Ο γάμος και η γέννα

34 3 0
                                    

~Ήμουν περίπου 9 μηνών. Σε λίγο καιρό θα έφερναν στον κόσμο τον γιο μου. Το είχα πάρει απόφαση. Θα μεγάλωνα τον γιο μου με πατέρα είτε ήθελε ο Μιχάλης είτε όχι. Εκείνη την μέρα η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα.~

- Ηλέκτρα. Ξέρεις πως σε αγαπάω. Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου ;
- Ορέστη. Ξέρεις ότι η καρδιά μου ανήκει ακόμα στον Μιχάλη.
- Το ξέρω. Όμως σου υπόσχομαι πως θα τον ξεχάσεις σε δύο μέρες. Θα σε κάνω ευτυχισμένη. Το παιδί θα το μεγαλώσω σαν να ήταν δικό μου. Όταν και αν θελήσεις ποτέ να κάνουμε και μαζί ένα παιδάκι δεν θα τα ξεχωρίσω ποτέ.
- Δεν...δεν ξέρω.
- Ξέρουμε και οι δύο πως δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω. Δεν είπα ότι θα είμαι τέλειος πατέρας όμως θα προσπαθήσω.
- Εντάξει. Θα σε παντρευτώ.

~ Κάναμε πολιτικό γάμο δύο μέρες μετά. Κι έπειτα από μια εβδομάδα η οικογένεια μεγάλωσε.~

- Συγχαρητήρια! Αγόρι!
- Γιατρέ σας είμαι ευγνώμων. Η Ηλέκτρα πως είναι ;
- Είναι πολύ καλά μην ανησυχείτε. Θα μπορέσετε να τους δείτε σε λίγο.

~ Κάπως έτσι λοιπόν έζησα κι εγώ τον απόλυτο έρωτα. Τον βρήκα στα μάτια του γιου μου. Σ' αυτά τα κατσανοπράσινα μάτια. Ζω ακόμα με τον Ορέστη. Έχουμε κάνει άλλα δύο παιδιά.  Δεν ξεχώρισε ποτέ τον Μάρκο από τα άλλα δύο παιδάκια μας. Τον αγαπάει σαν δικό του.~

Αυτό ήταν το τέλος της ιστορίας. Ελπίζω να σας άρεσε. Θα επανέλθω σύντομα με μια καινούρια ιστορία. Μυστηρίου αυτή τη φορά.♥️

ΗλέκτραWhere stories live. Discover now