EYVAH ABİM! 1 [TAMAMLANDI]

BÖLÜM 13=DEĞDİ Mİ???

Yine ve yine gözlerimi çalan alarm ile açtım desem yalan olur, şahsen ilk defa güneşin yüzüme vuruşları ile uyandım. Sanırım heyecandan uyuyamıyordum, gece bir de iki de yatıyor, gündüz beş de altı da kalkıyordum. Yine ayağa kalktım, ve şu son bir hafta da yaptığım şeyi yaptım. Çağrı'yı bu saate uyandırıyordum. Uykusuna düşkün biriydi, ama uyanınca uyuyamıyordu. Sırıttım ve telefonu elime aldım. 'ODUNUM!!!' Yazan yere tıkladım.

Çalıyor... Çalıyor...
-Alo?
-Günaydıııın bebeğiiiiiiim!!!
-Yine mi Lara, kızım bir sal beni, bak ne istersen yaparım. Yeter ki bir gün rahat bırak!
-Ne istersem mi?
-Ne istersen.
-O zaman en açık kıyafetlerim ile yanındayım bebeğim!
-Ha-Hayır olmaz! İzin vermiyorum.
-Ne istersen dedin?
-Ne bok yedim ben?
-Bilmem, neyse bebeğim kapatıyorum kıyafet seçmeliyim!
-La-
Telefonu suratına kapattım. Beni bir şekilde ikna edeceğini biliyordum çünkü. Hızla dolabıma koştum.

(Lara)

En açığını giyinmemiştim, Çağrı'yı katil yapmaya meyilli değildim. Snicerslarimın bağıcığını bağlayarak ayağa kalktım. Dudaklarıma nemlendirici sürmüştüm. Cemre yine Mert ile beraberdi. Şu sıralar beni fazla boşlamıştı, dövecektim onu. Sırt çantamıda alarak evden çıktım kapıyı iki kez kilitleyip, anahtarı çantama attım. Arabama binerek gazı kökledim. Çağrı'nın evinin önünde durduğumda arabamdan indim. Kapıya vardığımda zile bastım. Hızla kapı açıldığında ne olduğunu anlamadan içeri çekildim. Çağrı kolumdan tutmuş içeri çekmişti. Kapıyı kapatarak beni kapıya yaslayarak öpmeye başladı. Ayaklarımı beline doladığımda koltuklara geldik, beni koltuğa yatırdı. Dudaklarını yavaşça çekti,

"Benimle birlikte olur muydun?" Ellerimi yanağına koyarak cevapladım.

"Evlenmeden olmaz, abilerim beni de seni de yaşatmaz."

"O zaman evlen benimle?" What?

O an zil çaldı. Çağrı kalkıp kapıyı açtı. İçeri giren insanlar ile şaşkına uğradım. Ateş abim, yengem, Akın, Alev abim, Uraz abim, Ulaş abim. Ne oluyordu? Abilerim önüme dikilerek konuştular.

"NE İŞİN VAR BURADA!" Bağırmalarına karşılık kendimi tutamadım. Ağlamaya başladım. Çağrı gözüme baktı. Kafamı olumsuz anlamda salladıysam da dinlemedi.

"Lara ve ben sevgiliyiz!" Uraz abim daha fazla kendine hakim olamadan Çağrı'ya yumruk attı. Çığlığım odada yankılandı, Akın ağlamaya başladı, Merve abla yanıma geldi. Daha fazla dayanamayarak Uraz abimin önüne geçtim, gögüsü hızla inip kalkıyordu. Yumruğu havada asılı kalmıştı, Çağrı ona karşılık vermiyordu. Fısıldadım.

"Lütfen abi, lütfen. Onu seviyorum. Lütfen yapma." Daha fazla devam edemedim çünkü Uraz abim beni koltuğa itmişti, ve hâlâ yumrukluyordu. Daha fazlasına katlanamadım kendimi hızla alt katta ki lavaboya atıp kapıyı kilitledim. Elim telefonuma gitti. Hızla annemi aradım.