+15
...
Dünyaya bir çığ gibi yayılan K-pop müziğinin ana vatanı Seul'de beklenmedik intiharlar meydana gelmektedir. Basit bir intihar gibi kayıtlara geçen sebebi meçhul ölümleri soruşturmak için İspanya'dan Seul'e atanan Dedektif Cuz' Maria Park ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♠yalnız...
. . . 🌙
Bir gece daha yitip gidiyordu. Pişmanlıklar ve hüzünlerse peşinden sadece sürükleniyordu.
Maria elindeki anahtarı kapı kilidine soktuğunda içini istemsizce bir ürperti kapladı. Saçları ve kıyafetleri sırılsıklam olmuşlardı ancak bundan değildi içindeki ürperti. Yıllar sonra evine dönmüş olmanın bedenine verdirdiği bir tepkiydi bu. Öyle ki içinde büyümeye başlayan ürperti nefesini kesecekmiş gibi hissetmişti. Ayaklarının ucuna bıraktığı çantasını eline aldı. Islak botları ile birlikte araladığı kapıdan karanlık koridora adımladı yavaşça. Işıkları açmadı. Etrafına bakına bakına salona kadar yürüdü.
On sene. Tam on sene olmuştu bu eve gelmeyeli. Eski eşyalar ve üzerine örtülü beyaz çarşaflar evin bir hayalet ev gibi görünmesini sağlıyorlardı. Ülkesine döndüğünden beri evine gelmemişti. Bazı geceler tanıdığı yaşlı tamircinin dükkanında kalsa da bazı geceler karakolda veya saunada yatmıştı. Ancak şu an adımları, bulunduğu konum uzak olsa da onu buraya sürüklemişti. Çantasını salon kapısının büyük girişine bırakıp üzerindeki ıslak kıyafetleri çıkarmaya başladı.
Duvarlardaki üzeri örtülü resimlere baktı kabaca. Gözleri ifadesizdi ancak o örtülerin altında hangi resimlerin, kimlerin olduğunu hala hatırlayabiliyordu. Halbuki aradan geçen on senenin ondan bir şeyler alıp götürmesini istemişti, az da olsa. Sırılsıklam olan gömleğini çıkarıp parkenin üzerine rastgele fırlattı. Ayağındaki botları ve ıslanan çoraplarını da çıkarıp yavaşça arkasını döndü. Ay ışığının camdan sinsice sızdığı salondan çıkıp dar koridor boyunca ilerledi.
Karanlıktı ancak gideceği yolu biliyordu. Sağ tarafında kalan odanın kapının kulbunu indirip içeri girdi. Etrafına bakınmadan direkt olarak karşısındaki büyük yatağın üzerindeki tozlu çarşafı kaldırdı. Titreyen yarı çıplak bedenini de seneler önce ona ait olan yorganın altına sokup başını yastığının altına gömdü. Son birkaç aydır ancak bu şekilde uyuyabiliyordu.
Karanlıkta, hiçbir ışık olmadan... Kafasının içinde yankılanan o zil sesini düşünerek.
🌙
"Birazdan Goblin'in evine gideceğim. Belki gözümüzden kaçan bir şey olmuştur diye tekrardan kontrol edeceğim etrafı."
Maria başını sallayıp elindeki kağıtlara geri çevirdi başını.
"Yakın arkadaşları ile bir görüşme hazırlattın mı?"
"İkisi yurt dışındaymış. Diğerleri ile ayarlamaya çalışıyoruz. Sandığımızdan daha meşgul insanlar."
