Merhaba!! Uzun bir aradan sonra hepinize merhaba! İyi okumalar dilerim!
Sezgin Alkan& Çağan Şengül- Beni sen kurtar.
Çağrı'nın çaldığı şarkı
Ezgi Atay
***
Çağrı Saral***
Neden yaptın bunu? diye aklından geçirdi Zeynel. Neden yapmıştı ki, neden Ezgi'ye çelme takmıştı ? Ezgi gözlerinin önünde yere düşerken içine bir pişmanlık oturdu. Böyle biri değildi Zeynel, ama o zaman neden yapmıştı? Kalbi bir an vicdan azabı ile çarpılırken bakışlarını dik tuttu. Yaptığının arkasında durmalıydı. Neden ve niçinlerle uğraşamaz, sonuçlara bakmalıydı. Hem kim görmüştü ki, Zeynel'in Ezgi'nin ayağına vurduğunu? Hak etmişti, evet hak etmişti. Ene'in önünde ne cürretle onu küçük düşürebilirdi, nasıl kalabalığın içinde sesini yükseltip insanların ona bakmasına sebep olabilirdi? Ezgi yaptığının sonucu kabullenmeliydi.
Zeynel'i bu kadar öfkelendiren neydi? Ona karşı gelmesi mi? Onun isteklerinin olmaması mı? Hem Enes'e ne oluyordu? Yıllarca Ezgi'nin yüzüne bile bakmazken onu önemsemeyip yok sayarken şimdi mi kıymete binmişti? Ezgi düşerken ona elini uzatmasına ne demeliydi. Zeynel'in vicdan azabı bir çırpıda silinip atılırken yerini öfke ve kıskançlık tohumları almıştı. Kıskançlık, çok tehlikeli bir duyguydu. Hem insanın kendisine hem de kıskançlık duyulan insana zarar verirdi. Zehir zemberek bir yılan misali insanı sarar, yavaş yavaş boğar en sonunda amacına ulaşırdı.
***
Enes elini Ezgi'ye uzatırken ne düşünmüştü. bilmiyordu. O an sadece yardım etmek istemişti. Bunun farkında olmadan ona ilk kez yardım eli uzatmıştı. Evet, Zeynel yüzünden yapmıştı bunu. Enes kolay kolay gardını indirmezdi. Zeynel'in onu bilerek düşürmeye çalışması ile yapmıştı. Yoksa yapmazdı. Ezgi gözünün önünde yeri boylarken, onun uzattığı eli tutmayı reddedip yere düşmüştü. Enes anlam veremez bir hal de ona bakmıştı. Bu, Enes'in gururunu zedelemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Taklit
General FictionUcu açılmış kurşun kalemi kağıdın üzerinde dans edercesine gezdirdi, kız ince uzun parmaklarını. Renkler kaleminin ucundan akıp bir şelale oluşturuyordu. Yarattığı şaheserin farkında olmadan gözlerini kağıdın üzerine dikmiş, hiçbir şey düşünmüyordu...