DESTINED

Huling Kabanata

JOSEPH

"Ano? Tutunganga ka ulit diyan?" napakurap ako ng ilang beses ng makita ang maaliwalas na mukha niya.

Walang bakas ng galit, lungkot at tampo.

"Mahal"

"Ha?"

Oh God! Did I heard it right?

She called me mahal!!! And my replied was just "ha?" MY GOD JOSEPH!

Natawa siya at lumapit sakin. "I miss you." Yumakap siya ng pagkahigpit higpit ngunit itinulak ko siya ng mahina.

Bakas sa kanya ang pagkalito kung kaya muli akong nagsalita.

"You hugged Kyle." maikling rason ko.

"Tsk. Seloso." sambit niya at nagtungo sa cabinet.

"Anong gagawin mo?"

Hinarap niya ako at tinaasan ng kilay. "Maliligo po KUYA, kasi yung JOWA ko nagseselos." may diin niyang banggit sa bawat salita at mabilis na pumasok sa banyo.

Did I hear it right? Jowa. I'm still her jowa!

Hindi ko mapigilang mamula at kiligin sabay suntok sa ere.

I smiled widely and wait for her to come out from the bathroom.

Maya maya pa'y mabilis akong tumayo ng marinig ang pagbukas ng pinto ng bathroom.

Lumakad ako papunta sa kanya at niyakap siya ng pagkahigpit.

Nagulat siya ngunit kalaunan naman ay niyakap din ako pabalik.

"You owe me a lot, okay?" mahinang sambit niya.

"Yes. Yes, mahal." I said and hug her again.

Pagkatapos ng pagdadrama ay sabay kaming lumabas ng kwarto. Unang bumungad sa akin ay si nanay na masayang nakatingin sa aming dalawa.

"Ang arte kasi, marupok naman." biro niya.

"Nay!" pareho silang natawa ni Joseph kaya pinangdilatan ko siya ng mata na kaagad naman niyang nakita at tumahimik na lang sa tabi ko.

"Nasaan si tatay?"

"Nasa labas kasama si Kyle." tumango na lamang ako.

"Mahal." lumingon ako sa kanya. Palambing siyang kumapit sa braso ko at inihilig ang kanyang ulo sa aking balikat.

"Gutom ako mahal. Pagluto mo ko, please." malambing niyang saad. Ngumiti ako sa kanya.

"Halika" aya ko at hinila siya papunta sa kusina.

Joseph was more likely my childhood friend slash enemy. Medyo hindi naging maganda ang una namin pagkikita but atleast we are now together.

"Mahal." tawag niya.

"Yes po?"

"Pakasal na tayo?" nagulat ako sa kanyang sinabi.

"Mahal."

"After nating magtapos ng college." dugtong niya. He smiled at me. "Yes mahal. Sabay tayong papasok ng college and we will graduate together. Pagkatapos noon, papakasalan na kita."

Wala akong maisagot sa kanya.

Nakatanga lamang ako sa kanya habang pinagmamasdan ang kanyang mga mata na tila kumikislap na parang bituin. He's happy.

At sino ba naman ako para hadlangan ang kaligayahan ng taong mahal ko?

I just kiss him and hug him tightly. That means yes.

Love is something that is very unpredictable. But if you just know what love really is, for sure ang unang taong mamahalin mo ay ang siyang magiging katuwang mo hanggang sa pagtanda.

All you have to do is to trust to God's plan. If he is for you then even if thousands of problems will come at once, you will all conquer it. Together.

I am Ira and I am proud that I choose to love the man that God chose for me.

"I love you mahal."

"Mahal na mahal din kita, mahal."

---WAKAS.