•FİRST LOVE• (Düzenleniyor)

0.4

Son mermiyide elimdeki cımbızla çekip kenardaki demir tasa bıraktım.
"Bayan Park çok iyiydiniz"
Dedi Yeji
"Daha hiçbirşey bitmedi..."
Dedim ciddiyetle, Yeji'ye döndüm.
"...hemen sevinmeyin"
Yeji yerinde sindi. Ryujin'in elime verdiği iğneyi alarak adamın göğsünü dikmeye başladım. İlk düğümü attığımda karşımdaki Minnie'ye baktım.
"Kes"
Dedim

Minnie ipi makasla kesti.
"Kestim."
Dedi, bir anda ışıklar kesilince etrafa baktım.
"Neler oluyor ?"
Dedim
"Bilmiyorum Bayan Park"
Dedim
"Hemen biri bana ışık tutsun!"
Herkes biryerlerde ışık ararken iğneyi yanlış yere batırmamla yüzüme kan fışkırdı.
"Bayan Park!"
Herkes şaşkınca bana bakarken ben yukarıdaki Jisoo unniye baktım.

Yukarıdaki tüm herkes şaşkınlık ve merakla telefonunun flaşını açmış burayı izliyordu. Bir tek Jisoo unni ve Jimin sakindi. Sakin ol Rose, bir profesyonel gibi bitirmek zorundasın bu ameliyatı!
"Herkes sakinliğini korusun, Ryujin ışık bul Nayeon biraz daha narkoz ver Yeji sende temiz bir gazlı bezle kanı temizle"
Dememle herkes koşuşturmaya başladı. Ryujin telefonla gelip flaşı açtı.

Yeji kan olan yeri silmeye başlarken bende iğneyi soktuğum hafif kan sızan yere iki küçük dikiş attım. Herkes tutuğu nefesi bırakınca bağırdım.
"Henüz herşey bitmedi!"
Dedim
"Özür dileriz Bayan Park"
Yuqi anlımdaki teri sildikten sonra adamın göğsünü dikmeye başladım.
Işıklar gelince kenardaki makinelerde çalışmaya başladı.
"Hayati bulguları gayet iyi"
Dedi Nayeon, rahat bir nefes verdim.

"Ameliyat bitti"
Dedim, herkes rahat bir nefes verip gülerken bende güldüm. Büyük bir felaketten dönmüştüm. Ameliyathanenin kapısını açıp dışarı çıktım. Eldivenleri çöpe attım ellerimi yıkayıp arkamı dönmemle Jisoo unniyle karşılaştım.
"Yaptığın hata göz yumulur bir hata değildi. Tek artın sağduyulu olmandı."
Dedi, derin bir nefes alarak kafamdaki bezle maskemi çıkardım.
"Elimden geleni yaptım unni"
Dedim

"Bir dahakine daha dikkatli ol. Gitmem gerek, doktor Seokjin'le ameliyatım var"
Onu onaylayarak soyunma odasına girip üstümü değiştirdim. Sabah ki kıyafetlerimi giyinip çıktım. Önlüğümle steteskopumu alıp kafeteryaya doğru inmeye başladım. Yolda önlüğü üstüme geçirdim steteskopuda boynuma astım. Boş olan bir masaya oturdum. Kafamı ellerimin üstüne koyarak gözlerimi kapattım. Başımın ağrısından ölmek üzereydim. Karşımdaki sandalyenin çekilme sesiyle gözlerimi açtım.

Jimin sandalyeye oturup elindeki kahveyi bana uzattı.
"Bana mı ?"
Dedim şaşkınca
"Sade kahve severim, yanlış tuşa basmışım. Sütlü şekerli geldi."
Dedi, kahveyi elinden alarak güldüm.
"Ne bu ? Kahve ikram etmenin başka bir yolu mu ?"
Dedim, Jimin güldü.
"Ameliyatta çok iyiydin, kan fışkırdığında ben çoktan ameliyatın bittiğini düşünmüştüm"
Dedi

"Kendime inandım diyelim"
Dememle güldü.
"Park Jimin"
Dedi
"Evet yaka kartında gördüm. Bende Park Chaeyoung"
Yanımıza biri oturunca o tarafa döndüm. Chanyeol'u görmemle burnumu kırıştırdım.
"Hazırım ?"
Dedim gelecek fırçaya kendimi hazırlayarak.
"Ameliyatta yaptığın neydi öyle! Kafan nerdeydi senin ?"
Dedi

"Işıklar kesilmişti"
Dedim
"Aferin sana, baban bu yaptığını duysa-"
"Çeneni kapatır mısın!"
Dedim sinirle
"Ben Seulgi'nin yanına gidiyorum"
Dedi
"Git"
"Saygısız velet!"
Dedi
"Kepçe"
"Cüce"
Sinirle ayağa kalktım.

"Ben kısa değilim sen uzunsun aptal!"
Chanyeol gülerek kafeteryadan çıktı. Kenardaki Jimin'e baktığımda gizlice güldüğünü gördüm.
"Komik mi ?"
Dedim
"Sadece tanıdığım birine çok benziyorsun da"
Dedi, üstümü düzeltip sinirle yerime oturdum. Kafeteryanın kapısından koşarak giren Somin'i gördüm, hızla yanıma geldi.
"B-bayan Park"
Dedi nefes nefese

Ayağa kalktım.
"Neler oluyor ?"
Dedim
"Ameliyattan çıkan hasta...krize girdi"
Jimin'le aynı anda birbirimize baktık. Koşmaya başladım. Odaya girip hastanın yanına gittim. Yatakta vücudu titriyordu.
"Somin sakinleştirici iğne hazırla hem de hemen"
Dedim, Somin sakinleştiriciyi hazırlarken Jimin adamın bacaklarını tuttu bende ellerini tuttum. Adamın ağzından köpük çıkmaya başlayınca korkuyla Jimin'e döndüm.

"Bu hiç normal değil, bir hastanın ameliyattan sonra krize girmesinin iki nedeni vardır: 1. yüksek dozda narkoz 2. ze-"
"Bayan Park zehir!"
Somin'in sesiyle ona dönerek elindeki küçük şırıngaya baktım. Bir anda yandan gelen tiz sesle makinede oluşan uzun çizgiye baktım. Jimin'le göz göze geldik.
"Bu bir cinayet"
Dedik aynı anda, adamı bırakıp saatime baktım sonra Somin'e döndüm.
"Ölüm saati 21.19"