Tek Yol Yalnızlık

7. Bölüm

Medyada azranin babasi

Azradan:

Sadece karanlik vardi ve kesik kesik sesler duyuyordum. Bu durumdan kurtulmanin tek yolu bayilmak diye dusundum. Ama... Ama... Berkay. Ya babam berkaya zarar verirse. Sonucta onu oldurmek icin neler planlamisti. Ve yemi tam karsisinda savunmasiz duruyor! Bunlari dusunurken gozlerim aralandi. Aslinda ayilmam 5 saniye surmustu. Sadece ben... Bir korkak gibi bayilma numarasi yaptim. Aslinda eve korkuyordum. Ama simdi korkmanin sirasi degildi!

''İyimisin?'' berkayin sakin sesi cok sasirtti beni. Babamdan korkmasa bile sonucta ben bayilmistim. Eskisi gibi bana karsi olan o korkuyu goremiyordum gozlerinde. Sadece nefret vardi babama baktiginda gordugum.

''Azra ozur dilerim'' diye fisildadi hayatimda ilk defa gormus oldugum adam. Nerden geldigini bilmedigim cesaretle konustum

''Sen bana bunu nasil yaparsin ha! Hic mi vicdanin sizlamadi beni birakirken! Hayatimi bok ettigin yetmemis gibi simdide sevdigim adamin hayatini bok ediyorsun! Daha dogrusu ettinmi demeliydim! Cocugun ailesini para ugruna öld...'' daha lafimi bile bitirmemisken babam sinirli bir sekilde

''Yeter azra kapa ceneni.''

''Kapamicam lannn kapamicammm. Eger berkanin sacinin teline zarar verirsennn'' derin bir nefes aldim ''aynaya baktiginda aa benden daha kotuleride varmis dersinn! Anladinmi beni?'' ben kim oldum boyle? Bu cesaret nerden geldi ki? Sonucta karsimda katil bir adam duruyor ve ben o adama korkusuzca bagiriyorum.

Berkay dislerinin arasindan konusmaya basladi

''Sevilay azrayida al ve gidin burdan. Bizim halletmemiz gerek yarim kalan bir is var.'' konusurkende kemerinden cikardigi tabancanin tetigini cekiyordu. Tanrim bu cocuk ne kadar havaliydi boyle. Ben ne diyorum boyle! Suan namlinin bir ucunda sevdigim adam diger ucunda her ne kadar bu kelimeyi haketmese de babam duruyordu.

''Berkay...'' diyebildim sadece. Karsimda ofkeden gozu donmus bir berkaydi

''Siktirgit burdan azra! Babanin nasil oldurcegimi gormek istemezsen'' diye siritti. Tanrim ne olmustu bu cocuga boyle? Babam ise berkayin arkasinin donuk oldugundan faydalanarak silahi eline almasi, berkaya dogrultmasi, benim hic dusunmeden berkayin onune atlamam ve babamin ates etmesi cok kisa bir surede oldu. Gerisi zifiri karanlik...

Berkayın agzindan:

Gercekten sinirden deliye donmustum. Ve azra umrumda bile degildi. Umrumda olan tek sey suanda karsimda kizinin yanina kosan oguz cetindi! Bende bu durumdan faydalanarak onu tam kalbinden vurdum.

''Demekki neymis acimayana acimiyolarmis. Simdi baba kiz diger tarafta huzurla yatin. Bizimkiler sizi orda pek huzurlu birakmicak ama''

sevilay bu dediklerime cok sasirmis olacak ki ağlayarak

''Sen ne serefsiz ne ahlaksiz ne edebsiz ne gerizekali ne hayvan ne odun ne kutuk ne dinsiz...'' derin bir nefes aldi ve ''gercekten sen nesin boyle? O kiz... Senin icin... Atladi sen vurulmayasin diye... sen ne yaptin peki... Onlar vuruldu diye mutlusun! Guya intikamini aldin demi! Azranin ne sucu vardi peki? O senin icin buraya hesap sormaya geldi! Bende seni gercekten azraya deger veriyosun zannetmistim'' tanrim yuzum tukuruk icinde doldu. Polis sirenlerini duymamla evden kacmam bir oldu. Oyle hizli arabama bindim ki ben bile kendime sastim. Nere gitsem diye dusunurken ailemden biten halamla muhabbetim oldugunu ve ne zaman istersem ne olursa olsun ona gitmemi soylemisti. Polislerin beni orda bulmasi imkansizdi. Aslinda cebimdeki paralarla tum bu gorduklerini unuttururdum ama maksata aksiyon. Sonunda hondamla yalniz sessiz kalabilmistik. Diye dusunurken telefonuma caliyordu. Ama ben hattimi az once parcalamamismiydim? Tanrim bu calan babamim telefonuydu. Kim ölü bir adami ararki?