Yandere Boyfriend | Bakugou | Bnha | ZAKOŃCZONE|

Chapter 10

I znów do piątku nic nie wymyśliłem. Nie mogłem to zabić ani też wymyślić czegoś co mogło by zniechęcić go do Akisy. Nawet Info Kun ani moją stara nie wiedzieli co mógłbym zrobić. Nie było innego wyjścia.
W piątek po szkole podszedłem do niego i w internacie by z nim pogadać. Aż mi głupio że to robię.

-  Deku ! Musimy pogadać! - chłopak uśmiechnął się do mnie promiennie. Nienawidzę kiedy sie tak uśmiecha.

- Co jest Kacchan! - podszedłem do niego bliżej.

- Pogadajmy. - powiedziałem stanowczo. Chłopak poszedł ze mną na dziedziniec gdzie nikogo nie było. Usiedliśmy na ławce - Lubisz Akisę? - odezwałem się po chwili ciszy. Planowałem być bezpośredni.

- Lubię! Nawet bardzo lubię! - uśmiechnął się .

- Słuchaj Deklu! To głupie, ale ja też ją lubię! Ja ją kocham ! Błagam nie zabieraj mi jej ! Słyszysz!? - zaczął padać deszcz . Deku zmienił uśmiech z bladą poważną minę.

- Teraz mnie błagasz? - wstał - A pamiętasz ile krzywdy mi wyrządziłeś ? Nigdy nie byłeś dla mnie dobry. Mimo to uważałem że jesteśmy przyjaciółmi. - także wstałem i z wkurwem 100% na twarzy uruchmiłem eksplozje z moich dłoni.

- Deku ! Proszę! Zostaw ją ! Zależy mi na niej ! Zależy! Umrę dla niej rozumiesz !? Deku błagam! - ale chłopak nie wyraził żadnych emocji na swojej twarzy .

- Cóż . Nie odpuszczę sobie Akisy. Zawalcz o jej serce sam. Jeśli ją w sobie rozkochasz , będzie twoja. Akisa nie jest zabawką. Ona sama musi wybrać! Jednak jeśli ci się uda i wygrasz jej serce ,będziesz musiał oficjalnie się ze mną zaprzyjaźnić. A jeśli przegrasz będziesz musiał pogodzić się z tym i jeśli ją kochasz będziesz musiał dać jej wolność. - zatkało mnie totalnie. Miałem już podnieść na niego rękę by to uderzyć. Ale nie zrobiłem tego.

- Ty...ty nie wiesz co ja dla niej zrobiłem i ile dla niej przeszedłem! Nie wiesz ! Ile wycierpiałem! - warknąłem.

- Wiem. Wiem że to Ty. - powiedział i już miał pójść dalej ale zatrzymał się- Jednak bez względu na to czy wygrasz czy przegrasz nikomu o tym nie powiem . - spojrzałem na niego podejrzliwie.

- Dlaczego !? - zapytałem już mocno zdenerwowany.

- Ponieważ jesteśmy przyjaciółmi prawda ?