The Most Beautiful Mate

Hoofdstuk 26: Een plan dat (mogelijk) vrede kan stichten (Deel 2)

Die nacht is het onrustig. Oftewel; de roedel is onrustig. Er was alweer een melding dat je binnen moest blijven na zeven uur, alleen omdat er een paar rouges in de buurt waren gezien. Ikzelf vind een paar rouges niet zo erg, maar deze roedel waarschijnlijk wel. Het zou eigenlijk allemaal verholpen zijn als die wachters nou eens fatsoenlijk leren vechten, maar dat is mijn mening. James is alleen maar extra voorzichtig, en ik word er gek van. Hij volgt me het hele huis door, en ik word zo langzamerhand gek. Al maakt het me niet zo uit, want hij is mijn mate. Het gaat me erom dat hij telkens zegt dat ik de omgeving in de gaten moet houden, en dat als er iets is dat ik binnen moet blijven. Kijk, ik waardeer het dat hij om me geeft en me veilig wilt houden, maar ik ben anders wel een van de weinige mensen hier die goed kan vechten. Laat mij dan ook mijn taak doen en de wolven hier helpen hun roedel te beschermen. Met een zucht stap ik in mijn bed, en James staat ongemakkelijk in de deuropening. Ik zucht en klop op het bed. ''Oke dan, je mag voor een nacht hier slapen,'' Zucht ik. James kijkt me even verbaasd aan en komt dan naast me liggen. 

De volgende ochtend word ik wakker met James naast me. Mijn hoofd ligt op zijn schouder, en hij heeft een arm om mijn middel geslagen. Ik kijk glimlachend naar zijn slapende gezicht voor ik opsta. Mijn wekker is nog niet gegaan, dus het is nog geen half zeven. Het maakt me voor deze ene keer niet uit dat ik zo vroeg wakker ben; dit keer heb ik er een doel voor. Alhoewel, doel? Ik wil gewoon iets meer aandacht aan mijn outfit en make-up geven omdat James er is. Het is... Verfrissend, om weer iemand te hebben voor wie je er leuk uit wil zien. Nadat ik mijn make-up weer netjes zit en ik me heb aangekleed doe ik mijn haar en ga ik naar de keuken. Nonchalant ga ik in de keuken zitten en wacht tot James komt. 

Hij komt niet veel later ook naar beneden, en ik geef hem een beker thee. ''Hier, dit is alvast wat te drinken, het eten zit al in de pan,'' Zeg ik, wijzend naar de pan met twee eieren erin op het gasfornuis. Hij knikt en gaat zitten aan de bar, maar wel nadat ik meerdere keren heb gezegd dat hij daar moet gaan zitten omdat ik het zelf kan doen. Na een poosje komt hij toch bij me staan en pakt de borden uit de kastjes. Vervolgens zet hij ze op de bar en slaat zijn armen om me heen. Ik glimlach en leg mijn hoofd tegen zijn arm aan. Eerlijk, ik zou hier wel voor altijd willen zijn. Helaas verstoort de realiteit ons, en ruik ik dat de eieren aan het verbranden zijn. ''Oh nee,'' Mompel ik. Snel maak ik zijn armen los en haal de eieren uit de pan. Met de borden met eieren draai ik me naar hem om en geef een van de borden. ''Hier,'' Zeg ik glimlachend. Hij pakt het bord aan en gaat zitten, maar het is duidelijk merkbaar dat hij het niet leuk vond dat dat moment werd verstoord. Ik doe alsof ik niet hetzelfde vind; ik kan hier niet aan gewend raken, als Zara en Dean echt een plan hebben moeten we weer terug naar onze eigen roedel, en dan is het mogelijk dat ik James niet meer zie. Met een minder goed humeur als eerder kijk ik naar hem, en hij glimlacht geruststellend naar me, ookal weet hij niet wat er aan de hand is. 

Later op school zijn alle lessen geschrapt, behalve vechttechnieken. Door het groeiende rouge aantal zijn ze gestrest geworden. Ik kom aan bij het veld waar we normaal sporten, en de gymdocent relaxt een beetje als ze me ziet. Dat begrijp ik, alle leerlingen die hier op school zitten staan op het veld, in godsnaam.  ''Selena,'' Zegt ze, paniek merkbaar in haar stem. Ik knik en wacht tot ze iets zegt. ''Je... Je moet ze alsjeblieft beter leren vechten,'' Smeekt ze. ''Jij kan dat veel beter als ik. Als de hele roedel eigenlijk.'' Ik knik en stap naar voren. Als zelfs de docenten, degene die goed moeten zijn in een vak, gaan smeken om hulp bij een jonger persoon is er iets goed mis. ''Iedereen luisteren!'' Roep ik. Langzaam aan word er minder gepraat, totdat het doodstil is. Ik knik goedkeurend en kijk de voorste rij mensen een voor een aan. ''Zoals jullie weten heeft deze roedel een rougeprobleem, en ik ben hier om dat op te lossen.'' Een paar knikken, en ik ga door. ''En dat probleem word niet opgelost als er maar een paar leren vecht, wat ze niet eens goed leren, en als de rest niets doet. Dus vanaf nu gaat iedereen leren vechten,'' Zeg ik. Achter me knikt de gymlerares. ''Maar, nu hebben we niet genoeg tijd voor een training, dus voor iedereen een snelcursus vechten. We beginnen met.....''

Hiiii,

sorry dat jullie zo lang moesten wachten op de update! Ik was druk met vakantie hebben, alhoewel ik veel klusjes heb gedan en weinig tijd voor mezelf had. Maar hier is het! 

Mandy