Ηλέκτρα

Ορέστης

~ Ήμουν περίπου 5 μηνών. Η εγκυμοσύνη μου πλέον φαινόταν. Μια μέρα ακούστηκε ένας το κουδούνι.~

- Λες να..;;;
- Δεν νομίζω να ήρθε ο Μιχάλης. Πήγαινε να ανοίξεις.

~ Τα πόδια μου είχαν κοπεί. Πήγα αργά προς την πόρτα. Δεν την άνοιξα ολόκληρη.~

- Ορέστη! Τι κάνεις εσύ εδώ ;
- Ήρθα να σε δω.
- Το έσκασες ; Λέγε.
- Όχι όχι. Ο δικηγόρος μου κατάφερε να βρει στοιχεία και έτσι με άφησαν ελεύθερο. Δεν ήρθα να σε ταράξω.

~ Είχε αλλάξει. Το έβλεπα στα μάτια του. Τι ωραία μάτια που είχε. Αποφάσισα να ανοίξω ολόκληρη την πόρτα για να μπει μέσα. Ξαφνιάστηκε όταν είδε την φουσκωμένη κοιλιά μου.~

- Ηλέκτρα... Είσαι ;
- Ναι είμαι έγκυος.
- Εγώ να πηγαίνω τότε. Μην με δει ο Μιχάλης.
- Όχι περίμενε. Πέρνα. Η Κατερίνα είναι μέσα μόνο. Με τον Μιχάλη δεν ήμαστε πια μαζί.
- Μπα ; Σε άφησαν ελεύθερο;
- Γεια σου Κατερίνα. Κι εγώ χαίρομαι που σε βλέπω.

~ Εκείνη την μέρα την πέρασα μαζί με τον Ορέστη. Μιλάγαμε για διάφορα θέματα. Μέχρι την στιγμή που μου είπε κάτι το οποίο με τάραξε.~

- Ξέρεις αναθεώρησα πολλά πράγματα όσο καιρό έμεινα στην φυλακή. Θα ήθελα, αν φυσικά θέλεις κι εσύ να γίνω ο πατέρας του παιδιού σου. Αφού όπως καταλάβαμε και οι δύο ο Μιχάλης δεν πρόκειται να γυρίσει.

~ Δεν ήξερα αν έπρεπε να απαντήσω. Κι αν έπρεπε τι να του έλεγα ; Απ' την δύσκολη θέση με έβγαλε η Κατερίνα.~

- Πολλή Σουηδία δεν γίναμε; Άντε.
- Θα έρθω να σε πάρω το βράδυ να πάμε μια βόλτα. Για να μιλήσουμε χωρίς παρεμβολές.

~ Είπε κοιτάζοντας την Κατερίνα. Πράγματι το βράδυ ήρθε και με πήρε να πάμε βόλτα. Περπατούσαμε αρκετή ώρα,έπειτα κάτσαμε σε ένα παγκάκι.~

- Γιατί με κοιτάς έτσι ;
- Κάτι τέτοιες στιγμές θα ήθελα να ήμουν πιο μορφωμένος.
- Γιατί ;
- Για να βρω κάποιο ποίημα να εκφράσω πόσο όμορφη είσαι κάτω απ' το φως  του φεγγαριού.

~ Με κοίταξε κατάματα. Για κάποιο λόγο τα μάτια του μου φάνηκαν πιο ωραία από ποτέ. Με φίλησε.~

- Ξέρω ότι σου έχω κάνει πολλά. Όμως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Σ' αγαπώ. Δεν με νοιάζει αν το παιδί είναι του Μιχάλη. Απ' τη στιγμή που είναι δικό σου είναι και δικό μου.

~ Ίσως του έδινα μια ευκαιρία ακόμα. Όταν γυρίσαμε σπίτι μας περίμενε μια έκπληξη.~

- Κι έλεγα κι εγώ. Που είναι τα πιστουνάκια μου τόση ώρα;

~Ειχε γυρίσει ο Μιχάλης. Η Κατερίνα με κοίταζε με απολογητικό ύφος. Και οι εντάσεις θα αρχίσουν ξανά. ~

Τελικά θα ανεβάσω όλη την ιστορία σήμερα. Αύριο θα ανέβει καινούρια ιστορία.