ကုန်းမြေကြီး၏ အရှင်သခင်ဝမ်ဖေး( Book - 2)

အပိုင်း (၅၂) - အလုံးစုံ ထိန်းချုပ်ခြင်း

Unicode

နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် အန်းကျီယန် နှင့် ဖူဝူထျန်းသည်သာ တိတ်ဆိတ် သန့်ရှင်းသည့် ထမင်းစား စားပွဲတွင် ရှိနေလေ၏။

အန်းမိသားစုမှာ မနက်စာ စားသောက်ရာတွင် အချိန်အခါ နောက်မကျပါပေ။ သို့သော် ဝမ်ချင်းလန်နှင့် သူတို့အတွက် မနက် ခြောက်နာရီ နိုးရန်မှာ မဖြစ်နိုင်သလို အထူးသဖြင့် ဆောင်းရာသီ၏ မနက်စောစောများတွင် ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ဝမ်ချင်းလန်နှင့် တခြားသူများမှာ အန်းချန်ဖူ သဘောကျနှစ်ခြိုက်မည့် အခွင့်အရေး ရဖို့ရာအတွက် မနက်စောစော ထကာ သူ့အတွက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မနက်စာ ချက်ပြုတ်ပေးကြလေ့ရှိသည်။ သို့သော်ငြား အန်းချန်ဖူ သေဆုံးပြီးကတည်းက ထိုသို့သော ကိစ္စမျိုးမှာ ထပ်မံ ဖြစ်တည်မလာတော့ချေ။ အန်းချောင်နှင့် အန်းခယ့်ရှင်းပင်လျှင် ဆင်ခြေဆင်လက်အမျိုးမျိုးသုံးကာ သူတို့၏ အခန်းဆီ အစားအသောက်များ ယူဆောင် စားသောက်ကြ၏။ အန်းကျီယန်မှာလည်း သူတို့၏ မျက်နှာများကို ထမင်းစား စားပွဲတွင် မမြင်ချင်သည်မို့ အနှီအပြုအမူများကို လျစ်လျူရှုထားလေသည်။

စားဖိုမှူးဝမ်က စားပွဲပေါ်ရှိ မနက်စာကို ပြန်လည် အပူပေး နွှေးလိုက်၏။

အန်းမိသားစု မှာ ပုံမှန်အားဖြင့် မနက်စာကို ခုနှစ်နာရီ တွင် စားသောက်လေ့ရှိသည်။ သို့သော် ယနေ့တွင် အန်းကျီယန် က နောက်ကျမှ ထလာလေ၏။ သူ ထမင်းစား စားပွဲသို့ ရောက်လာချိန်မှာတော့ မနက်စာမှာ အေးစက်စက် ဖြစ်နေလေပြီ။

အစပျိုးသည့်အနေဖြင့် သူက အန်းကျီယန်၏ နောက်တွင် ကြက်ဥပန်းကန်ကိုကိုင်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် အခွံနွှာနေလေ၏။ ထိုသို့ ပေါ့ပါးနေမှုကြီးက တစ်ယောက်သောသူ၏ မျက်ခုံးကို တွန့်ကွေးသွားစေသည်။

"နေဦး!"

မီးဖိုချောင်သို့  အမျိုးသမီးများအတွက် မနက်စာ ပြင်ဆင်ပေးရန် ပြန်တော့မည့် စာဖိုမှူးဝမ်ခမျာ အန်းကျီယန်၏ ရုတ်တရက် အော်သံကြောင့် ရပ်တန့်သွားရသည်။

သခင်လေးက သူ့အား ခေါ်လိုက်သည်ကို နားလည်ဖို့ရာအတွက် စားဖိုမှူးဝမ် အချိန်ခဏယူလိုက်ရ၏။ သခင်လေး၏ မျက်နှာထက်တွင် ကြောက်မက်ဖွယ်အမူအရာ ရှိနေသည်မို့ သူ့အနေဖြင့် တစ်ခုခု အမှားလုပ်လိုက်မိသည်ဟု ထင်လိုက်မိလေသည်။ ထို့ကြောင့် သူနှလုံးသားက စိုးရိမ်ပူပန်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်သွားရသည်။