Ηλέκτρα

Χριστουγεννιάτικη... έκπληξη

~Είχε περάσει ένας μήνας και κάτι. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων, εγώ και η Κατερίνα είχαμε μπει στην κουζίνα απ' το πρωί. Είχαμε πολλές ετοιμασίες. Θα ερχόταν και ο Γιάννης να φάει μαζί μας. Ήταν καλό παιδί και φαίνονταν να αγαπάει την Κατερίνα κι εκείνη όμως τον αγαπούσε.
Τα Χριστούγεννα φτιάξαμε ένα μεγάλο τραπέζι. Με πολλά φαγητά αλλά και ποτά. Εγώ φόραγα ένα μακρύ μαύρο φόρεμα, τα μαλλιά μου τα είχα ρίξει στους ώμους μου. Ο Μιχάλης, αχ ο Μιχάλης. Ήταν κούκλος. Φορούσε ένα γκρί κοστούμι.~

- ..... Είσαι κούκλα!
- Ευχαριστώ. Κι εσύ είσαι πάρα πολύ ωραίος.
- Το 'χω αυτό το προτέρημα.

~ Είπε γελώντας. Ήταν όλα πολύ ωραία. Φάγαμε, ήπιαμε. Όλα πήγαιναν υπέροχα. Μέχρι τη στιγμή που....~

- Ηλέκτρα! Γρήγορα, τα χάπια της.
- Που είναι ; Στο κομοδίνο νομίζω.

~ Είχα λιποθυμήσει. Ο Μιχάλης με πήρε στα χέρια του και με πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Ακριβώς από πίσω σε άλλο αμάξι κατέφθασαν η Κατερίνα με τον Γιάννη.~

- Που είναι ;
- Την πήραν να της κάνουν εξετάσεις.
- Αν πάθει κάτι...
- Κατερίνα ηρέμησε. Η φίλη σου δεν θα πάθει τίποτα.
- Αχ Γιάννη μου. Το ελπίζω.

~Ο Μιχάλης έφυγε τρέχοντας. Πήγε στο πάρκινγκ και κάπνιζε με μανία.~

- Μιχάλη. Περίμενε.
- Άστον καλύτερα να ηρεμήσει. Θα του κάνει καλό να μείνει λίγο μόνος του.

~Έπειτα από κάποιες στιγμές ο γιατρός μου μίλησε~

-Κοίτα... Είναι περίεργη η κατάσταση. Καλύτερα να τους προετοιμάσεις εσύ, είναι πιο εύκολο να το ακούσουν από εσένα...

Γεια σας. Ελπίζω να σας αρέσει αυτό η ιστορία μου. Το απόγευμα θα ανέβει άλλο ένα κεφάλαιο. 😘 Καλή συνέχεια!