Ezik Kız

13

Eve girdiğimde gözlerime inanamadım kalbim yerinden fırlayacakmışçasına atmaya başladı ellerim titriyordu ve olduğum yerde ayaklarımın bağı çözülmüştü hareket edemiyordum ama zangır zangır titriyordum ağzımdan benden bağımsız bir çığlık çıktı bu çığlığı kim duysa yerinden sıçrardı fakat annemde işe yaramamış olacaktı ki yerde kanlar içinde hareketsiz bir şekilde yatmaya devam ediyordu...

Sesimi duymuş olacakki Ayda koşarak içeri geldi. Anneme doğru koştum ayaklarım tutmuyordu sanki, dokunamadım ona dokunmsam gerçek olduğu kesinleşecekti ve bu gerçek olamazdı. Ayda'nın bana "Sakin ol geçecek" diyişlerini ve ambulansı aradığını duyabiliyordum. "Anne anne beni bırakma lütfen" diye ağlıyordum. Anneme sarıldım o çok soğuktu. Üşümüş olmaydı daha sıkı sarıldım ki üşümesin.

Sonra ne mi oldu sesler sadece sesler ambulans, polis, meraklı komşular, bana yardımcı olabilmek için gelmiş Ayda ve ailesinin sesleri ama ben ben bunları duymuyordum odaklandığım tek ses annemin sesiydi o seste gelmiyordu işte. Boşlukta kalmıştım şok yüzünden ağzımı dâhi açamıyordum.

Bir anda kendimi hastanede bulmuştum nasıl geldiğimi hatırlamıyordum. Annem yoğun bakımdaydı. Hâlâ ona ne olduğu bilinmiyordu. Gizem'in sesini duydum ne dediğini anlayamıyordum. Sarıldı tepki vermedim konuşacak gücü kendimde bulamıyordum.

2 hafta geçmişti bu sürede yanımda ki kişiler tek tek azalıyordu bir şey diyemezdim sonuçta onların da işleri vardı. 1 gün Ayda 1 gün Gizem okul çıkışı yanıma geliyordu. Gizem kötü günlerimde yanımda olmuştu artık kırgın değildim kırgın olsam ne değişirdi ki. Aileleri de geçen haftasonu gelmişlerdi ve geçmiş olsun dileklerini iletmişlerdi. Onun dışında tüm gün tek oturuyordum.

Annemin durumu ise, o... o bitkisel hayata geçmişti. Doktor ne olacağını zaman belirleyecek demişti. Annem artık makineye bağlıydı beni ne görüyordu ne duyuyordu. Bilemiyorum belki hissediyordur ama ben hiç bir belirti görmemiştim. Ağlamaktan da yorulmuştum.Anneme bunu yapanların kim olduğu bulunamamıştı. Polis soruşturmayı devam ettiriyordu. Annem 4 yerinden bıçaklanmaştı. Bunu yapanları er ya da geç bulacaktım. Annemle ilgilenen doktor ve hemşireler de artık daha güçlü olmamı evime ve okuluma dönmemi her gün bana gelişmelerden haberdar edeceklerini söylemişlerdi bu yüzden yarın eve dönecektim. Ne yazık yapacak bir şeyim yoktu benim için en iyisi buydu.

Sonra ki gün anneme veda ederek eve doğru yola çıktım. Onu tek başına bırakmak çok korkutucuydu sanki tek kalsa hemen kaçıp gidecekmiş gibi geliyordu. Korkarak hastaneden çıktım ve bir taksiye binerek eve geldim. Ayda ve Gizeme haber vermemiştim hastaneye boş yere gitmesinler diye ikisine de eve döndüğüme dair mesaj attım ve telefonu tekrar bırakıp kafamı yola çevirdim. Eve varmıştık ücreti ödeyip aşağıya indim.

Evin içine girdiğimde başım dönmeye başladı o olaydan sonra eve ilk kez girişimdi. Kafamda çığlık sesleri yankılanıyordu. Annemin ne halde olduğu tekrar gözümde canlanıyordu. Kalbimin çarpması kulaklarımda yankılanırken derin derin nefes almaya başladım. Hemen koltuğa oturdum o sırada telaşlı bir şekilde içeriye Gizem girdi.

"Buğlem iyi misin? Ben sana demedim mi gitmeden önce bana haber ver birlikte gidelim." Bana sarıldı ben de ona sarıldım. Birilerinin başına omzumu koyup sarılmaya ihtiyacım vardı. Benim için endişelenmişti kötü hissedeceğimi de tahmin etmişti.

Kapıdan tekrar ses gelmişti. Bu sefer içeriye giren Ayda'ydı. Telaşlı görünüyordu. O da hemen bana gelip sarıldı. Gözlerim dolmuştu çünkü sevildiğimi hissetmiştim. Bu kadar kısa bir süre içinde bir kardeş daha kazanmıştım.

Ayda "Nasılsın daha iyi misin düne göre?"

"İyiyim demek isterdim. Siz nasılsınız?"

Gizem "Sen boşver bizi hadi git bir duş al ben kıyafetlerini hazırlarım giyersin. Hem kahvaltıyı da hazırlarız di mi Ayda?"

Ayda başını salladı. "Evet evet hadi sen doğru duşa. "

Ben de "Tamam " dedim ve ayağa kalktım bir adım attıktan sonra arkama dönüp gülümseyerek "Teşekkürler." dedim ve cevap vermelerine izin vermeden önüme dönüp banyonun yolunu tuttum.

Kıyafetlerimi giyinip aşağıya indim. Kahvaltı hazırdı. Birlikte yedik ve tekrar salonda oturmaya başladık. Gizem bugün yalnız kalmam için benimle kalacaktı. Saat geç olmaya başlayınca Ayda evine gitti ve biz de Gizem'le televizyon izlemeye devam ettik. Gözüm televizyonda aklım annemdeydi.

Yarın okula gidecekyim ve bu durumda bile zorbalığa maruz kalacağıma emindim...

____________________________

Bölümü nasıl buldunuz? Bölüm biraz geç geldi fakat duyguları hissettirerek yazmayı istedim ama olmadı galiba. Neyse şimdi konuya gelelim olaylar çok hızlı akıyor gırdüğünüz gibi. Aslında hayatta böyledir sen planlar yaparsın ve gerçekleşen hayatın planlarıdır. Kitaplarda  böyle her seyin sıra sıra gerceklesmesi bana saçma geliyor açıkçası o yüzden boyle yapmak istedim. Umarım beğenirsiniz. Çok uzun oldu neyse bir daha ki bölümde görüşürüz. 💘