıcakimolduğunudaçıkaramadımamabeniuyandırdığıniçinseniöldürücem."
"Demir ben. Eylem aradı 12. Eylemus Konferansı de dedi. Sen anlarmışsın."
Bunu duyduktan sonra ağzımdan bir şaşırma nidası görünümünde çığlık kaçtı ve motora bağlayıp konuşmaya başladım.
"Yav iki saattir konuşucana söylesene. Manşetlik haber olmuş aney. Kapat la kap- Ayğhsg"
Lanet girsin.
Kapının kolu karnıma girdi.
"Buse?"
"La sen hala kapatmadın mı ?"
"Kapatıyorum be. O sesten sonra çarpıldın sandım parti yapıcaktım."

Sövemeden kapattı zeki çıçık. Süper Buse hızında üzerimi değiştirdim. Yolda depar atarken iki tane dikkat ayı çıkabilir tabelasının ardından atlayan ayı değil geyik olduğundan onları ezen şöför yola devam ettikten sonra geyiklerin  beddua ederken çıkardığı ses duydum.
"Ya abv Buse. İki saattir böğürtüyon bizi. Depar atıyon maşallah."
"Yavrum Eylemus Konferansı var depar atmıyım da napiyim. " dedim
"O da doğru" dedi Defne
"Acaba şimdi ne oldu?  En son konferans yaptığında Zeynep'in götüne solucan sokmayı planlıyodu. "
"Ne yapıyordu?"dedi şaşkın sesin sahibi. Defne şok bakışlarını bi ben ve Devrimin  bi de arkamdaki şahısın arasında gezdirip duruyodu. 
"Ne bakıyon yavrum? " diye sordum."
Devrim atlayıp "Daş Adrian tayfasını kim çağırdı lan?" diye fısıldadı.
"Bilmiyorum. Defne?" diye sordum. Hayır anlamında kafasını salladı.
"Siktim seni Eylem" dedi Devrim. Yavaşça 'Daş Adrian tayfası' na ilerledik.
"Oo Buse Hanım. Bakıyorum çarpılmamışsınız." dedi konuşan bok.
"Yavrum sen bi kesde içeri geçelim."
Herkes bi anda kafasını bana çevirdi.
Hay yüce atlar.  Resmen Demir'e yavrum dedim.
"Ben daha demin Demir'e yavrum mu dedim?"
Koro gibi kafalarını salladılar. "Gülün lan taam. "
Demez olaydım.
Böyle gülmek yok. Gülmediler aq gülseler bi derece. Anırdılar. Bunu duyan Eylem canlısı "Hadi lan gelsenizeağ." diye kişnedi.. Hemen yukarı çıkıp koltuğa dizildik.
Eylem Kerem'i yanına alıp "Biz çıkıyoz da bilginiz olsun yani yavşayanı görürseniz öldürmek serbest." dedi.
Çıkıyoz dedi.
Çıkıyoz.
Çıkmak.
"Ne bahıyonuz at mı oynuyo aq " dedi Eylem
"Çıkıyonuz? " dedim soru sorar gibi. Benim ardımdan Defne "Çıkmak? " dedi.
"Sevgili gibi yani?" diye sordu Devrim. Demirde onun arkasından "Emin misiniz? dedi. Adrian'da gitti ikisinin de omzunu dürttü.
"Arkadaşlar bişey sorcam." dedi Kerem. Hepimiz başımızı salladık.
"Mal mısınız? " diye tamamladı Eylem.
"Ooo şu an fena halde birbirlerine yürüdüler biz çıkalım." diyip hepimizi kapıya sürükledim.
"O değilde Defne resmen bi tek biz sap kaldık la " dedim.
"Ben ne güne duruyom ?" diye atladı Demir. "Hayırdır lan?  Defne bilmediğimiz bi ilişki mi yaşıyonuz la yazıklar olsun." diye ağıt yakmaya başladım.
"Buse yeminlen malsın. " dedi Adrian
"Niye ki ne? "
"Gerizekalı bok. Çocuk sana çıkma teklifi etti"