Ηλέκτρα

Η αλήθεια

~Όταν ξύπνησα στο δωμάτιο βρισκόταν ο Μιχάλης.~

- Πόση ώρα είσαι εδώ ;
- Αρκετή για να δω πόσο όμορφη είσαι όταν κοιμάσαι.

~Εντάξει δεν ήμουν και τόσο όμορφη όταν κοιμόμουν.~

- Πως είσαι ;

~Ήθελα να μάθω για εκείνη την κοπέλα με το επίθετο του.~

- Καλά. Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ;
- Φυσικά ο,τι θέλεις.
- Εδώ, στο νοσοκομείο. Έρχεσαι μόνο για εμένα ή έχεις κάποιον δικό σου ;

~Δεν μίλησε. Σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο. Έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα άρχισε να μου αφηγείται την ιστορία του.~

- Η αδελφή μου είναι δύο δωμάτιο πιο πέρα από το δικό σου. Είναι στην ηλικία σου. Έχει καρκίνο στο πάγκρεας. Εγώ την έχω μεγαλώσει. Οι γονείς μας σκοτώθηκαν σε δυστύχημα.

~Η φωνή του έσπασε. Νομίζω πως δακρύσει λίγο. Μετά όμως άλλαξε θέμα στην κουβέντα και επανήλθε αυτός ο ζωηρός τρόπος με τον οποίο μιλάει.~

- Λοιπόν ; Δεν μου είπες ; Πως σου φάνηκε το βιβλίο ;
- Πολύ ωραίο. Είναι καλό να διαβάζω για να περνάει η ώρα.
- Σου έφερα κι άλλο.
- " Το λάθος αστέρι".
- Είπα να φέρω αυτό. Νομίζω για την κατάσταση είναι ότι πρέπει.

~Δεν απάντησα. Ήρθε η Κατερίνα.~

- Καλημέρα. Τι κάνεις Ηλέκτρα μου ; Γεια σου Μιχάλη.
- Κατερίνα κοίτα. Μου έφερε κι άλλο βιβλίο.
- " Το λάθος αστέρι" ; Δεν νομίζεις πως αυτό είναι λίγο θλιβερό βιβλίο; Μιλάει για τον καρκίνο, δεν νομίζω πως θα σου κάνει καλό να το διαβάσεις.
- Εγώ να πηγαίνω. Να σας αφήσω .
- Πόση ώρα είναι εδώ ;
- Δεν ξέρω. Ήταν εδώ όταν ξύπνησα.
- Του το έχεις πει ;
- Όχι.
- Κοίτα. Αν είναι να κάνετε παρέα πρέπει να ξέρει.
- Καλά θα του το πω κάποια στιγμή.
- Πρέπει να ξέρει πως δεν έχεις πολλά περιθώρια.

~Δεν μίλησα κοίταξα έξω από το παράθυρο. Η Κατερίνα μετά από λιγο έφυγε. Έμεινα για μια ακόμα φορά μόνη. Άρχισα να διαβάζω το βιβλίο. Με είχε κουράσει αυτή η μοναξιά. Κάποιες φορές ένιωθα τόσο μόνη που ήθελα να ουρλιαξω. Άνοιξα το κουτάκι που λίγο είχε φέρει η Κατερίνα. Η μουσική που έβγαζε μου φαινόταν καταθλιπτική. Έπρεπε να βρω μια ασχολία. Αποφάσισα να γράψω, έγραφα, έγραφα. Πέρασα πάνω από δύο ώρες γράφοντας. Δεν έγραφα κάτι συγκεκριμένο, απλά πως ένιωθα. Σαν ημερολόγιο. Οι μέρες περνάγαμε κάπως έτσι. Μέχρι που ήρθε εκείνη η μέρα. Η μέρα που άλλαξαν όλα. Από εκείνη τη μέρα τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο ούτε για εμένα ούτε για του γύρω μου.~

Γεια σας. Τι λέτε να γίνει στο επόμενο ;