I Love You My Bestfriend (ILYMBF)

Chapter 21: Double Confrontations (The Aftermath)

-CZARINA-

After of all preparations, I go downstairs para pumasok na ng school. Lumabas na rin ako ng gate para tingnan kung nandon na ba si Ford. As our daily routine, parati niya akong hinahatid-sundo so I expected na nandoon na siya pagkalabas ko ng gate.

I looked from right side, then followed to my left side para tingnan kung may nakaparada bang itim na kotse but I see nothing from there. Bumalik ako sa loob ng bahay at saktong nakasalubong ko si daddy na kalalabas lang galing sa kusina.

He’s wearing his uniform at mukhang kakagaling lang niyang mag-almusal with mom.

“Dad, galing na ba rito si Ford?”

I forced a smile para kunwari walang nangyari kagabi.

“Tumawag siya sa landline kanina. He can not pick you up here dahil kailangan niya raw pumasok nang maaga for the preparations. Next week na kasi ang contest kaya kailangan na raw mag focus sa pag-review with his Science teacher. Sa’kin ka nalang sumabay for the meantime, habang wala pa siya. Saglit lang kunin ko lang gamit ko sa taas”

Naupo muna ako sa couch habang hinihintay na bumalik si dad. Ayokong isipin na umiiwas siya sa’kin pero hindi ko magawang ‘wag isipin.

Correct me if I’m wrong pero kung hindi talaga siya umiiwas sa’kin, bakit kailangan na sa landline pa siya tumawag at hindi direkta sa‘kin ‘di ba? Hindi ko siya masisisi pero puwede naman naming pag-usapan ang nangyari eh. Ayoko nang ganito. Ayoko na umiiwas nanaman sa’kin ang bestftiend ko.

“Let’s go”

Nakita kong pababa na si dad kaya tumayo na ako. Sabay na kaming lumabas ng bahay at pinagbuksan pa niya ako ng pinto ng sasakyan bago siya pumasok sa driver seat. It took us 10 minutes of driving bago makarating sa school. Again, malapit lang naman ang school namin sa bahay kaya mabilis kaming nakarating.

Since hindi pa ako nag-aalmusal kaya dumiretso na muna ako ng canteen. Pagkatapos kong um-order ng isang cup of brown coffee and two slices of bread, dumiretso na ako sa favorite spot ko rito.

Una kong tinikman ang slice of bread na may palamang peanut butter. Hindi ko pa ‘to tuluyang nalulunok nang makarinig ako ng isang pamilyar na boses.

“Kamusta?«

I looked around to search where that voice is coming from. Hanggang sa biglang humarap sa’kin ang babaeng nakapatalikod sa puwesto ko. Her shoulder-lenght hair and her pair of eyeglasses remind me that I am facing with a girl I really hate the most.

“Seems like you’re enjoying the mess that you’ve done. Aren’t you?”

I said without directly looking at her. I bite the slice of bread for the second time bago humigop ng mainit na kape.

“Oh, you’re getting me wrong, Czarina. Hindi ko ba puwedeng kamustahin ang kaklase kong alam kong hindi okay?”

I looked at her. Don kami nagkatitigan na umabot lamang nang ilang segundo.

“You don’t look sincere. After all, you’re the reason of what had happened last night. Masyado kang pakialamera, pinangungunahan mo kung ano ang dapat kong gawin”

“I will not apologize for what had happened last night, since I feel like I didn’t do something wrong. I just give Ford an idea on what he should know. After all, he doesn’t deserve to be fooled by the person he trusted the most”