Don't Touch My Cat

12 ( Zawgyi )

ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ညေနခင္းက
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုလြမ္းခ်င္စရာႀကီး။
တျဖည္းျဖည္း အေနာက္အရပ္ဆီဝင္သြားတဲ့
ေနမင္းႀကီးကိုၾကည့္ရင္း ရီေပၚက
ခံုတန္းေလးေပၚမွာ ပ်င္းရိရိေလးထိုင္ကာ
သူ႔က်န္႔ေကာကို ေစာင့္ေနတယ္။

က်န႔္ေကာကလည္း ၾကာလိုက္တာ။
ရီေပၚက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
အထုတ္အပိုးေတြလဲ ျပင္ၿပီးလို႔
ညေနစာေတာင္စားထားၿပီ။
နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ၅:၁၉ တဲ့
ခုထိ ျပန္မလာေသးဘူး ၾကည့္ပါအုန္း။

" ရီေပၚေရ " 
အသက္ရွည္အုန္းမယ္ ေျပာေနရင္း။
ပံုမွန္ရက္ေတြဆို ေလးနာရီခြဲရင္
ေရွာင္က်န္႔က အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီ။
ဒီေန႔ ဘာလို႔ေနာက္က်ေနလဲ မသိေပမဲ့
စိတ္ဆိုးျပစ္လိုက္ဦးမည္။

" အျပင္ဘာလို႔ထြက္ထိုင္ေနတာလဲ
ရီေပၚရဲ႕ ေအာ ... ေကာကိုေစာင့္ေနတာေပါ့ေလ
ဟုတ္လား "

ဝမ္ရီေပၚက ေပကပ္ကပ္နဲ႔မၾကားခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနလိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န္႔က
ရီေပၚ့ေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။

ေရွာင္က်န္႔က တုံးခ်င္တဲ့ေနရာမွာဆို တံုးၿပီး
လည္ခ်င္နဲ႔ေနရာဆို သိပ္လည္တာ။
တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔ေခါင္းထဲက
ထြက္ ထြက္လာတဲ့ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြက
တကယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။

" ေကာ နဲ႔ လန္းေျမာင္ လမ္းခြဲလိုက္ပီ "

" ဟင္ "

ရီေပၚ တစ္အံ့တစ္ၾသေလးျဖစ္သြားတယ္။

" အာ့ေၾကာင့္ ေကာ ဝမ္းနည္းေနလို႔
ေကာကို ဖက္ထားပါ့လားဟင္ "

" .... "

" ေနာ္ ဖက္ထားေပးအုန္း "

ဆိုၿပီး ေရွာင္က်န္႔က ရီေပၚ့ကို
သိမ္းၾကံဳးဖက္လိုက္ေတာ့
ရီေပၚက က်န္႔ေကာ ေက်ာေလးကို
သာသာေလးပုတ္ေပးလိုက္တယ္။

ခဏၾကာၾကာေလး အဖက္ခံၿပီးေတာ့မွ
ဝမ္ရီေပၚက ႐ုန္းလိုက္တယ္။
အဆက္မျပတ္ခုန္ေနတဲ့ ရင္ဘက္ထဲက
အေကာင္ငယ္ေလးကို ရီေပၚဖိထားၿပီး
ေရွာင္က်န္႔ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
ေကာက ေခ်ာလိုက္တာ
ေမွာင္ရိပ္သန္းေနတဲ့ ညေနခင္းမွာေတာင္
ေကာက ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေခ်ာေနတုန္းပဲ။