Scent Of My Memories (Complete)

Chapter 20

Xenon's POV

Lumipas ang panahon at dumating na ang araw na ipinanganak ang ating Panginoong Diyos. Gumawa kami ng konting salo-salo ng aking pamilya at sa hindi inaasahang pagkakataon, dumating ang kambal kong pinsan na sina Khyo at Fafnir.

Sila ay pinsan ko sa side ni Papa. Pareho silang nasa fourth year ng kanilang high school kaya laki ang gulat namin na bumisita sila sa amin para samahan kami sa noche buena.

Napuno ng tawa at ngiti ang aming pagsalubong sa pasko. Hindi ako nagsisisi na may mga walang hiya akong pinsan. Eh paano, sila ang nagsimula sa pagpahid ng nga icing sa mukha ko. Kahit sina Papa ay hindi nila pinalampas, kaya sa huli, sumali sina Mama sa kalokohan ng kambal.

Sa aming magpinsan, sila ang palanging namumuno sa mga kabulastugan. In other words, they have a bag full of endless gags. Titino lang kapag nawawalan sila ng gana, na bihira mo lang makikita kaya kailangan mong tiisin ang mga kawalang-hiyaang pinagagawa nila.

Nagpatuloy ang kanilang pamamalagi hanggang sa sumapit ang panibagong taon. Lahat ay abala sa paghahanda para sa medianoche.

Pagpatak ng alas dose, sinalubong namin ito ng mga making na tunog na nanggagaling sa pagpatik ng mga kaldero at kawali. Hindi uso sa amin na magpalipad o magpaputok ng mga fireworks dahil nababahala sina Mama at Papa at baka ito ang magiging sanhi kung sakaling magkaroon ng sunog.

Three days later, the twins forbid their goodbyes as they return to their homeland, Spain. I must say, my holidays are full of laughter and happiness. Two days from now our classes will continue, I still can't decide which sport will I participate with.

I still can't find some clues on how will I save my ass from death. This will be a disastrous time for me. This is a matter of life and death. If I do not act now, my life will end without finding the answers to my questions.

I will not fail, not on my watch.

SA PAGPASOK namin sa gate, sumalubong sa aming harapan ang mga karatula at flaglets sa bawat taong damadaan sa hallway ng aming eskwelahan.

Ngayong araw ay ang aming Sports Fest. Lahat ng mga manonood ay sabik na sumigaw at sumuporta sa kanilang mga manok at iniidolo.

Napagpasiyahan kong hindi sumali sa mga sports activities ng eskwelahan kahit ito'y may karagdagang puntos para sa aming mga grado. Ito and magsisilbing pagkakataon ko para humanap ng mga bagay o mga palatandaan na makapagbibigay ng kaalaman ukol sa aking nakaraan.

"Attention, Cristobalians. Please gather here in the school quadrangle for we are about to start our small program. Again, please gather here for we are about to start our small program, thank you."

Narinig ko and pagtawag sa 'min sa intercom kaya kanya-kanya kami punta doon. Napapansin kong iba-iba ang mga damit na suit nila.

Some of them are wearing jerseys and P.E uniforms, while others are wearing civilian outfits. Not only that, there are also unfamiliar face walking and wandering around. Must be the guests and students from other schools.

When we arrived in the said place, the students are forming their line according to their strand, grade level and section. The crowd is noisy cause by chatting and talking to each other.

"Xenon! Over here!"

I search the voice that calls my name and my gaze stopped on three persons. Reese is waving at me, Drew is just looking intently and Nicholi is tapping his phone. They are located at the back of the line, so I decided to close the distance from each other.

"Good morning, you look all prepared and warmed up for your sports."

"Indeed. We must be ready so that we will win the competition and hailed the overall champion." Nicholi said while still tapping his phone.