𝗕𝗮𝗯𝘆 𝗝𝗲𝗼𝗻 [ 𝐕𝐊 ]

15

( Z )

' ဟိုေရာက္ရင္ျငိမ္ျငိမ္ေနေနာ္ ေရထဲအရမ္းမဆင္းေနနဲ့ မ်က္စိေရွ့မွမဟုတ္ေတာ့ ေမေမကသိပ္စိတ္မခ်ခ်င္ဘူး '

' သိပါျပီ ဘယ္နွခါေလာက္ရွိေနျပီလဲ ေမေမကလည္း '

ခရီးသြားခါနည္းတစ္တြတ္တြတ္မွာျကားေနတဲ့ အေမျဖစ္သူက ေရထဲမဆင္းဖို့သာအားျကိဳးမာန္တက္ေျပာေနရွာပါတယ္။

' လိုအပ္တာေတြေရာအကုန္ပါရဲ့လား။ ေသခ်ာျကိဳးစားခဲ့ေနာ္ '

' ရက္စ္ဆာ့ ! '

ဂိုမီ့ပါးျပင္ထက္နစ္ဝင္ေနေအာင္နမ္းရင္း အနမ္းလက္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ ဂ်ြန္က သိပ္ကိုနွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းလြန္းတဲ့အေမခ်စ္သားေလး။

' ဦးေလးဂင္ ကားအသင့္ျပင္ျပီးျပီလား '

' ျပင္ျပီးပါျပီ သခင္ေလး '

တံခါးဝေရွ့တြင္ ေမေမနွင့္ရပ္ေနတုန္းအေနာက္ဘက္မွတိုးထြက္လာတဲ့ ထိုသူ့အသံကိုျကားလိုက္ရေတာ့ အလိုလိုနွာေခါင္းရံူ့မိတယ္။။ က်စ္....စိတ္ပ်က္လြန္းလို့ မ်က္နွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး။ ခ်စ္ေနေတာ့လည္း စိတ္ဆိုးပါဆိုတာေတာင္နွလံုးသားကလက္မခံခ်င္ဘူး။ တကယ္စိတ္ပ်က္စရာပဲ။

' ေအာ္ ဂ်ြန္ေလးလည္း ေက်ာင္းကပို့တဲ့ခရီးသြားမွာမဟုတ္လား...ဒါျဖင့္သခင္ေလးနဲ့အတူသြားမွာေပါ့ '

ဦးေလးဂင္က အေရွ့တြင္ရပ္ေနေသာ ေက်ာပိုးအိတ္တကားကားနွင့္ဂ်ြန့္ကိုလွမ္းေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။

' မဟုတ္ဘူး ဦးေလး...က်ြန္ေတာ္က ေက်ာင္းကပို့ေပးတဲ့ကားနဲ့သြားမွာ '

' ဟုတ္လား အတူတူပဲကို သခင္ေလးနဲ့သြားေရာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား သခင္ေလး '

ဦးေလးဂင္က စကားလမ္းေျကာင္းဝင္ခင္း၍ သူ့ကို ထိုသူနဲ့သြားခိုင္းေနျပန္ပါတယ္။ ထိုသူကေတာ့ မ်က္နွာတည္နွင့္သာ သူ့ကိုစိုက္ျကည့္ေနတယ္။ ဘာမွဝင္မေျပာပံုေထာက္ရင္ သူ့အေျဖကိုေစာင့္ေနတာမ်ားလား။

' ေတာ္ပါျပီ အကုသိုလ္မ်ားလို့ '

ဂ်ြန္၏ပစၥလက္ခတ္အေျပာမွာ ထယ္ေယာင္းအနည္းငယ္တြန့္သြားဟန္ေပၚတယ္။ ဂိုမီကေတာ့ မ်က္စိပ်က္မ်က္နွာပ်က္နွင့္ ဂ်ြန့္ကိုထဆူပါေတာ့တယ္။