EYVAH ABİM! 1 [TAMAMLANDI]

BÖLÜM 1=EV

Önümde ki kapıyı çaldım. Eve gelmiştim. Annem ve abilerimin yanına. Ama beni zor tanırlardı. Kapıyı annem açtı. Boğazına sarıldım sıkıca.

"Anne!" Beni zor tanımıştı.

"Kızım!" Ağlamaya başladı. Off anne niye ağlıyorsun. Benden ayrılıp şöyle bir beni süzdü.

"Ne kadarda güzel olmuşsun sen böyle!" Yanağından makas alıp konuştum.

"Kimin kızıyım?" Kocaman gülüp konuştu.

"Benim! Abilerin evde değil onlara süpriz yapalım mı?" Başımı salladım. Eve girdik. Odama çıkıp eşyalarımı yerleştirdim. Üstüme baktım boy aynasından.

Çok güzel duruyordu. Sadece birazcık açıktı. Yarım saat sonra zil çaldı. Koşarak kapıyı açtım. Abilerimin dördü de bursaydı. Ateş abimin boynuna atladım.

"Abi!" Şaşırmış gibi görünüyordu.

Lan mal tabi şaşırır. Bir yılda evrimin anasını ağlattın! 

Ulan Nuriye. Sen gitmedin mi ya? Amerikada bırakmıştım ben seni.

Şenlen geri geldim hahaha

Nuriye'yi boş verip abime sarılmaya devam ettim.

"Cimcime?" Başımı salladım. Buradan giderken yetmiş kiloydum. Şimdi kırk kiloyum. Saçlarımın rengini değiştirdim. Dövmemde var üstelik bileğimde. Abimde bana sıkıca sarıldı. Diğer abilerimede sarıldığımda içeri geçtik. Annem yemekler hazırlamıştı. Bakın yemekler diyorum. Çünkü döktürmüştü. Bir kuş sütü eksikti masada. Oturduğumda abilerimin gözü üzerime takıldı. Alev abim konuştu.

"Kızım tişört bulamadın da sütyenle mi çıktın dışarı?" Abime güldüm. Yine başlıyorduk. Dönüp konuştum.

"Bak abi bunlar moda. Bunların daha açığını giyenler bile var. Senin modadan haberin yok yaf." Abim kaşlarını çattı. O sırada Ulaş abim konuştu.

"Sorması ayıp bunun daha açığı olabilir mi?" Başımı salladım. Ateş abim konuştu.

"Lan sen Amerikada da mı böyle giyiniyordun?" Yine başımı salladım. Uraz abim konuştu.

"Hele bir daha giyin." O sırada hızla yerimden kalkıp anneme koştum. Gülerek bize bakıyordu. Annemin arkasına saklanarak konuştum.

"Anne kurtar beni! Özgürlüğümü alıyorlar elimden. Ben kapalı giyemem. Olmaz! No kapalı! Hayır kapalı!" Annem bir kahkaha attı. Eliyle kolumu sardı.

"Ayy rahat bırakın kızımı. O istediği gibi giyinir. Yarın iki gün sonra evlendi diyelim o zaman ne yapacaksınız?" Gözlerimi kocaman açarak anneme baktım.

"Ne evlenmesi anne! Uzak olsun benden. Uyk midem bulandı ya! Evlenmek diyor. Anne bak ben gezecem, tozacam şehri birbirine katacam. Sen bana oturmuşsun evlen diyon. Olmaz!" Annem kaşlarını çatarak bana baktı. O sırada Ateş abim tekrar konuştu.

"Evlenmekte yok, açık giyinmekte!" Hızla anneme döndüm. Telefonda bir erkeği gösteriyordu. Gözlerimi kocaman açarak anneme baktım.

"Az önce söylediklerimi geri alabiliriz bence anne. Tanıyor musun bu çocuğu? Tanıyorsan ara beş dakikaya istemeye gelsinler!" Annem bir kahkaha attı. Sonra Uraz abim konuştu.

"Lan senin yaşın kaç daha? Ne evlenmesi ulan. Evlenemezsin!" Off ya. Olmaz ki ama. Yerime oturduğum yemeği yedikten sonra salona oturduk. Annem konuştu.

"Lara kızım sevgilin var mı Annem?" Başımı olumsuz anlamda sallayınca abimler rahatlamış gibi oldu. Tabi son söylediğim onları alev topuna çevirdi.

"Vardı. Ayrıldık" annem yanıma geldi hızla. Ulaş abim konuştu.

"Lan ben o çocuğun ölüsünü dirisini si-" onu susturan annemdi.

"Şşt küfür yok! Kızım sene aç bakem çocuğu göster." Başımı sallayıp John un fotoğrafını açtım. Annem kocaman gözlerle bana baktı.

"Hanginiz ayrıldı?" Omuz silkerek konuştum.

"Ben." Annem kaşlarını çatarak konuştu.

"Niye ayrıldın kız? Taş gibi çocuk. Evlenip iki.çocuk yapıp bana torun sevdireydiniz. Torun istiyorum ya ben!" Anneme kocaman gözlerle bakıp elimi kulağıma götürdüm oradanda masaya vurdum.

"Tövbe tövbe! Anne ne çocuğu ya? Benim daha yaşım kaç? 18 yaşındayım ben 18!" Annem gülerek konuştu.

"Ben 18 yaşında ilk çocuğumu doğuruyordum." Yuh yani.

Bencede Yuh! Bu nasıl ana lan? Milletin anası kızının sevgilisi olunca ağız burun dalıyor bizimki çocuk yapaydınız diyor. Tövbesteyşın!"

Kız Nuriye ilk defa haklısın. Ateş abim konuştu.

"Anne ne çocuğu ya? Şu anne mi olacak? Halamın bıyığı olaydı dedem olurdu. Tey Allahım ya. Yok abicim sen evlenme tamam mı? Bak ben de evlenmedim. Sakın evlenme abim!" Başımı sallayıp konuştum.

"Abi evlenirim ama şimdi değil. 23 yaşına kadar bekar kalcam. Gerisine bakarız." Annem kolumu cimcikledi.

"Ne 23ü ben seni 20inde veririm." Kahkaha attım.

♤♧♤

Yarım saat sonra odamdaydım. Üstümü değiştirdim yatağa girdim. Gözlerimi kapattım.