Jimin; Ne oluyor be?! Nereden geliyor bu sesler?!
Taehyung; Tanrım, tamam deli olduğumu biliyordum ama bu kadar değil!
Jungkook; Siz kimsiniz ve neredesiniz, bakın cidden komik değil! Korkuyorum!
Jimin; Tanrım AN- hayır... Kafayı sıyırdığımı düşünür.
Taehyung; Korkmaya başladım cidden!
Jungkook; Beni duyuyor musunuz?!
Taehyung; Evet aptal! Şimdi bağırma!
Jimin nereden geldiğini bilmediği bu sesler yüzünden cidden çok ürkmüştü ve etrafa bakarken odada salto atmaya başlamıştı.
Jungkook; OTUR ARTIK APTAL APTAL YÜRÜME!
Jimin; Ne?! Neredesin sen?! Çık ortaya fena olur!
Jungkook; Ben kendi evimde kendi odamdayım!
Taehyung; Off bi' sakin olun... Bakın şimdi siz beni duyuyorsunuz dimi?
Jimin; Evet.
Jungkook; Çok net bir şekilde.
Taehyung; Bende sizi duyuyorum. Şimdi herkes nerede ne yaptığını söyleyecek, tamam mı?
Jimin; Tamam, ben odamdayım yatağımda telefon ile oynuyordum.
Jungkook; Bende odamdayım, kitap okuyordum.
Taehyung; Bende odamdayım gözlüklerimi arıyordum. Şimdi herkes adını söylesin ki anlaşalım.
Jimin; Tanrım kafayı sıyırmış gibi hissediyorum!
Jungkook; Bende!
Taehyung; ADINIZI SÖYLEYİN!
Jimin; J-Jimin. Park Jimin.
Jungkook; Jeon Jungkook.
Taehyung; Bende Kim Taehyung.
Jungkook; Ne oluyor ya cidden...
Jimin; En ufak bir fikrim yo-
Jimin'in annesi bir anda odanın kapısını sertçe açmıştı;
"Park Jimin, bu saate kiminle konuşuyorsun?"
Jimin; Ki-kimse ile anne.
"Hadi yat hemen o zaman."
Jimin; T-tamam anne.
Taehyung; Ayı gibi bağırsan böyle olur!
Jimin; Sensin be ayı!
Jungkook; Bağırmayın, lütfen.
Taehyung; Tamam sakin olalım. Otursun bi' herkes. Jimin otur,lütfen.
Jimin; Ya beni nasıl görebilirimsin?
Taehyung; Görmüyorum ki. Hissediyorum, evet 2 ayrı kişinin ne yaptığını net bir şekilde hissediyorum.
Jungkook; Bende, bu çok değişik.
Jimin; Ve korkutucu!
Taehyung; Şimdi herkes oturuyor ve beni dinliyor, lütfen.
Jimin ve Jungkook yataklarına oturmuştu.
Jungkook; Bi' de bize diyor! Sende otursana aptal!
