𝗕𝗮𝗯𝘆 𝗝𝗲𝗼𝗻 [ 𝐕𝐊 ]

28 ( Final )

( Z )

အခ်စ္စာေတြေရးမွတ္ထားေသာ စကၠဴလႊာေလးအား သူတယုတယေခါက္သိမ္းကာ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲသို့ ေသခ်ာေလးထည့္လိုက္တယ္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေနေသာ အခန္းငယ္ေလးအားေသခ်ာတစ္ပတ္လွည့္ျကည့္ျပီးေနာက္မွာ သူ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြညိွမိူင္းလို့လာတယ္။ ဒီလိုျကားဖူးျကတယ္မလား... လူေတြကေရစက္ရွိသေလာက္ပဲျကံုဆံုျကရတာတဲ့။ သူနဲ့ဒီအိမ္ရဲ့ေရစက္ကေတာ့ ဒီအထိပဲေပါ့။

အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ ဝရံတာဘက္ေျခဆန့္လိုက္ေတာ့ တခ်ိူ့အမွတ္တရေတြကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိတယ္။  ရယ္ေတာ့ရယ္စရာပဲ ဆိုးသြမ္းတဲ့အမွတ္တရေတြျကားကေန ဒီလူူကိုအရူးအမူးခ်စ္ျဖစ္ေအာင္ခ်စ္သြားေသးတယ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကလည္း ထူးဆန္းတာကိုး။

ပိ္တ္ေစ့ထားေသာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ့အခန္းတံခါးဝေရွ့ေရာက္ေတာ့ သူေျခစုံရပ္၍တံခါးေခါက္ရန္ျပင္လိုက္တယ္။ နူတ္ဆက္မယ္ ဒီလူနဲ့ထပ္မေတြ့ေတာ့ဘူး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်ေတြျပတ္သားလိုက္မယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ေပါ့။

ေဒါက္ ေဒါက္ !!

တံခါးေခါက္သံအဆံုးမွာ တံု့ျပန့္မူ့နွင့္ခ်က္ျခင္းပြင့္ခ်သြားတဲ့တံခါးဝက ထိုသူ့ကိုတပါတည္းခၚေဆာင္လာတယ္။ တံခါးေပါက္မွာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ထိုသူက စိတ္လူပ္ရွားေနေသာ မ်က္ဝန္းညိဳေတြယိမ္းခါရင္း သူ့ကိုစူးနစ္စြာစိုက္ျကည့္ေနတယ္။ ထို့ေနာက္ေလးပင္စြာေျပာတယ္။

' စာ..... '

'........'

' ဖတ္ျပီးခဲ့ျပီလား '

တီးတိုးေမးလာေသာ ထိုသူ့စကားမွာ သူခပ္ေအးေအးပဲေခါင္းညိတ္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

' အင္း ဖတ္ျပီးျပီ '

ထိုသူက သူ့စကားမွာ စိတ္လူပ္ရွားေနေသာဟန္နွင့္ မဝံ့မရဲဆိုလာတယ္။ ပံုစံက အရမ္းထူးဆန္းတယ္။ အစြယ္ပါတဲ့က်ားကေန ေျကာင္ကေလးျဖစ္သြားသလိုခံစားခ်က္မ်ိဴးရတယ္။

' ဒါဆို ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကိုမင္းနားလည္ေလာက္မယ္ထင္တယ္.... '

ရႊန္းလဲေနေသာမဝံ့ရဲမ်က္ဝန္းညိဳေတြအား သူစူးစိုက္စြာေငးေမာေနမိတယ္။ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းက တကယ္ပဲ သူ့အေပၚခံစားခ်က္ရွိေနခဲ့တာေနလိမ့္မယ္။