We Were Meant To Be

ep 2

#Unicode

ဂျီမင်သည် ခပ်လန့်လန့်ပုံစံလေးနဲ့ပဲ
ထိုလူစိမ်း၏ အခန်းထဲရောက်သွား
ရသည် ။အဆောင်ခန်းတွေက
ပုံစံတူတွေ ထင်ပါ၏။ဒီအခန်းရဲ့
ရေချိုးခန်းသည်လည်း ဝင်ဝင်ချင်း
ဘယ်ဘက်ထောင့်မှာပဲ ဖြစ်သည်။

" အမှန်တော့ ကိုယ် ဒီအဆောင်ကို
ပြန်မလာတာ ၂ ပတ်ရှိပြီလေ ..
ဒါကြောင့် အဒေါ်ကြီးက ၊မင်းကို
ဒီအခန်းကရေချိုးခန်း သုံးခိုင်းလိုက်
တာဖြစ်မယ် .."

ဂျီမင် အားနာစိတ်တွေတိုးသွားကာ
ထိုလူကို မော့ကြည့်နေမိသည်။
ဘယ်သူကများ ကိုယ့်အခန်းကို
တခြားလူ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်
လုပ်တာကို ကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မလဲလေ။
ဒီလူက သဘောကောင်းလွန်းလို့။
ဒီလူ နေရာမှာ ကျွန်တော်ဆိုရင် ၊
ကိုယ့်အခန်းသော့ကို သူများဆီ
လွယ်လွယ်ပေးရမလားဆိုပြီး
ပိုင်ရှင်အဒေါ်ကြီးဆီမှာ သွား
သောင်းကျန်းနေလောက်မည် ။

ဒီလူကို အားနာလိုက်တာ ..

" ဒီအခန်းကိုလူမရှိဘူးပဲ ထင်ခဲ့လို့
ကျွန်တော်လည်း အခန်းသော့ကို
ယူခဲ့မိတယ် .. ဟို ..
တောင်းပန်ပါတယ်နော် .."

ဂျီမင်သည် မျက်နှာကို အောက်ချ၍
တောင်းပန်လိုက်တဲ့အခါ ထိုလူက
အားနာသွားဟန်နဲ့ ပြာပြာသလဲ
ပြန်ငြင်းပေးသည် ။

" မဟုတ်တာပါ .. ဒီကိစ္စလေးနဲ့
ကိုယ့်ကို တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး
ဂျီမင်ရှီ ~"

ဂျီမင်သည် နှုတ်ခမ်းလေးဆူရင်း
ခေါင်းကို ငုံ့ထားသည် ။ပြီးတော့
ပွစိ ပွစိနဲ့ တစ်ခုခုကို ​ရွဲ့စောင်းပြော
နေလေသည် ။

" ဒါ ..အဒေါ်ကြီးကြောင့်.."

တိုးတိုးလေးဆိုမှ တကယ့်ကို
တိုးတိုးလေး ဂျီမင် ရေရွတ်တဲ့
စကားကို ရှေ့ကလူက ကြားသွား
ပြန်တော့ ၊အသည်းယားသလိုမျိုး
ထပ် ပြုံးလိုက်သေးသည် ။ထိုလူ
သည် တစ်ချိန်လုံး ဂျီမင် ဆီကနေ
တခြားကို အကြည့်မလွှဲတတ်ပေ ။

" အဲ ..အဒေါ်ကြီးအီမီဆုလည်း
ဂျီမင်ရှီဒေါသထွက်မှာကို စိတ်ပူ
နေတယ်သိလား .. အဒေါ်ကြီးကို
ဂျီမင်ရှီကပဲ နားလည်ပေးပြီး
ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါဦး နော် .."