EYVAH ABİM! 1 [TAMAMLANDI]

BÖLÜM 9=ZEYBEK

Telefon sesi ile gözlerimi açtım. Ateş abim arıyordu.

"Efendim abi?" Konuştuktan sonra esnemiştim. Abim hızla cevap verdi.

"Çabuk eve gel Lara!" Ne oluyor ya?

"Tamam." Hızla üzerimi giyindim.

(Lara)

Havalar soğumaya başlıyordu. Son bahar gelmişti. Evden çıktığımda arabama bindim. Telefonum çalınca açtım. Çağrı arıyordu.

Sefgilim ARIYOR...
- Alo?
- Ne yapıyorsun?
- Eve gidiyorum.
- Nerdesin de eve gidiyon lan?
- Evden çıktım abilerimin yanına gidiyorum.
- Öyle desene
- Konuşturmadın ki
- Senin abilerin niye erkek Ki?
- Maalesef Çağrı'cığım buna ben karar veremiyorum.
- Off yanında olmak vardı şimdi güzelim.
- Güzelim diyen ağzını yirim ya!
- Güzelim şimdi kapatmam gerek. Şirketteyim babam çağırıyor.
- Tamam bebeğim görüşürüz
- Görüşürüz güzelim.

Çağrı telefonu kapattığında ben de eve gelmiştim. Arabadan indim. Zili çaldım. Kapıyı Uraz abim açtı. Üzerimi süzdü. Biçimli kaşları hızla çatıldı. Kolumdan tutup içeri çekti. Kafasını kapıdan dışarı uzatıp etrafa bakındı. Kapıyı kapattı. İçeri geçerken kolunu omzuma attı. Yan dönüp beline sarıldım. Özlemiştim abimi yaf. İçeri geçtiğimizde şoka uğradım. Ateş abimin yanında karnı burnunda bir kadın! Dengemi kaybedip koltuğa düştüm. Bu kadını tanıyordum hemde. Abim bana döndü.

"Şey... Lara bu Merve yengen olucak. Bu akşam evleniyoruz. Ve sen hala oluyorsun." Gözlerimi kocaman açmış oldugum yerde kalmıştım.

"Ben... Hala... Yenge... Düğün... Ay bana bir şeyler oluyor. Bismillahirrahmanirrahim." Abilerim hızla yanıma geldi. Koltukda yarı yatar yarı oturur pozisyondaydım. Alev abim bağırdı.

"Ulaş çabuk kolonya geti-" sözünü kesen bendim. Hızla ayağa kalktım.

"Hala oluyorum ulan!" Uraz abim kafasını eğip yan çevirerk bana baktı.

"Ulan mı?" Hızla koşup benim yengeye sarıldım. Ay hala oluyorum ben. Alev abim beni düzgünce yengemin yanına oturttu.

"Eteğin açılıyor düzgün davran." Yengeme döndüm.

"Hatrıladın mı beni?" Kocaman gülümseyerek sarıldı bana. Onu havalimanında bir moruğun elinden almıştım. Ateş abim şaşkınca bir ban bir yengeme bakıyordu.

"Siz tanışıyor musunuz?" Başımı salladım. Yengem konuştu.

"Ben kızımıza hamileyken yani bebek 2 aylıkken havalimanına gelmiştim. O da oradan geçiyor muş. Moruğun biri belime dokundu. Bu çatlak kızın devreler yandı. Ayağında ki topuklularla dövdü adamı. Ama nasıl dövüyor varya. Görmeniz lazım. Hatta çantasından biber gazı çıktı adamı yere yatırıp tüm yüzüne sıktı. Ağzının içine bile. Yani bu çatlak kızı çok seviyorum ben. Tekrar teşekkür ederim." Gülümsedim. Uraz abim öğretmişti bana dövüşmeyi. Ulaş abim yumruğunu uzattı.