Fake girl

Part 01

جیمین برا اولین بار تنهایی به بار رفته بود. امروز حوصله بگو بخند با تهیونگو نداشت. میخواست خوش بگذرونه با یکی از اون دخترایی که وسط پیست میرقصیدن.

واقعا امروز معلوم نبود چشه! حتی حوصله اون دختر خوشگلا رو هم نداشت. یه دختر ساده با آرایش کم میخواست.

از اینجا جالب میشه که دقیقا یکی رو با همین خصوصیات پیدا کرد. اصلا فکرشو هم نمیکرد به این زودی همچین دختری پیدا کنه.

دختری کنار پله هایی که به طبقه بالا و در نهایت به اتاقا وصل میشد ایستاده بود. خیره به دختره نگا میکرد ولی او هیچ توجهی به جیمین نمیکرد.

مردی به طرف دختر رفت که باد جیمین خالی شد. دختر چیزی رو به مرد داد و با حالت جدی کمی باهاش حرف زد ولی خیلی سریع مرد رفت.

بعد از رفتن مرد جیمین از فرصت استفاده کردو جام شرابشو رو میز گذاشت و به طرف دختر راه افتاد. دست دخترو گرفت و او رو از پله ها بالا برد. دختر:«چیکار میکنی؟»

به دیوار راهرو چسبوندش و بهش نزدیک شد تا ببوستش که دختر محکم هلش داد و با اخم غلیظی گفت:«من اهل اینکارا نیستم پسر جون»

_حالا یه شبو خوش بگذرون. چه میشه؟

دختر تیغه تیزی رو از تو کمربند دامنش بیرون آورد و رو گردن جیمین گرفت و گفت:«من اصلا از این مسخره بازیا خوشم نمیاد. فهمیدی؟»

دختر تیغه رو سر جاش گذاشت و از پله ها پایین رفت.

جیمین با تعجب و لبخند به رفتن اون دختر ساده پوش نگا کرد. اصلا به اون چهره و لباس ساده اش این اخلاق نمیخورد. یه شونیز سفید ساده با دامن چین دار کوتاه پوشیده بود و یه کفش اسپورت ساده مشکی با بندای سفید و موهای مشکی کوتاهش که تا پایین گردنش بودو باز گذاشته بود.

جیمین خیلی ناگهانی تصمیم گرفت به اون دختر نزدیک تر بشه. از پله ها پایین رفت اما دیگه ندیدش. آهی کشید و دوباره بی حوصله رو صندلی نشست.

تو همین لحظه گوشیش زنگ خورد. بی حوصله گوشیشو از تو جیبش بیرون آورد و جواب داد:«الو؟»

_منم تهیونگ...صبر کن ببینم. صدای بلند آهنگ میاد کجایی؟

_به نظرت کجام؟ خب تو بارم دیگه

_پس چرا منو دعوت نکردی؟!

_میخواستم تنها باشم. خب برا چی زنگ زدی؟

_آخی مزاحم خوش گذرونیت شدم

جیمین چشماشو تو حدقه چرخوند و گفت:«فرمایش؟»

_یه دختر به اسم مین یونجی بهم زنگ زد.

_خب به من چه!

_شماره تو رو میخواست. بهش بدم؟

_نه! وقتی نمیدونم کیه برا چی شماره مو بهش بدی!

_باشه، پس فعلا!