Jam's P.O.V.
It's tuesday! Wala akong pasok ng tatlong oras. Wala naman si Arriane.
Lumipat napala siya dito. Kanina lang siya pumasok. Sayang di namin siya ka major.
Tapos sila Kirsten, ella, at miesy nag aaral sila sa shiever high. Lilipat na din ata sila dito ee.
Kinakabahan na nga ako. Dahil next week. Pipirma nako at magiging official Gals.
Diko alam bakit Gals ang tawag sakanila-.- malalaman ko pa lang daw kapag naka pirma nako.
Dito lang ako sa field. Sa ilalim ng punong santol. Dito ako madalas tumambay. Kapag nag mumuni, nag iisip, gustong mapag isa.
Saka, lagi naman talaga ako dito ee. Wala nga akong kaibigan dibuh? Buti na lang nakilala ko ang Gals. At least kahit papaano, may friends nako.
Umaakyat din ako dyan sa puno na yan kapag gusto ko kumain ng santol. Maraming memories ang field na'to. Na ayaw ko ng balikan pa, dahil sobrang masakit na.
"dika pa rin nag babago. Mahilig kaparin tumambay dito, mahilig kapa ring mapag isa."
Tumabi siya malapit sa akin. Nakakamiss ka. Nakakamiss yung dating tayo.
Bakit ba kase?
"Itsura ko lang ang nagbago. Hindi man lahat pero, hindi nam ako nawala ee. Ako pa rin to. Ako pa rin Si Maeng na kinalimutan yung bf para sa bff niya. Kaso mas pinili nng bff niya yung ex bf nya. Ikaw yung nag bago. Hindi na ikaw yung Erin Maurriex na nakilala ko." bigla na lang tumulo 'yung luha ko sa kaliwang mata ko. "Nakakamiss ka. Nakakamiss yung dating tayo, Erin."
At hindi ko na napigilan. Napahagulgol na ako.
"Alam mo. Hindi mo ako makukuha sa pag iyak mo. Maeng, di na tayo tulad ng date! Minsan, kailangan din nateng maging madamot! Mahal ko si Matt. Nag mamahalan kame!! Tss. You're so stupid pa ren like before! Iyakin ka parin. No wonder, walang kumakaibigan sayo. Kase alam mo? Pangit ka! Wala kang class!!"
Patuloy pa rin ako sa pag iyak. Iyak lang ako ng iyak. Wala akong masabe.
"At hinding-hindi ako papayag na bumalik sa'yo si Matt! Umuwi siya dito for you! At iniwan ako!"
"Alam mo... Erin... Matagal na akong naka move-on. Matagal na akong mnag let go. Matagal kunang kibalimutan lahat ng kagaguhan na ginawa niyo sa akin. at After 4 years? Tumahimik yung buhay ko. Pero ngayon, naging sariwa lahat ng sakit. Lahat ng sakit at sugat na ibinigay niyo."
Patuloy pa rin ako sa pag iyak.
Hanggang sa wala na talaga akong mapiga.
Nakakamiss yung, lagi kang may kasama, ka tawanan. Sandalan. Kasama sa lahat ng kabaliwan mo.
Laht ng 'yun nasa bestfriend ko. Nasa Ex-bestfriend ko.
Feeling ko mag isa na lang ako ngayon.
Yung bestfriend ko. Tuluyan ng nilamon ng pag ibig.
Lolo!! Tulungan mo ako please? Please!?
Tumayo na lang ako at pinag masadan 'yung inukit namin ni Erin dito sa puno last 7 years ago.
Erin-Maeng
Bestfriends forever!
At yung saamin ni Matt. Nung mahal pa nami yung isa't isa.
Matt-Maeng Forever!
Baby loves.
Minsan sa buhay natin. Kailangan natin ng masasandalan. Kailangan natin ng kaibigan. 'yung kaibigan na andyan, handang tumulong sayo.
----------------
Salamat sa pag suportaaa!! Support pa kayo ha?
Sa mga silent readers ko diyan. Paramdam naman kayo :)
BINABASA MO ANG
Ultimate Fan Girl
Ficção AdolescentePosible nga bang mag bago ang lahat dahil sa isang sikat na boyband? Posible nga bang mag bago ang buhay ng isang simpleng babae dahil sa pagiging fangirl niya? O mas lalo lang magiging komplikado ang lahat higit pa sa inaakala niya? ©HopeToSeeYou A...
