𝗕𝗮𝗯𝘆 𝗝𝗲𝗼𝗻 [ 𝐕𝐊 ]

25

(Z)

သိမ္းဆည္းထားေသာ လက္က်န္မုန့္တခ်ိဴ့ကို စားရင္း ေမြ့ယာေပၚတြင္ ေငးငိုင္စြာ ထိုင္ေနမိိတယ္။ အျပင္မွာလည္း မိုးေတြရြာေနပါေရာ။ ေက်ာင္းမသြားတာလည္း ရက္ဆက္ရွိေနျပီမို့ အတန္းပိုင္ဆရာမကလည္း ဖုန္းေတြေခၚထားေသးသလို  တစ္စံုတစ္ေယာက္လီဂ်ြန္ဟိုကလည္း သူ့ကိုအခါ၁ေသာင္းမကဖုန္းနဲ့ဆက္သြားထားတာကိုေတြ့ရပါလိမ့္မယ္။

မက္ေဆ့တစ္ေစာင္ဟာလည္း chat box ထဲတည္ျငိမ္စြာေနရာယူလို့ထားျပန္တယ္။

' ေတာင္းပန္ပါတယ္ ' 💬

ဒါလြန္ခဲ့တဲ့ ၂ရက္ကပို့ထားတာပဲ။ ဖုန္းေတြအခါခါေခၚခဲ့သေလာက္ မက္ေဆ့တစ္ေစာင္ပဲ ပို့ထားပံုေထာက္ရင္ လီဂ်ြန္ဟိုက သူစိတ္ရူပ္သြားမွာကိုစိုးရိမ္ေနတဲ့ပံုပဲ။ မက္ေဆ့ဝင္တာကိုေတာ့ သူသတိမထားမိလိုက္ဘူး။

ဂ်ြန္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရင္း မိုးသည္းေနတဲ့ျပတင္းတံခါးအျပင္ကိုသာ ဆက္ေငးေနမိတယ္။ သူ့ေခါင္းထဲမွာစဥ္းစားစရာေတြအျပည့္ပဲမဟုတ္လား။ အထူးသျဖင့္ ဒီအိမ္ကေနထြက္သြားဖို့ေပါ့။

ရုတ္တရတ္ထပ္မံဝင္ေရာက္လာတဲ့ဖုန္းေျကာင့္ သူဟာ ျငင္သာစြာ ဖုန္းကိုငံု့ျကည့္လိုက္မိတယ္။ ထပ္ျပီး လီဂ်ြန္ဟို ပဲလား။ ဂ်ြန္ဟိုက ဘာလို့ဒီေလာက္ေတာင္မွဇြဲမေလ်ာ့ရတာလဲ .....။

မကိုင္ဖို့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေပမယ့္ စိတ္အေျခအေနေတြလည္း အနည္းငယ္တည္ျငိမ္သေလာက္ရွိေနျပီ သူခပ္ျဖည္းျဖည္းကိုင္လိုက္မိတယ္။

နားပါးဝင္သို့ ဖုန္းအားထိကပ္လိုက္စဥ္ စီးဝင္ေနတဲ့မိုးစက္သံတစ္ခ်ိဴ့နွင့္အတူ တဖက္မွရူရိူက္ေနတဲ့ဂ်ြန္ဟို့ေလသံတစ္ပိုင္းတစ္စကိုသူျကားေနရတယ္။ သူဘာစကားတစ္ခြန္းတစ္စမွ စတင္မေျပာမိဘူး။ တဖက္မွဂ်ြန္ဟိုကလည္း သူ့ကိုဘာစကားမွေျပာမေနခဲ့ဘူး။ ဖုန္းလိူင္းေလထဲ မိုးသံနွင့္ေလသံေရာေထြးေနတဲ့အသံေတြသာ ျကားေနရျပီး  ဂ်ြန္ဟို့အသံကိုတစ္စိုးတစ္စိတ္မ်ွေတာင္မျကားေနခဲ့ပါဘူး။

' ဘာမွေျပာစရာမရွိရင္ဖုန္းခ်လိုက္မယ္ '

တဖက္လူျကားေအာင္ တိတ္ဆိတ္စြာျငီးဆိုလိုက္ေသာသူ့ရဲ့အသံအဆံုးမွာ ဂ်ြန္ဟို့အသံတပိုင္းတစ္စဟာလည္း လိူက္သည္းစြာထြက္ေပၚလာတယ္။