Maeng's Point Of View
"Kyaaaaa! Lilipat sila dito ng school! Waaa!"
"Luh?! Really? Kyaaaa!! Makikita ko na si Vieel!!!"
"Waaah!! Sana maging kaklase ko si Rjeeeeng!!"
Tssss. Umagang-umaga ang iingay ing puta!! Nakakainis lang :3
Hindi ba nila alam na hindi lang sila ang tao sa school? Tss. Sabagay selfish naman talaga sila.
Hayst!
"Maeng!! Ang ganda mo ngayon! Pwede bang gawin mo 'tong assignment ko? Ang hirap kasi e."
See? Nambola pa, pagagawan din naman pala ako ng assignments -.-
Di naman ako maka-tanggi dahil panigurado di nila ako lulubayan.
"Ah, osige. Postulates and theorems lang naman pala ee. Easy lang." Mahinahon kong sabi sabay ngiti.
"Thanks. Kailangan ko yan mamayang lunch. Thanks ugly duckling!" Tapos tumawa sila ng parang demonyo.
Tsss. Hayst! Bakit di ba kasi ako maka angal!
Bakit diko man lang magawang ipag tanggol ang sarili ko? Bakit hindi ko magawang maipag laban ang mga karapatan ko :'(
"Hey! Pangan right?"
"Yeah, why? Do you need help din for your assignment? Akin na. Gagawin ko." Naluluhang sabi ko.
"No. I just wanna say na. Don't lose hope. Be who you are. Pag laban mo kung ano ang dapat. Huwag mong hayaang tapak tapakan na lang nila ang pag katao mo. Maganda ka ok? Saka, huwag mo ngang gawin yang mga assignment nila. Dika nila punapakain para gawin nilang taga gawa ng assignments nila. Lumaban ka." Tapos umalis na siya.
Hindi siya taga dito ee. Diko na nagwang habulin pa siya dahil nag pa-process pa sa utak ko lahat ng speech niya.
Oh my g! Ba-bakit, mas lalo akong naiiyak.
Siguro, totoo nga siya kaya ganito ako ka emosynal.
Bakit kasi diko magawang lumaban? Bakit kasi ang hina-hina ko?
Pahingi nga ng inspirasyon? Haaay!
Pahingi na rin ng kaibigan yung hindi plastik ah?
Hay!!! Gusto ko umiyak. Gusto ko ilabas lahat. Pero kanino? Kanino ko ilalabas lahat ng sama ng loob ko?
Mga magulang ko nga hind man proud sakin kahit top natcher ako sa school.
Ganito ba talaga kapag panget? Kapag walang class?
Ako nga pala si Joana Mae Pangan or Maeng for short. Konti lang tumatawag sakin ng Jm ee. Em 17 years of existence. No boyfriend since birth. No bestfriend since birth.
I'm such a loser!! Grrr!! Ang hina hina ko. Pangit kasi ako, ni wala ngang gustong makipag kaibigan sakin.
Eto lang ako. Simleng babae na tinatapak tapakan. Kumbaga basahan.
Gugustuhin niyo pa rin ba akong maging kaibigal kahit marami akong flaws?
Nag aaral nga pala ako dito sa East High.
Saka, wait nga lang. Sino daw yung lilipat dito sa school? Ah, ewan. Wala na kong pake sakanila. Dahil panigurado sila din aapihin din ako.
-------
Thanks sa pag support! Suppoert pa mure guys hahahaha.
Vote, comment and read :) and be a fan!! Oh my g! 100+ na agad. Hahaha :) much love- jmp xx
BINABASA MO ANG
Ultimate Fan Girl
Teen FictionPosible nga bang mag bago ang lahat dahil sa isang sikat na boyband? Posible nga bang mag bago ang buhay ng isang simpleng babae dahil sa pagiging fangirl niya? O mas lalo lang magiging komplikado ang lahat higit pa sa inaakala niya? ©HopeToSeeYou A...