[bxb] Jaehyun, Taeyong ile yaptığı anlaşma sonucu kendisiyle beraber yedi kişiyi daha tehlikeye sokmuştu. Çünkü Jungwoo, her gün ölümle tehdit ediliyordu ve Taeyong bunu fark edip önündeki 'engellerden' kurtulmak için planlar hazırlamıştı.
Oysa 'ha...
YN: Bu kitap, "Yedi Renkli Çiçek" serisinin ikinci kitabı! Birinci kitap Manolya, ikinci kitap Frezya, üçüncü kitap Kamelya.
1- Kitapta belirli bir çift olmayacak.
2- Karakterler yavaş yavaş gelecek.
—————
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Frezya Çiçeği
Umudu ve ümidi temsil eder.
❄️
Jungwoo, çilekli sütünü bitirip koltuğunda rahatça gerindikten sonra ayaklandı. Fazlasıyla heyecanlanlıydı. Üniversiteye başlayacaktı, mükemmel öğrencilik hayatına devam edecekti, neden heyecanlanmayacaktı ki?
Ders çalışmayı, okulu, okumayı severdi. Öğretmenleriyle arası hep iyi olmuştu, öğrenciler arasında hep üstün olan oydu, gittiği her yerde bu böyleydi. Fakat her şeyden ve herkesten üstün tuttuğu bir şey vardı ve bu kesinlikle ders çalışmak değildi, yazılımcılıktı. Hayatını adamıştı teknolojik aletlere. Ama bunu yalnızca hobi olarak yapıyordu.
Koltuğundan kalkıp otobüsten indi, üniversiteye attı ilk adımını. Etrafı hayran hayran süzerken kendisini fark etmeyen ve oldukça uzun boylu bir beden çarpıvermişti Jungwoo'nun minik bedenine.
"Ay, affedersiniz..." Jungwoo, panikle çekilip kendisine çarpan kişiye döndüğünde aslında yalnız olduğunu fark etti. Kaşları çatıldı.
Ee, hayalete mi çarpmıştı yani?
Yok canım daha neler. Düşüncesinin aptallığına gülerken yaklaşık yüz metre ötesinde uzun boylu birisi görmüştü. Gördüğü kişi siyah bir kapüşonlu giyiyordu ve arkası dönüktü. Altında da okul pantolonu vardı. Demek ki Jungwoo'ya çarpan kişi, okul öğrencilerinden biriydi.
Jungwoo, çantasını sıkıca kavrayıp koştu uzun bedene doğru. Yanına vardığında bayağı yorulmuştu çünkü kendisine çarpan kişi bayağı hızlı yürüyordu.
"Affedersiniz!"
Arkasından seslenip sonunda onu durdurmayı başarabildiğinde zaferle gülümsedi Jungwoo.
"Bana öğretmenler odasının yerini gösterebilir misin?" dedi sonra, diğeri yalnızca başını salladı ve öğretmenler odasına yürüdüler beraber.
Jungwoo teşekkür etme fırsatı bulamadan uzun olan hızlı adımlarla uzaklaşmıştı oradan.
Anlaşılan bu çocuk benden büyük... Bir de yüzünü gösterse, şerefsiz! Ne var ki kapüşonlusunu çıkarsa?
Kendi kendine düşünüp surat astı Jungwoo, ardından hemen vazgeçti. Saçma sapan, kendini beğenmiş biri için üniversitedeki ilk gününü mahvedemezdi, değil mi?
