-Kankaaghh canım sıkıldığhh.
Hadi insanları işletelimm.
+Knk mal mısın?
-----------------------------------------
O günden sonra, Min-Seo'nun başına her ne gelecek ise, onlardan da sorumlu olacaktı Min Yoongi.
*kitap kapağı bana aittir*
Birden bire bu da neydi böyle? İçimi anlam veremediğim bir şekilde korku sarmıştı. Ben böyle bir gönderi paylaşmamıştım ve böyle bir edit de yapmamıştım. Yun-seo yapmıştır dedim ve şimdilik bu konuyu düşünmemeye karar verdim.
Arabama bindim ve evime son bir kez daha baktım. Arabayı çalıştırdım ve Yun-seo'nun evine doğru sürdüm. Bu konuyu onunla da konuşmalıydım.
***
-Yun-seo? Sana bir şey soracağım.
-Sor knk.
-Min Yoongi hesabından en sonki gönderiyi sen mi attın?
Böyle bir soru soracağımı bekliyor gibi bir hâli vardı. Vereceği cevaptan çok korkuyordum.
-Bende sana bunu soracaktım.. Bak eğer şaka yapıyorsan hiç komik değil!
-Ne şakası?! Benim ödüm kopuyor bir şey olacak diye!
-Ah tamam sakin ol. Belki.. Belki bir şey olmuştur ve-
-Ne olabilir ki!
Sinir ve korku ile evde tur atıyordum resmen. Saçlarımı yoluyor, elime geçen yumuşak şeyleri sıkıp bir yerlere fırlatıyordum.
-KİM BÖYLE BİR ŞEY YAPABİLİR Kİ?! HİÇ KİMSE YOONGİ'NİN GERÇEKTEN OLAMDIĞINI BİLMİYOR! Yoksa sen mi birisine söyledin?
Elimi tehditkâr bir şekilde Yun-seo'ya savurunca elleri ile reddetmiş ve kendisini savunmaya geçmişti. Böyle bir soru sormam gerçekten saçmaydı..
-N-ne hayır tabiki de! Bak, bende senin kadar korkuyorum. Eğer bir şey olursa polise gideriz? He? Olmaz mı?
-Polis ne yapabilir ki? Onun bir kimliği bile yok. O gerçek değil.
-En iyisi biz uyuyalım. Yarına sakin kafayla düşünürüz. Tamam mı?
-Dua et o gerçek olmasın.
-Nasıl gerçek olabilir ki? O hayalî birisi..
-Hayalî birisi...
Diye sessizce tekrar ettim. Böyle bir şey mümkün müydü? Gerçekten var olabilir miydi? Ama nasıl olacak ki?! Olamaz. Asla. Umarım...
