+15
...
Dünyaya bir çığ gibi yayılan K-pop müziğinin ana vatanı Seul'de beklenmedik intiharlar meydana gelmektedir. Basit bir intihar gibi kayıtlara geçen sebebi meçhul ölümleri soruşturmak için İspanya'dan Seul'e atanan Dedektif Cuz' Maria Park ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♠ savaşçı..
. . . 🌙
"Bu taraftan."
Güvenlik, yakasındaki kartı turnikelere okutup karşısındaki iki polisin geçmesi için kenara çekildi. En son kadın olan için kartını bastığında başını eğip doğruldu. Akşam saatlerinde habersiz misafirler olarak binaya giriş yapan Maria ve Nam Shin güvenlikten geçtikten sonra ellerindeki rozetlerini gömleklerinin küçük ceplerine geri astılar. Binanın zemin katı sakindi. Üst katındaki tüm odalar eğlence sektörüyle dolup taşsa da boydan camların hakim olduğu zemin kat fırtına öncesi sessizliği temsil ediyordu. Maria iki yanına bakınırken etrafını dikkatle inceliyordu. Artık elle tutulur bir kanıt toplamanın vaktinin geldiğini düşünüyordu.
"17'nci kat."
Önden asansöre binen Nam Shin, kat tuşlarına basması için Maria'ya rehberlik ettiğinde cebindeki telefonunu tekrardan eline alıp JuYeon'dan gelen mesaj bildirimlerini okumaya başladı. Maria başını iki yana eğerek başını esnetirken her tarafı camla kaplı asansörden de aşağısını izlemeye devam ediyordu. Akşam manzarasında gökdelenin renkli ışıkları dışarıdan daha iyi izleniyordu. Seul'un en lüks ve gözde kentlerinden biri olan YongSan bu ve bunun gibi gökdelenlerle doluydu.
"Ben soracağım sen not alsan yeterli."
Maria arkasındaki Nam Shin'e dönmeden konuştuğunda telefonundaki mesajları okuyan Nam Shin bakışlarını Maria'ya çevirdi. Ancak Maria yerine Maria'nın sırtı ile bakışıyordu şu an.
"Bir takım olduğumuzu ne zaman fark edeceksin artık Maria?"
Maria, Nam Shin'in sürekli aynı şeyleri söylemesinin üzerine umursamaz ve tepkisiz bakışlarını asansörün kapısında odakladı. Bir yandan da kaçıncı katta olduklarını sürekli kontrol ediyordu. Silindir bir şekilde sardığı kağıtları diğer eline alıp dudağının içini dişledi.
"Sen daha az sorular sormaya başladığında olabilir."
Nam Shin gözlerini devirerek sırtını arkasındaki asansörün cam duvarına sert bir şekilde yasladı. Maria ile konuşurken üç kat daha hızlı yaşlanıyor gibi hissediyordu. JuYeon'dan gelen son mesajı da kontrol edip telefonunu arka cebine attı. Her zaman üzerinde taşıdığı koltuk altı silah kılıfının içi doluydu. Tişörtünün üzerine giydiği oduncu lacivert gömleği silahını kamufle etse de yakından bakan bir kişinin anlayacağı bir şekilde kendini belli ediyordu. Aynı şekilde Maria'nın silah kılıfı da gömleğinin altında kendisini gizliyordu.
"İyi işti çocuklar!"
Asansörün kapısı 9'uncu katta durduğunda yavaşça açıldı. İki yöne kayan demir korkuluklar ile başını yerden kaldıran Maria'nın ilgisiz gözleri ilk olarak karşısındaki siyah takımlar içindeki silüete ardından yanındaki silüetlere yöneldi. En öndeki gri takımlı ve gözlüklü olan adam asansördeki Maria ve Nam Shin'i fark ettiğinde saygıyla eğilip doğruldu. Ardından sağ tarafındaki arkadaşlarına doğru dönüp asansörü gösterdi.
