𝗕𝗮𝗯𝘆 𝗝𝗲𝗼𝗻 [ 𝐕𝐊 ]

5

[ Zawgyi ]

' ေမေမ့ရဲ့ဂ်ြန္ေလး ျပန္လာျပီေပါ့ '

အိမ္အဝင္အဝသို့ေျခလွမ္းလွမ္းမည္ျကံေသး ရုတ္ခ်ည္းဆန္စြာထြက္ေပၚလာေသာ ေမေမ့အသံေျကာင့္ ဂ်ြန္ တုန့္ခနဲလန့္ဖ်န့္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမေမျပန္လာခဲ့ျပီ အား....။

' ေမေမ့ ! '

ေက်ာပိုးအိတ္အား ဆိုဖာေပၚသို့ျဖစ္ကတတ္ဆန္းပစ္တင္ရင္း အေမျဖစ္သူအား သူေအာ္ကာ ေျပးဖက္ေတာ့တယ္။

' ရွင့္....အမယ္ေလး ၃/၄ရက္ေလာက္မေတြ့လိုက္ရတာကို နွစ္ေတြအမ်ားျကီးခြဲသြားသလို ဖက္ေနပါေရာလား '

' ေဟာလ္...က်ြန္ေတာ့က အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာကို ေမေမက က်ြန္ေတာ့ကိုမလြမ္းဘူးလားဗ် '

' လြမ္းတာေပါ့ရွင္ လြမ္းတာေပါ့ '

သူဆံႏြယ္ေလးေတြကို သပ္တင္ေပးျပီး ျပံဳးရင္းဆိုေနေသာ ေမေမက အန္ကယ္နဲ့ ဟန္နီးမြန္းခရီးမွာ သိပ္ကိုေပ်ာ္လာပံုရတယ္။

' ဒါနဲ့အန္ကယ္ဘယ္မွာလဲ ေမေမ '

' ေခါင္းနဲနဲေနာက္ေနလို့တဲ့ေလ...အခန္းထဲမွာအနားယူေနတယ္ '

' ဒါဆို က်ြန္ေတာ့အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ေမေမ ဟီးဟီး '

' ေကာင္းပါျပီရွင္ '

//

ေမြ့ယာေပၚသို့ ပစ္လွဲလိုက္ေသာ ဂ်ြန့္ေဘးသို့ ဂိုမီဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေပါင္ေပၚသို့ေခါင္းတင္လာအိပ္ေနေသာ သားျဖစ္သူကိုျကည့္ကာ အသည္းယားလြန္းသျဖင့္ နွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ခပ္ဖြဖြညွစ္ဆြဲလိုက္မိပါေသးတယ္။

' ထယ္ေယာင္းနဲ့အဆင္ေျပရဲ့လား ဂ်ြန္ '

ဂ်ြန္ခ်က္ျခင္းျငိမ္က်သြားတယ္။ သူေမေမ့ကို ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ သူ့ကိုဆိုအျမဲတမ္း ျကမ္းတမ္းစြာစကားဆိုတတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားျကီးအေျကာင္းလား ၊ လမ္းလယ္ေခါင္မွာ ပစ္ထားခဲ့လို့ မိုးေရအစိုခံျပီး ေျခက်င္ေလ်ွာက္ျပန္လာရတဲ့ သူ့ရဲ့အေျကာင္းလား ၊ သူစားမယ့္ထမင္းေျကာ္ပန္းကန္ကို ေဘစင္ထဲပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားျကီးအေျကာင္းလား ၊ ပါးနွစ္ဖက္လံုးအရိူးရာထင္ေအာင္ ဆြဲညစ္သည္ကို မရုန္းနိုင္တဲ့ သူ့ရဲ့အေျကာင္းလား ၊ ဂိုေဒါင္ထဲမွာ အစာမေက်ြးပဲ စာနာမူ့မရွိပိတ္ထားခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားျကီးအေျကာင္းလား ၊ နူတ္ခမ္းေတြေပါက္ပဲသြားသည္အထိ ကိုက္ဆြဲခံလိုက္ရတဲ့ သူ့အေျကာင္းလား ၊ ေက်ာင္းဝန္းထဲထိေရာက္လာျပီး စိတ္အေနွာက္ယွက္လိုက္ေပးေနတဲ့ ခင္ဗ်ားျကီးအေျကာင္းလား သို့မဟုတ္ အဲ့ဒီလူကိုျမင္တိုင္း တဒုန္းဒုန္းအခုန္ျမန္တဲ့ သူ့ရဲ့စိတ္ခံစားခ်က္အေျကာင္းလား...သူဘယ္ကေန စျပီးေျပာျပရပါ့မလဲ။