trouble

10.

De bel ging en ik zodra ik in de woonkamer stond zag ik mama's vragende blik. 'Wie komt er nou elke keer.' 'Savannah.' Loog ik. Mama glimlachte opgelucht en ging weer verder met het lezen van de krant. Ik begon een beetje zenuwachtig naar de deur te lopen.

'Hallo.' Kian droeg weer zijn eigen kleren, een zonnebril en een beanie. 'Hoi.' zei ik een beetje verlegen. Het leek anders dan anders, de sweer was anders. En dat maakte me zo zenuwachtig. 'Uhm..' Begon Kian toen we richting zijn motor liepen. 'Ja..?' Ik voelde dat hij naar me keek dor zijn brillenglazen. 'Nee, laat maar.' Ik keek hem met een schuine blik aan. Alweer zo vaag. Hij ging zitten op zijn motor en reikte me een rode helm aan. Even keek ik twijfelend. 'Misschien is dit niet zo goed idee..' 'Kom nou!' Onderbrak hij me. Hij gaf me een mooie glimlach en ik stapte voorzichtig achterop.

We racete door het verkeer, auto's toeterde en ik had het gevoel dat ik elk moment zou weg vliegen. Dus ik pakte Kian stevig vast en ik een kleine glimlach op zijn gezicht zag komen. Daar gingen we, op naar school. En.dat maakte me een beetje paniekerig. Wat nou als Savannah ons samen ziet? Ze weet dat ik hem leuk vind, maar ik wil niet dat hij dat weet.

'We zijn er' Kian en ik liepen het schoolplein op. Iedereen staarde ons aan. Oke, je kunt dus zeggen dat niemand Kian ooit met een meisje had gezien. Hij was meer dat vriendentype jongen die niet echt interesse had in welk meisje dan ooit. Ik denk dat hij mij ook gefriendzoned had. En toen zag ik haar, onherkenbaar bijna, modieuzer dan ooit. Savannah. Ze was onherkenbaar bijna. Ze had haar haar compleet gestyled totdat het kleinste krulletje eruit was. Haar kralen waren weg, haar aparte kleren die ik altijd zo vet vond waren vervangen door een standaart top met broek en haar schoenen waren hakken. Ik staarde haar even aan. 'Kian, iedereen staart ons aan.' Ik zag weer die ene glimlach. 'Nee joh, die ene gast keek alleen even. ' Terwijl we naar binnen liepen zag ik savannah's blik. Haar mond stond open en de jaloezie was op haar voorhoofd te lezen. Het erge was, ze had nieuwe vrienden, vrienden die blond, gemeen, en perfect waren. Ik schonk haar een korte blik en liep verder. Ineens had ik een schuldgevoel. Savannah was een vriendin, mijn enige vriendin en ze vond Kian misschien wel net zo leuk als ik. Ik besloot het even te vergeten.

Na de les liep ik in mijn eentje naar de kantine.

'Hee Kian charmeur, dus je hebt een vriendin nou.' Mijn hart begon te kloppen en ik kon het niet laten. Ik liep langs een soort donkere gang en volgde de stemmen, uit eindelijk kwam ik uit in een grote gang met heel veel deuren. 'Ja, Kian biecht op man.' Yes het was de blauwe deur. 'Nou,,, komt er nog wat van?' Ik herkende de stem, het was een jongen die ook in mijn klas zat... Zijn naam was John en hij was blond gespierd en niet bepaald lelijk. 'Nee, we zijn gewoon vrienden.' Ja die kwam heel hard aan.  'Nou daar leek het anders niet op.' 'Kian, Kian je wordt rood jongen.' Dat was een stem die ik niet herkende. Het was een wat hogere stem die ik nooit eerder had gehoord. 'Nee jongens, ze is gewoon een vriendin.' 'Oke man als jij het zegt, maar kijk maar uit. Savannah zei dat ze een beetje apart is.' Wow, hoorde ik dat nou goed. 'Savannah is wel een lekkerding geworden trouwens.' Ging John verder. 'Ja echt wel.' Hoorde ik de hoge stem zeggen. Kian was stil. Ik moest weg. Het hele schuldgevoel was weg, Savannah was een trut. Ze was verandert.

Ik liep snel naar de kantine waar ik alleen zat aangezien ik nu dus vriendloos was. 'Kijk eens wie we daar hebben, Pink Pink toch. Heb je nou iets met Kian?' Een meisje dat ik niet kende keek me aan met een gemene blik. Savannah stond erachter. 'Ow kom op Savannah, je weet toch wel beter dan dit!' zei ik toen. Ik zag Savannahs blik veranderen in verdrietig. Ik herkende haar weer. Het meisje dat me aansprak keek boos naar Savannah. 'Weet je wel beter Savannah!?' zei ze op een zeurderige toon. Savannah zweeg even. 'Ik.. Ik.' Verder dan dat kwam ze niet. 'Ik hoorde dat je een beetje raar bent.' Ik besloot iets te doen wat ik nooit zou durven doen. Ik stond op, keek het meisje dreigend aan pakte mijn dienblad met pudding en... Goot alles over haar heen. 'AAAA CREEP DAT JE BENT!' Haar roze rokje zwarte topje en net gelakte schoentjes dropen van de pudding. 'Sorry wat zei je?' Ok zag dar Savannah haar lach niet langer meer in kon houden en ze begon zachtjes te grinniken. 'Ow jij vindt dit grappig!' Ze pakte een beetje pudding en smeerde het aan Savannah. Waarna Savannah weer met eten gooide wat per ongelijk belandde in het gezicht van een ander meisje. Er ontstond een enorm voedselgevecht en toen ik en Savannah iets gooide belandde het in het gezicht van....

De directeur/heks van de school die trillend van woede bij de aula deir stond. 'NAKOMEN, JULLIE ALLEBEI!'