•FİRST LOVE• (Düzenleniyor)

1.7

Park Chaeyoung:

Önlüğümü üstüme geçirip stetoskopumu boynuma astım. Soyunma odasının kapısı bir anda açılınca arkamı döndüm.

Jimin yanıma gelip beni hızla dolapla arasına aldı.
"Jimin ne yapıyorsun burası kızların"
Dedim
"Umrumda değil"
Diyerek dudaklarıma yapıştı.

Onu ittim.
"Dışarı"
Dedim
"O kadar da havalı girmiştim!"
Diyerek dışarı çıktı, aynı bebeğe benziyordu.

Gülmeden edemedim bende arkasından soyunma odasından çıktım. Elimde dosyayla danışma masasına yürürken içeri giren sedyeyle dosyayı masaya bırakarak koştum.

Kenarda Soo ah'ı gördüm. Ağlıyordu sedyedeki kişiye baktım. Soo ah'ın annesiydi ellerim ağzıma gitti.
"Hemen ameliyathaneyi hazırlayın!"
Dedim, beni onayladılar.

Soyunma odasına girerek ameliyat kıyafetlerimi giyindim. Koşarak ameliyathaneye girecektim ki kapıdaki Soo ah'ı gördüm.

Ağlıyordu, yavaşça yanına çöktüm.
"Hey Soo ah anneni iyileştirip sana getirceğim"
"Söz ver"
Dedi ağlayarak
"Söz"
Diyerek içeri girdim.

Ellerimi yıkadıktan sonra Somin beyaz eldivenleri elime takınca içeri girdim.
"Bayan Park narkoz verdim"
Nayeon'u onaylayarak yarasına baktım.

"Bayan Park ameliyathanede olumsuzluk istemediğinizi biliyorum ama yaşama ihtimali %20'den bile az"
Ryujin'e baktım.
"O zaman o %20'lik bölüme odaklanın bu kadın yaşayacak!"
Dedim

Herkes kafasını yere eğerken elimi Yeji'ye uzattım.
"Neşter"
Elime neşterini koyunca derin bir nefes aldım.

•••••

"Ölüm saati 20:40"
Dolu gözlerimle ameliyathaneden çıktım. Soo ah'ın yüzüne nasıl bakacaktım ? Yanıma koşarak Chanyeol gelip bana sarıldı.
"Çok denedin"
Dedi

Ağlamaya başladım.
"O öldü ama"
"Emin ol ki Soo ah bu kadar uğraştığını bilse sana teşekkür ederdi"
Dedi
"Ben kötü bir doktorum"
Dedim

"Rose kanser kadının akciğerlerine yayılmış sen ona hiçbirşey yapamazdın yarası da büyüktü kan kaybetmişti ölmesi olağan"
Dedi, kenarda Jimin'in kucağında gülerek meyve suyu içen Soo ah'ı gördüm.

Beni görünce Jimin'in kucağından inerek yanıma koştu.
"Unni annem uyandı mı ?..uyandı değil mi ? Senin onu kurtaracağını biliyordum. Biliyor musun ben büyüyünce senin gibi olmak istiyorum ?"
Diyince yüzüne baktım.

Ağladığımı fark ettiğinde gülmesi soldu.
"U-unni annem ?"
Dedi, gözümden yaş akınca Chanyeol beni arkasına alıp Soo ah'ın boyuna eğildi.

"Soo ah Rose unnin çok denedi ama annen melek oldu"
Soo ah şaşkınca bana baktı.
"A-ama annem babam gibi beni bırakıp gitmeyeceğine söz vermişti."
Diyerek ağlamaya başladı.

"Gitmek zorunda kaldı"
Dedi Chanyeol, Soo ah hıçkırarak ağlamaya başladı. Bir an önce burdan uzaklaşmalıyım. Hızlıca asansöre doğru yürümeye başladım. Asansöre binince çatı katına bastım.

Çatıya vardığımda kenara gittim. Gözlerimi kapatıp kollarımı açtım. Biri elimden tutup beni çekince o kişinin üstüne doğru düştüm. Gözlerimi acıyla açtım.
"Rose delirdin mi ?"
Diyen Jaehyun'a baktım.

Onu üstümden ittim.
"Asıl sen delirdin mi ? Nefes almaya çıktım ben oraya"
Dedim
"Orda nefes mi alınır ?!"
Diye bağırdı.
"Bir dakika sen intihar edeceğimi falan mı zannettin ?"
Dedim

"Evet!"
Diye bağırdı.
"İyide neden ?! Ayrıca intihar etsem bile bundan sanane!"
"Çünkü..."
Diyerek durdu.
"Çünkü ne ?"
Diyerek gözlerine baktım.

Yanaklarımı tutarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Şaşkınca onun kapalı gözlerine bakarken yaptığı şeyin farkına vararak onu var gücümle ittim.

"S-sen ne yapıyor-"
"CHAEYOUNG!"
Kenardan gelen sesle korkuyla gözlerimi kapattım. Bana bunun bir şaka olduğunu söyleyin! Ayağa kalkıp Jimin'in yanına gittim.

"Yanlış anladı-"
Beni dinlemeden Jaehyun'un yakalarına yapıştı.
"Nasıl öpersin lan onu ?!"
Diyerek yüzünü yumruklamaya başladığında onu tutmaya çalıştım.

"Jimin dur!"
Diyerek bağırdım ama durmuyordu. Bir anda gözlerimi kapatıp yumruk yaptığı elinin önüne geçtim. Uzun bir süre birşey olmayınca gözlerimi açtım.

Jimin sinirle gözlerime bakıyordu.
"Gidelim"
Dedim yumruk yaptığı elini tutarak, elimi tutup beni peşinden çekiştirmeye başladı.